The Predator Review (4K Blu-Ray) - Op jacht naar succes

Een buitenaards monster dat op jacht gaat naar het beste wat de mensheid te bieden heeft klinkt als een fantastisch idee voor een film. Helaas zijn er sinds het origineel Predator geen goede films meer uitgebracht met het iconische monster. In onze The Predator review lees je of de Blu-ray">4K Blu-Ray in de smaak valt.

In onze The Predator review lees je wat we van de 4K Blu-Ray van de nieuwste Predator film vinden. De film kwam oorspronkelijk uit in september 2018 in de bioscoop, maar met de gemakken van eigen huis kan een ervaring natuurlijk heel anders zijn. Naast de film heeft de Blu-Ray namelijk ook nog allerlei extra’s en in onze 4K Blu-Ray The Predator review lees je of dat een verschil maakt.

Dat het om een 4K Blu-Ray van The Predator gaat, maakt geen verschil voor het verhaal. Dat gaat namelijk nog steeds over zes gestoorde (ex-)militairen onder leiding van Quinn McKenna (gespeeld door Boyd Holbrook) die samen met wetenschapster Casey Bracket (vertolkt door Olivia Munn) niet één, maar twee Predators moeten verslaan. De moordlustige moordmachines zijn namelijk om bepaalde redenen die we wegens spoilers niet zullen noemen naar Aarde gekomen en dat zorgt voor veel dood en verderf.

Als dit het hele verhaal zou zijn, is het prima maar regisseur Shane Black is ambitieus en laat een mysterieuze branche van de CIA ook nog een rol spelen in de film. Om nog maar niet te spreken over het autistische zoontje van McKenna (gespeeld door Jacob Tremblay). Hij is verreweg het slechtste onderdeel van de film, ondanks dat de jonge knaap een fantastische acteur is. Kijk maar naar de film Room met Brie Larson, waarin hij de sterren van de hemel acteert.

Doordat er zoveel personages in de film zitten, laat het verhaal op vele manieren afweten. Van tenenkrommende dialogen tot slechte oneliners; The Predator is met beide bekend. Daarbij zitten er ook veel fouten in de logica van de film, zoals een actiescène waarin het eerst midden in de nacht is en vervolgens klaarlichte dag. Ook zijn de personages allesbehalve diepgaand, want iedere militair heeft zijn eigen ‘afwijking’ om ervoor te zorgen dat je weet wie er allemaal in de film zitten.

Daar is helaas ook wel alles mee gezegd en dat terwijl de cast best goed is. In elke scene is het duidelijk dat er een onderlinge chemie is tussen de acteurs en actrices. Dat maakt het kijken al een stukje dragelijker gelukkig en de grote dosis grappen en grollen speelt daar ook een rol in. Hoewel niet elke grap voor een lach of grijns zorgt, zijn er genoeg momenten dat je er even van opkijkt en glimlacht.

Daarnaast weet de actie er gelukkig ook voor te zorgen dat je naar het scherm blijft staren, want dat ziet er door de 4K resolutie fantastisch uit. Wanneer het bij elkaar geraapte hoopje mensen oog in oog staat met de Predator weet je dat de hel op het punt staat om los te breken en schuif je zonder pardon een volle vuist popcorn achter je kiezen. Zodra de kogels vervolgens gelost worden, wordt de film zowaar op momenten spannend.

Actiescènes zitten namelijk zowel van een technisch standpunt goed in elkaar, maar zijn ook bruut. Het vele bloed lijkt met bakken uit de hemel te vallen, zodra de Predator in actie komt. De overblijfselen van de slachtoffers worden vervolgens tot in de goorste details in beeld gebracht, wat door de 4K-kwaliteit wel bijzonder realistisch oogt.

Helaas zijn dit soort momenten schaars en is het verhaal meer bezig met het uitbreiden van het universum van de Predator-films. Als dit op subtiele wijze hier en daar gedaan wordt, zou het nog te verdragen zijn. Helaas is The Predator allesbehalve subtiel. De manier waarop de film naar een volgend deel hint is net zo subtiel als een stier die door een porselein walst en zorgt er nog net niet voor dat je de afstandsbediening naar de tv gooit.

Het is duidelijk dat iemand ontzettend graag een vervolg wilde maken op The Predator, maar de regisseur was het niet. Die heeft daadwerkelijk geprobeerd om een interessante twist te geven aan de film, iets wat duidelijk blijkt uit de verschillende extra’s van de film. Daarin zie je hoeveel passie hij heeft voor de film, ook al zou je dat niet denken wanneer je de film kijkt. Het lijkt er dan ook op dat de studio achter de film, 20th Century Fox, flink in de pap heeft geroerd tijdens het maken van de film.

Dat zal ook wel de reden zijn dat alle extra’s niet eens op de 4K Blu-Ray te vinden zijn, maar op de 1080p Blu-Ray die je ook krijgt wanneer je de film koopt. Het is zacht gezegd een bijzondere keuze. Niets is zo vervelend als het op moeten staan om de Blu-Ray te verwisselen omdat je de extra’s van de film wil bekijken. Je zou denken dat je met een Blu-Ray het publiek dat de film daadwerkelijk wil zien bedient, maar niets is minder waar.

Al met al is The Predator 4K Blu-Ray dan ook je geld niet waard. Voor een kleine 35 euro krijg je een film die bij vlagen vermakelijk is door de actie, humor en mooi beeld dankzij de 4K resolutie. Daar houdt het alleen ook wel bij op, want voor het verhaal hoef je de film niet te kijken, want dat is nauwelijks te volgen door flinke gaten in het plot.

Dat laatste lijkt vooral te komen doordat er te veel koks in de keuken waren tijdens het maken van de film. The Predator is dan ook een film van twee ideologieën, namelijk die van een interessante film en dat van een poging tot uitbuiting van het publiek. Aan het einde van de rit maakt het geen verschil. The Predator faalt in beide.