5 redenen waarom Assassin's Creed Syndicate beter is dan Unity!

Laten we eerlijk zijn: Assassin's Creed Unity was geen geweldige game. Glitches waardoor de game onspeelbaar werd, onverklaarbare fps-drops en een charismaloze hoofdpersoon maakten het de slechtste Assassin's Creed ooit. Echter, Ubisoft heeft met Assassin's Creed Syndicate weer een puike game afgeleverd. In deze special staan de 5 redenen waarom Assassin's Creed Syndicate beter is dan Unity.

In Assassin's Creed Unity had Arno Dorian, de hoofdpersoon, slechts met één beroemd historisch figuur direct contact: Napoleon Bonaparte. In Assassin's Creed Syndicate zijn het er gelukkig wat meer, en de één nog beroemder dan de andere. Zo kunnen Jacob of Evie missies doen met de Duitse Karl Marx, die de grondlegger was van het socialisme en in die tijd woonde in Londen. Ook Charles Darwin, de man die de evolutietheorie uitvond, zit in de game en speelt in het begin een vrij grote rol in het verhaal.

De beroemdste uitvinder van de industriële revolutie, Alexander Graham Bell, zit ook in de game en hij speelt de rol die voorheen werd vertolkt door Leonardo Da Vinci, namelijk om de Assassin's te voorzien van allerlei coole gadgets, zoals de grijphaak en dartpijltjes waarvan de vijand zijn mede-vijanden zal gaan neersteken. En daarbovenop komt ook nog de beroemdste schrijver uit die tijd: Charles Dickens, de man achter Oliver Twist. Hem kun je vinden in de pub waar het meeste gebeurt, zoals hij dat zelf zegt.

Naast al deze mannen, konden de vrouwen natuurlijk ook niet onvertegenwoordigd blijven. Florence Nightingale, de eerste vrouwelijke dokter in Groot-Brittannië, en Her Royal Highness Queen Victoria konden natuurlijk niet vergeten worden en Ubisoft heeft dat gelukkig niet gedaan.

Eigenlijk is het een grof schandaal dat er überhaupt nog glitches en bugs zitten in games waar je gemiddeld zo'n 60-70 euro voor betaalt. De hoeveelheid bugs en glitches in Unity waren ongekend, in de negatieve zin van het woord. Zo werd je bijvoorbeeld als speler ineens verplaats naar de ondergrondse, zodat je vast kwam te zitten in de grond, zo spawnden NPC's plots voor je neus en werd je tegengehouden door ontzichtbare krachtvelden.

In Assassin's Creed Syndicate is hier gelukkig geen sprake meer van. In de ruim 30 uur die wij er inmiddels in hebben zitten, hebben we er pas één gespot en dat is een verademing in vergelijking met Unity, waar het barstte van de bugs en glitches. Je kunt nu met een gerust hart rondlopen in Victoriaans Londen, wat sowieso al geen marteling is.

Ook al is dit niet een compleet nieuwe feature in de Assassin's Creed-serie, (het deed ons af en toe denken aan de Borgia torens uit Assassin's Creed Brotherhood) het is wel ontzettend tof uitgevoerd door Ubisoft. Nadat je een paar missies hebt gedaan in de story, moet je het district Whitechapel veroveren met de Rooks, en dat doe je door bijvoorbeeld kinderen te bevrijden, gang strongholds van de Blighters compleet uit te moorden en de lokale Templar-officier te ontvoeren. Zodra je dit allemaal gedaan hebt, word je uitgenodigd voor een gang war.

In die gang war neem jij het op tegen de Blighters, inclusief de leider van dit district. Zodra je, met hulp van de Rooks, 10 tot 20 Blighters vermoord hebt, moet je alleen verder met Jacob of Evie om de gang leader te vermoorden om daarmee het district te verlossen van de tirannie van de Blighters. Dit kun je doen in alle districten die de er in de game zijn, en naarmate je verder vordert in het verhaal worden de missies in de districten ook steeds moeilijker.

Je kunt veel dingen zeggen over de roerige periode tussen 1800 en 1900, maar er was in ieder geval genoeg te doen. Dit is ook het geval in Assassin's Creed Syndicate, want Londen schreeuwt om aandacht van Jacob of Evie. Ja, er was inderdaad al behoorlijk wat te doen in Assassin's Creed Unity, maar al die side missions werden op den duur een beetje langdradig en begonnen erg veel op elkaar te lijken.

In Assassin's Creed Syndicate is hier geen sprake meer van: het tegenovergestelde blijkt juist waar. In elk district van Londen kun je de in de vorige pagina genoemde veroveringsmissies doen en dat zijn er per district minstens 10, en de gootste blikvanger van die extra missies zijn de op de eerste pagina genoemde historische figuren.

Want met Charles Dickens, Charles Darwin, Queen Victoria en Alexander Graham Bell kun je stuk voor stuk missies doen. Ook worden zij bijna allemaal vrij briljant geintroduceerd in het verhaal, wat veel leuker is dan dat je opeens een icoontje ziet op je minimap. Wij raden je dan ook aan om na de missies van bijvoorbeeld Charles Darwin en Charles Dickens die in het verhaal zitten, de vervolg missies ook te doen omdat die erg leuk om te doen zijn.

Evie en Jacob: twee betere hoofdpersonages kun je je niet bedenken. De rationele Evie, altijd berekenend en een tikkeltje arrogant, tegenover de intuïtieve Jacob, die het liever hakkend en schietend oplost dan met een goed gesplaatste hallugonetic dart gevolgd door een air assassination, zoals Evie het zou doen. Met hen beide voel je een zekere affiniteit en dat is een grote verbetering ten opzichte van Unity, waarin Arno Dorian de hoofdtrol vertolkte en totaal niet wist te overtuigen.

Ook de verhaallijn speelt goed in op de tweeling. Hun taken zijn totaal verschillend, maar toch lijkt het soms dat ze precies voor hetzelfde vechten, maar dan via een andere weg. Hierbij speelt ook de mentor van de twee, Henry Green, een rol. Zijn rol zorgt weer voor complicaties tussen de twee, en het komt erop neer dat Evie de troep van Jacob moet opruimen en vice versa.