The Sly Cooper Trilogy (PS Vita) Review

Onlangs kwam het sterke inFamous: Second Son uit van ontwikkelaar Sucker Punch Productions. Wellicht kennen jullie de studio vooral van die unieke superhelden-serie. Tijdens het PlayStation 2-tijdperk was Sucker Punch echter vooral bekend van de (ondergewaardeerde) Sly Cooper-serie, en die roots zijn nu opnieuw te ontdekken in The Sly Trilogy voor de PlayStation Vita.

Helemaal nieuw is de HD-trilogie niet; in 2010 kwam de bundel al uit voor PS3, maar natuurlijk kan de Vita niet achterblijven. Heb je de originele remake al gespeeld? Dan weet je wat je kunt verwachten. Deze draagbare versie is precies hetzelfde. Voor de mensen die nog niet bekend zijn met Sly Cooper, een stukje uitleg (en lees ook vooral onze recensie van de PS3-remake even): de trilogie draait om een grijpgrage wasbeer die keer op keer (lees, game op game) iets op het oog heeft. En het woord ‘betalen’ komt in zijn vocabulaire niet voor. Diefstal is meer zijn stijl.

Als klassieke dief probeert Sly altijd ongezien te stelen. Erg subtiel is hij (zeker in de eerste game) echter niet: hij slaat talloze vijanden simpelweg knock-out. Veel makkelijker dan er voorzichtig omheen sluipen natuurlijk. Dat maakt de game gelukkig niet te makkelijk, want Sly Cooper is net zoveel een platformer als een stealthgame. Je zult flink springen, klimmen en klauteren om je doel te bereiken. Die geslaagde combinatie van gameplay maakt van de eerste Sly-game een lekker vlotte ervaring, ondanks het lineaire leveldesign en de merkbare tekens van ouderdom. Denk bijvoorbeeld aan een soms weinig handige camera of een net iets te rigide besturing.

Aangekomen bij deel twee zal je merken dat de Sly Trilogy de groei van Sucker Punch laat zien. De studio leert met elke game van zijn fouten en zorgt daardoor voor steeds betere, modernere games. De grootste verbetering van deel twee? Een minder lineair leveldesign. Het is nu aan jou om te kiezen met welke missie je aan de slag wil. Daarnaast krijgt Sly hulp van twee buddies die je kunt besturen om de speelstijl af en toe een beetje op te schudden. Verder is de geslaagde gameplay intact gebleven.

Datzelfde kan je zeggen over het derde deel. Grotendeels hetzelfde, aangevuld met extra speelbare personages en gameplay die weer net iets beter in elkaar steekt. Overigens is het derde deel ook een paar offline multiplayer-modi rijk, die het aanraken nauwelijks waard zijn. Veel van die tweepersoons minigames draaien niet om stealth en hebben daardoor weinig met de singleplayer te maken. De enige modus waarin dat wel het geval is (Cops and Robbers) is matig uitgewerkt. Het idee is dat één speler bepaalde loot moet stelen, terwijl de andere speler hem probeert tegen te houden. Het idee is aardig, maar het leveldesign werkt in het nadeel van de Robber door weinig verstopplekken te bieden.

Beter geslaagd dan de multiplayer is het uiterlijk van de Sly Cooper-serie. Sucker Punch koos al bij de eerste game een cartoonesk, volgens sommigen kinderlijk, stijltje. Dat zag er niet alleen op de PlayStation 2 erg mooi uit, het laat zich ook goed upgraden. Deze trilogie ziet er dan ook beter uit dan veel van zijn soortgenoten. De Vita-versie doet bovendien niet onder voor zijn grote broer; op het haarscherpe OLED-scherm komen de sfeervolle graphics goed naar voren.

Hoewel beide versies dus gelijkwaardig zijn, blijft compatibiliteit helaas uit. Opgeslagen bestanden kun je niet van het ene naar het andere platform overhevelen. Cross-buy wordt gedeeltelijk ondersteund. Als je The Sly Cooper Trilogy voor de PlayStation 3 op een disc hebt gekocht, dan heb je pech. Alleen als je de console-versie digitaal heb aangeschaft, kun je het spel kosteloos naar je Vita kopiëren.

Als je deze trilogie al op de PlayStation 3 in je collectie hebt, hoef je er niet over na te denken hem ook voor de Vita aan te schaffen. De handheld-versie heeft behalve draagbaarheid geen enkele meerwaarde. Tegelijkertijd doet Sly Cooper op de Vita ook nergens onder voor zijn grote broer. Mocht je het spel dus nog niet hebben, dan is de trilogie zeker het overwegen waard, zowel op de PS3 als op de Vita.