The Zookeepers Wife Review (DVD) - Interessant waargebeurd verhaal in WOII

Op de voorkant van de hoes van The Zookeeper’s Wife staat een vrouw een lief wit beest te knuffelen. Te schattig om onder woorden te brengen. In deze The Zookeeper’s Wife review lees je dat de film zelf niet zo heel schattig is, want we hebben te maken met een drama.

De hoes brengt je dus op een verkeerd been. De combinatie van een uiterst lief plaatje met de woorden dat het gebaseerd is op een internationale bestseller, doet vermoeden dat het een verhaal is over de vriendschap tussen dier en mens. Je verwacht een hartverwarmende familiefilm. In plaats daarvan krijg je een verhaal dat zich afspeelt in Warschau in de Tweede Wereldoorlog, waarin de stad langzaam maar zeker wordt overgenomen door de Duitsers.

In de hoofdrol schittert Jessica Chastain. Zij speelt Antonina, een Joodse vrouw die samen met haar man Jan Zabinski (Johan Heldenbergh) een dierentuin runt in de Poolse hoofdstad. Samen hebben ze een zoon. Het gezin leidt vooralsnog een gelukkig leven en de eerste minuten zoomen vooral in op hun leven in de dierentuin en hoe betrokken ze zijn bij allerlei dieren, zoals olifanten. Met een opgezet accent zet Chastain meteen al in de eerste minuten een geloofwaardige rol neer en leef je met haar en de dieren mee.

Helaas kan geluk snel omslaan in verdriet en dat gebeurt als Warschau in 1939 bezet wordt door de Duitsers. Een paar dieren moeten het onderspit delven, maar het Poolse gezin laat zich niet gek maken. Ze gaan ‘samenwerken’ met de Duitse Lutz Heck en kunnen zo toch op hun plaats blijven. Wat de Duister niet weet, is dat Jan zich ondertussen aangesloten heeft bij het verzet en honderden mensen naar de dierentuin smokkelt, om zo diverse Joden te helpen met ontsnappen.

De focus van de film ligt daar vooral op de angst die het gezin heeft voor Heck en de onderlinge relatie van Antonina en Jan. En dus niet zozeer op de mensen die onderduiken in de dierentuin of de angst om gesnapt te worden. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant is het weer eens een andere invalshoek voor een film die gaat over de Tweede Wereldoorlog.

Lutz is namelijk een naar mannetje die duidelijk Antonina in zijn greep heeft. Hij komt aan haar wanneer hij daar zin in heeft en doet en zegt wat hij wil. De vraag voor de kijker is in het begin nog wel even of Antonina een affaire met hem wil of dat ze gewoon angstig is? Daar gaan we geen antwoord op geven in deze review. Maar de relatie tussen Antonina en Jan staat door alle omstandigheden flink onder druk.

De twee acteren uitstekend en je leeft met alle emoties en gedachtegangen mee. Lutz is niet zo goed gecast. Het wordt een beetje vermoeiend om Daniel Brühl weer als slechterik in een film te zien optreden. In Inglorious Basterd speelde hij de sterren van de hemel en was hij angstaanjagend goed, maar voor The Zookeeper’s Wife kan niet hetzelfde gezegd worden. Het lijkt een beetje een ‘trucje’ te worden waarmee hij bad guys neerzet (denk ook aan Captain America: Civil War). En in de film zorgt het voor wat vage momenten en wendingen waarbij je jezelf even achter de oren krabt.

Neemt niet weg dat het overgrote deel van de film interessant is om te volgen, zeker als je nagaat dat dit een waargebeurd verhaal betreft. Het is onvoorstelbaar hoe één gezin de levens van zo’n 300 Joden heeft gered. Tijdens de aftiteling lees je dat slechts een paar het niet overleefd hebben, maar zo goed als iedereen wél. Een ongekend resultaat.

Alleen al om die reden is The Zookeepers’s Wife een de moeite waard om te kijken. Iedereen die geïnteresseerd is in verhalen over en uit de Tweede Wereldoorlog, doet er goed aan de film een kans te geven. En afgezien daarvan wordt de film op een mooie manier verteld. Daarbij wordt de film nooit dusdanig dramatisch dat je niet meer verder wilt kijken. En hoewel er oorlogsfilms zijn die een diepere indruk achterlaten, is het zeker de moeite waard om The Zookeeper’s Wife een keer te zien!