V-Rally 4 Review - Intens, divers en nostalgisch

Handen omhoog als je de terugkeer van V-Rally aan zag komen? Niemand? Dat was te verwachten. Uitgever Bigben en ontwikkelaar Kylotonn verbazen vriend en vijand door deze lang vergeten franchise na vijftien jaar weer tot leven te wekken. Of dat een goede zet was, lees je in deze V-Rally 4 review.

Je zou het zo niet zeggen, maar er was een tijd, ver voor Colin McRae Rally en FIA's World Rally Championship, dat V-Rally heer en meester was in het rallygenre. Vooral het eerste deel op de PlayStation liet met enkele fantastisch ontworpen parkoersen een onuitwisbare indruk achter en legde daarmee de basis voor nog twee ijzersterke racegames.

Maar zoals dat vaker gaat in de game-industrie, zijn zelfs de beste franchises geen lang leven beschoren. Ze bloeden langzaam dood door de veranderende markt en doordat de vraag afneemt.

Na een afwezigheid van vijftien jaar denken de makers van Kylotonn dat men weer zit te wachten op een nieuwe V-Rally. Ze gingen in zee met game-director Alain Jarniou, die als programmeur aan V-Rally 3 werkte, en proberen zowel bekenden als nieuwkomers aan te spreken.

Om een lang verhaal kort te maken: V-Rally 4 biedt dezelfde adrenalinetour als de vorige games, simpelweg door een grote hoeveelheid aan razendsnelle en spectaculaire races te bieden. V-Rally is absoluut een stuk realistischer dan de vorige delen, maar je kunt goed zien dat het arcadebloed hier nog altijd door de aderen stroomt. Het is werkelijk een genot om al driftend een haarspeldbocht te nemen bovenop een berg of om in volle vaart over een houten brug te jakkeren.

Zo diepgaand als in DiRT wordt het misschien niet, maar het is desondanks nog een hele uitdaging om de snelste tijd neer te zetten. De kunst is om altijd zo veel mogelijk snelheid vast te houden, zonder uit de bocht te vliegen. Je moet alles op alles zetten om te winnen, één fout kan al einde race betekenen. Soms frustrerend, maar oh zo lekker als je wint.

Door de enorme veelzijdigheid in de parkoersen en de vele obstakels die je onderweg tegenkomt, is het nog een hele klus om zonder brokstukken de finish te halen. De routes die je aflegt zijn namelijk even prachtig als dodelijk. Het ene moment jakker je door de groene theevelden in Maleisië, scheur je door de Siberische toendra en het andere moment rijd je door een gortdroge woestijn en moet je er alles aan doen om niet van die ene rots te vallen.

V-Rally 4 is visueel absoluut niet de mooiste racegame, maar het zijn vooral de prachtige vergezichten en diverse landschappen die het spel een eigen smoel geeft. Als de auto's, weerseffecten, het schadesysteem en de toeschouwers langs de routes net iets meer aandacht hadden gehad, had het spel grafisch zich met gemak kunnen meten met de concurrentie. Hetzelfde geldt helaas voor de goedkope motorgeluiden en de vreselijk eentonige menumuziek (maar één hiphopnummer?!).

Het kost door dat laatste veel energie en moeite om zonder frustraties door de campagne te komen. Op weg naar de wereldtitel ben je in het menu vaak bezig met het managen van je team, het kopen en upgraden van auto's, het accepteren van sponsorcontracten en het uitkiezen van kampioenschappen.

Deze zijn in V-Rally 4 onderverdeeld in de volgende disciplines: rally (zo snel mogelijk van A naar B), rallycross en buggy's (allebei races tegen anderen), heuvelklim (de berg op zonder navigator) en gymkhana (een knotsgek parkoers vol hindernissen afleggen). Het winnen van disciplines levert geld op waarmee je betere auto's en onderdelen kunt kopen en gekwalificeerde medewerkers kunt aannemen.

Klinkt allemaal leuk en aardig, maar de campagne is vooral een excuus om je langs vele continenten van de wereld te brengen. Geen moment heb je het gevoel dat je progressie boekt of ergens naartoe aan het werken bent.

Op het moment van schrijven was de online modus nog niet speelbaar, maar wat we wel met grote vreugde kunnen vermelden is dat V-Rally 4 zowaar een splitscreenmodus heeft. Een verademing in een tijd waarin dat helaas allang geen vanzelfsprekendheid meer is. Helaas stelt het spel verder op het gebied van modi nogal teleur en kan het wat dat betreft nog veel leren van Dirt Rally, dat ondanks deze dappere poging nog altijd comfortabel op de troon blijft zitten.

Zo is V-Rally 4 misschien niet de glorieuze terugkeer waar de makers op hadden gehoopt, maar het is wel een van de betere rallygames die de afgelopen jaren is verschenen. Grote troef is de enorme veelzijdigheid aan parkoersen die zo'n beetje over de hele wereld verspreid zijn. Van de besneeuwde bergtoppen in Amerika tot de modderige zandpaden in de Afrikaanse natuur, het is altijd een uitdaging om je auto in V-Rally 4 onder controle te houden, en dat is precies waar ons rallyhart sneller van gaat kloppen.