Resident Evil 7 Biohazard Review - Terug naar de roots

Survival-horror is terug van weggeweest. En dat in de vorm van een nieuwe Resident Evil. Met een kleinschalige setting en een aantal angstaanjagende figuren wil Capcom terug naar de roots van de series. De Resident Evil 7 Biohazard review laat je weten of dat plan gewerkt heeft.

Meer actie, filmische gameplay en globale conflicten. Deze ingrediënten waren de laatste jaren hoofdonderdelen van de recentere Resident Evil games. Dit tot groot ongenoegen van de fanatieke fans die de horror uit de originele games steeds meer een herinnering zagen worden. Maar plots was daar de onthulling van Resident Evil 7 Biohazard.

Een game die niet alleen terug naar de roots gaat, maar tevens voor het eerst een eerstepersoons-perspectief prefereert boven een camera die over de schouder meekijkt. Capcom heeft het roer helemaal omgegooid en wil terug naar de kern van de serie. En die vindt het bedrijf in dit nieuwe survival-horror avontuur.

Je kruipt ditmaal in de rol van Ethan, een doorsnee burger die zijn normale leventje leidt. Dit verandert echter al snel als hij een bericht ontvangt van zijn vermiste vrouw Mia. Na drie jaar niks te hebben gehoord van haar geeft ze hem plots een teken van leven. Haar bericht leidt Ethan naar een oud landgoed in het fictieve plaatsje Dulvey in Louisiana, Amerika.

Het oude landhuis dat je daar aantreft ziet er alles behalve onderhouden uit en al snel blijkt dat er inderdaad iets niet helemaal in de haak is. De familie Baker, die het eerdergenoemde krot zijn thuis noemt, is namelijk niet echt een doorsnee gezin. Je komt er dan ook al snel achter dat je je maar beter uit de voeten kunt maken, voordat je definitief bij de Bakers mag vertoeven.

Aan jou dus de taak om uit het landhuis zien te komen voordat de familie zijn zieke geest op jou los laat. Het zijn diezelfde familieleden die tijdens het spelen van Resident Evil 7 Biohazard de grootste bedreiging vormen. Vader Jack, moeder Marguerite, hun zoon Lucas, maar ook een rits aan andere vijanden, moet jou hebben. Onder andere krijg je met de Molded, een soort slijmerige wezens te maken.

Deze zogenoemde Molded zijn de standaard vijanden die je op jouw pad tegenkomt, maar er zijn natuurlijk meer bedreigingen in huize Baker. Stuk voor stuk weten deze bedreigingen jouw tien uur durende avontuur alles behalve prettig te maken, maar ze vormen vooral een bedreiging wanneer ze met meer dan één zijn. Hoe dan ook weten ze je de stuipen op het lijf te jagen.

De Bakers en de andere vijanden (en het huis in het algemeen) zorgen er in ieder geval voor dat je tijdens het spelen constant op het puntje van je stoel zit. Resident Evil 7 Biohazard is een stuk kleiner qua schaal dan vorige games in de serie, maar het gehele avontuur is wel meteen een stuk intensiever. Dit is vooral te danken aan de sublieme audiovisuele presentatie die de game je voorschotelt.

De meest creepy geluiden kruisen je pad tijdens het sluipen door de vele gangen en kamers, en de game weet je soms de stuipen op het lijf te jagen zonder dat er daadwerkelijk iets gebeurt. Iets dat zeker niet alle horrorgames weten te volbrengen. Tel de fotorealistische grafische stijl van de game daarbij op, en je hebt een nachtmerrie van jewelste.

Een nachtmerrie die verder versterkt wordt door een aantal hele goede puzzels en andere raadsels. Vooral in dit aspect geeft Resident Evil 7 Biohazard een enorme knipoog naar de eerdere games uit de serie. Het zoeken naar specifieke sleutels is daar een goed voorbeeld van en is letterlijk terug te vinden in oudere delen. Maar ook het gebruik van de vertrouwde herbs om je gezondheid op peil te houden en het combineren van voorwerpen.

Of de vertrouwde save rooms waarin je jouw progressie kunt opslaan en je rugzak kunt managen. Dat managen heb je nodig ook, want Ethan kan maar een beperkt aantal voorwerpen bij zich dragen. Zeker later in de game zal je dan ook keuzes moeten maken betreffende jouw uitrusting. Neem je liever meer munitie mee met als gevolg dat je minder medicatie en hulpmiddelen kunt dragen, of kies je juist voor het tegenovergestelde.

