The Personal History of David Copperfield Review – Heerlijk vermaak

Als je qua corona denkt dat het einde in zicht is, ligt er opeens weer een mutatie op de loer. Het zijn geen makkelijke tijden en bioscopen zijn gesloten. Wat kun je dan doen? Thuis zelf een bioscoop creëren, filmpje opzetten en lachen maar! The Personal History of David Copperfield zal in ieder geval geregeld voor een glimlach op je gezicht zorgen.

Eerst was hij niets, toen weer wel, toen weer niet en toen... ach, daarvoor kun je het beste de film kijken. In de hoofdrol zien we Dev Patel (ook wel bekend van Slum Dog Milionaire en Lion) die in de huid kruipt van David Copperfield, een verhaal gebaseerd op een roman van Charles Dickens. Copperfield wordt door zijn stiefvader, die duidelijk niet weet wat liefde is, geplaatst in een fabriek. Daar wordt hij belachelijk gemaakt, waardoor hij al snel besluit om de benen te nemen.

Vanaf daar ontvouwt zich een hilarisch verhaal waarbij Copperfield de ene rare kwibus na de andere aantreft, op een gegeven moment zijn ze niet eens meer op één hand te tellen. Regisseur Iannicci verdient een schouderklop voor de manier waarop hij het voor elkaar krijgt om de film vol te stoppen met kleurrijke verhalen, allerlei verhaallijnen zonder dat het onduidelijk wordt. Daarbij volgende scènes elkaar in zo’n rap tempo elkaar op dat je nauwelijks tijd hebt om na te denken. Het is vooral een kwestie van de ene verbazing in de andere rollen en af en toe een glimlach op de bank onderdrukken.

Copperfield belandt op een gegeven moment in een goed milieu en geniet zichtbaar van de rijkdom die hij eerder niet gewend was. Hij heeft er maar één offer voor moeten brengen, luisteren naar een andere naam; Trotwood. In de kringen waarin hij verkeert, ontmoet hij echter ook een vieze parasiet die hem later in de weg zal staan. En de vraag is hoe hij zich uit deze benarde situatie zal redden.

Maar het is niet alleen deze ene nare situatie waarin hij terechtkomt. Hij wordt achtervolgd door een vreemd figuur uit zijn verleden en een nieuwe gemaakte vriend blijkt achteraf misschien ook niet zo goed voor hem te zijn. Het zorgt in ieder geval twee uur lang voor komische en absurde situaties.

De dialogen zijn dubbel, enerzijds niet van deze tijd – sowieso kijk je steeds naar een Victoriaans tijdperk, met alle opvallende kleding van weleer – en anderzijds ook weer wel. Terwijl je kijkt, begrijp je in ieder geval wel waarom Charles Dickens zo beroemd is geworden. Want de wereld die hij schept is er een die magie en werkelijkheid met elkaar verbindt. Het is prachtig.

Hoewel je soms vraagtekens kunt zetten bij bepaalde wendingen, neem je alles toch met een korreltje zout en houdt het sterke acteerwerk van diverse mensen de film krachtig omhoog. Niet alleen Patel zet weer een ijzersterke rol neer. Ook Tilda Swinton, Hugh Laurie, Ben Whishaw en Morfydd Clark leveren puik acteerwerk af.

The Guardian omschreef de film als ‘incredibly funny’ en daar zijn we het wel mee eens. In deze roerige crisis is het heerlijk om soms even te vluchten naar een andere wereld en te genieten van absurde situaties. Als je niet houdt van een film vol excentrieke personages en bizarre wendingen, is dit absoluut geen film om op jouw kijklijst te zetten. Maar als je toe bent aan een keer iets anders, kunnen we zeggen: dit is one of a kind. En wat ons betreft zeker een kijktip!