Yakuza 0 Review - Maak kennis met de Japanse onderwereld

Lieve mensen, als er één serie is die meer aandacht verdient bij ons in het Westen, dan is het de Yakuza serie. Een beetje gamer houdt van Japan en dus is het ‘raar’ als je nog nooit Yakuza hebt gespeeld. In deze Yakuza 0 review lees je waarom dit een mooi deel is om mee te beginnen, naast dat het een prequel betreft.

Alweer meer dan tien jaar gaat de Yakuza serie mee. Een soort Japans GTA en een serie die mega populair is in het land van de rijzende zon. Geheel terecht, want in elke Yakuza game krijg je een tof verhaal voorgeschoteld met brute actie, idiote en heerlijke Japanse taferelen én een vleugje RPG. Grafisch zijn het niet per se de beste games, maar je krijgt steeds de perfecte cocktail voorgeschoteld waarbij je altijd weer meer wilt.

Yakuza 0 is nu exclusief uit op de PlayStation 4 en is bij uitstek dé game om in dit nieuwe jaar aan te schaffen. Je betaalt 60 euro en kan dan wel zo’n 80 uur uit de voeten. Geen Resident Evil dus, die je binnen 8 uur uit kunt spelen. Yakuza laat je weken niet meer met rust, en dat wil je ook niet, want geloof ons: vanaf de eerste minuut word je opgeslokt door het verhaal.

In het Tokio van de jaren ‘80 leren we in de eerste twee hoofdstukken Kazuma Kiryu kennen (allang bekend uiteraard bij de Yakuza kenners!), een jonge hond die bij de Japanse maffia, de Yakuza, zit. Het begin heeft meteen je aandacht, want je zit volop in de actie, een scène die essentieel is voor het verloop van het verhaal. Kiryu wordt namelijk in snode plannen betrokken en geframed voor moord. Vanaf dat moment probeert de sarcastische en jongeman dingen, die maar al te graag vecht, dingen recht te zetten.

In hoofdstuk drie maak je vervolgens kennis met een heel ander type persoon: Goro Majima. Zijn introductie in de game is nog sensationeler dan die van Kiryu al was. Wat Yakuza enorm goed doet, is het neerzetten van sfeer. Het is alsof je naar de beste maffiafilm in je leven aan het kijken bent, alleen speel je zelf de hoofdrol. Dat klinkt misschien cliché en toch is het waar. De kwaliteit is sterk. En mensen die van narratieve verhalen houden en niet vies zijn van wat knokwerk en een vleugje RPG, zouden dan ook zeker deze titel eens moeten proberen.

Waar je ook komt in het verhaal en met wie van de twee je ook speelt, het is sensationeel goed. Hoewel het knokwerk allemaal wat simpel lijkt (hoewel je de moeilijkheidsgraad kan aanpassen), wordt het nergens vervelend als je voor de zoveelste keer tegen groepjes vijanden op straat aanloopt die je neer moet slaan. Dit komt doordat je steeds weer punten verdient, waardoor je je personages kunt upgraden.

Daarbij zijn er allemaal verschillende soorten vechtstijlen en bepaal jij zelf wat je het fijnst vindt spelen. Vooral met een baseball bat vijanden keihard met de grond gelijk maken, zoals alleen Majima, dat kan, loont elke keer weer. En natuurlijk zijn er eindbazen om te verslaan.

De vechtscènes zijn bruut en ze behoren tot de sterkste punten van de game, maar eigenlijk zijn ze helemaal niet het leukste aan de game. Vooral indrukwekkend zijn de verhaallijnen die je doorloopt en de vrijheid die je krijgt om allemaal zijmissies te voltooien. Ons advies: doe dat. Want als je je enkel focust op het hoofdverhaal, ga je mooie én absurde dingen missen.

In Yakuza word je geregeld getrakteerd op de meest vreemde dingen. Zo kun je een erotische video bekijken en daar een trophy mee verdienen. Het is niet overdreven: het is porno in een game. En wat te denken van een zijmissie, waarbij je een meisje moet opleiden tot S&M-meesteres. Aan het begin van de missie is ze een verlegen meisje, maar na wat wijze lessen van jou, wordt ze één met haar zweep en zijn klanten haar dankbaar. En vooral onderdanig.

We willen niet te veel spoilen, maar geloof ons wanneer we zeggen dat Yakuza vol zit met vreemde dingen. En dat maakt de serie zo intrigerend en net weer even anders dan de westerse releases. Al hebben Saints Row en GTA natuurlijk ook genoeg vreemde dingen in petto. Houd je daarvan, dan moet je zeker Yakuza 0 eens proberen.

Wel is het zo dat de game een paar minpunten heeft. Een automatisch opslagsysteem is er bijvoorbeeld niet. Je moet handmatig de game in-game opslaan en dat is voor 2017 eigenlijk not done. Je went eraan, maar leuk is anders. Verder vallen de graphics wat tegen en zit je veel door teksten heen te bladeren. De dialogen zijn niet van hoogwaardige kwaliteit met cutscenes à la Uncharted. Een gemiste kans. Want het misstaat de serie niet om de kwaliteit nog verder op te schroeven, gezien het verhaal fantastisch is om te volgen.

Een ander minpuntje is het vele lopen op de map. Je hebt wel taxiplaatsen staan waarbij je tegen betaling een auto in kan om op een ander stuk van de map geplaatst te worden, maar die punten zijn schaars. En omdat het geld kost, kun je dan net zo goed gaan lopen. Dat vele lopen word je soms beu.

Het advies hierin is vooral de map te openen en af en toe dingen te doen die je niet per se hoeft te doen, maar die wel erg leuk zijn. Want her en der vind je genoeg entertainment in de vorm van minigames! Een portje dart? Check. Poolen? Check. Bowlen? Check. Je kan jezelf uren verliezen in de minigames en bovendien is het zinvol om relaties op te bouwen met personages in entertainmentcentra. En o, ja: je gaat – natuurlijk – ook geloven aan de Japanse gekte die karaoke heet!

Woorden schieten te kort om te vertellen hoe goed Yakuza is en wat de game allemaal te bieden heeft. Ontzettend veel. Sommige aspecten aan de game zijn wat achterhaald. Maar als je hier doorheen kan kijken, heb je een game die steengoed is en een perfecte combinatie biedt van actie, een goed verhaal en role-playing-game elementen. Daar ben je uren mee bezig en dus kun je momenteel je geld niet beter inzetten dan op deze game. Vermaak voor weken!