Daarbij wordt verkenning enorm beloond met een rits aan extra wapens en andere voorwerpen die jouw avontuur kunnen vergemakkelijken. Kijk dus te allen tijde goed om je heen en denk wel twee keer na alvorens je iets weggooit uit je inventaris. En helemaal tof zijn de videobanden die je in het huis tegenkomt. Als je een videoband vindt kun je deze afspelen in een recorder.

Je krijgt hierna geen filmpje, maar een volledig speelbaar stuk uit het verleden voorgeschoteld. En in die stukken kun je, terwijl je veelal voor je leven vecht, objecten als deuren en kastjes openen die dan in het heden ook open zijn. Capcom heeft met de intense sfeer in de game, de vaak ziekelijke videobanden en de terugkeer van de oude mechanieken zijn belofte waargemaakt: Resident Evil 7 Biohazard zoekt de survival-horror weer echt op.

Met al die nostalgie zou je bijna vergeten dat de game wel degelijk innoveert. Zo is dit de eerste Resident Evil-game waar er in first-person gespeeld wordt. Deze keuze is gemaakt om alle horror op je scherm nog persoonlijker aan te laten voelen. Iets dat helemaal waargemaakt wordt door de VR-mogelijkheid op de PlayStation 4.

Resident Evil 7 Biohazard is namelijk van begin tot eind speelbaar met de virtual reality-bril van Sony. En het mag gezegd worden; dat is eigenlijk de beste manier om de game te ervaren. Hoewel de grafische pracht in de VR-modus wat naar beneden wordt geschroefd, blijft Resident Evil 7 Biohazard een van de mooiste VR-games die je op de PlayStation 4 kunt beleven. Zeker in combinatie met de RIG 4VR headset, die de enge beelden vergezelt met alle spannende geluidseffecten die de game biedt

Daarbij werkt ook de besturing zonder al te veel problemen. Bepaalde animaties zijn in de VR-modus wat versimpeld om het comfort voor de ogen wat te vergroten, maar in grote lijnen krijg je precies dezelfde game voorgeschoteld als andere spelers zonder een VR-bril. Resident Evil 7 Biohazard voelt daarmee zelfs als de eerste volwaardige VR-titel voor Sony’s jonge platform.

Er zijn voldoende opties aanwezig om de speelsessies met de bril aangenaam te maken, waaronder de manier van draaien. Het enige kritiekpuntje op dit gebied is het feit dat Ethan tijdens het spelen geen goede mogelijkheid heeft om aanvallen te ontwijken. Er kan enkel geblockt of gebukt worden, wat in de praktijk zeker bij een aanvaring met sterkere vijanden tot onnodige sterfgevallen kan leiden.

Jouw karakter voelt soms gewoon wat lomp aan en dat staat natuurlijk in schril contrast met alle acrobatische trucs die je in voorgaande Resident Evil-games kon uitvoeren. Wees hier dus op voorbereid, want zeker in de laatste twee uren van de game kun je je hier enorm aan ergeren. Die laatste uren vormen sowieso het zwakste deel van de game.

De horror wordt deels ingeruild voor actievolle schietpartijen, en dat past niet echt lekker bij het geheel. Gelukkig beslaat dit deel slechts een fractie van de totale speeltijd, want het gros van Resident Evil 7 Biohazard is een zeer smakelijk eindproduct geworden voor iedere survival-horrorfan.

De intrigerende familie Baker, de nauwe en duistere gangen van het landhuis, de sublieme audiovisuele ervaring, stuk voor stuk zorgt het ervoor dat de game je de stuipen op het lijf jaagt. Tel daarbij op dat je het avontuur van begin tot eind in virtual reality kun doorkruisen, en je hebt de jackpot te pakken op het gebied van horror.

Het is jammer om te zien dat de laatste paar uur van de game het horror-gebeuren wat aan de kant schuift voor wat meer actie, waardoor dit stuk een beetje uit de toon valt. Ook de ietwat lompe besturing kan soms wat frustratie opleveren, maar dat weegt bij lange na niet op tegen de verder gestroomlijnde nachtmerrie die Resident Evil 7 Biohazard heet.