The Other Woman Review

Een nieuwe vrouwenkomedie verschijnt aan de horizon met onder andere Leslie Mann en Cameron Diaz in de hoofdrollen. Beide hebben in diverse komedie’s gespeeld en voor het eerst maakt zangeres Nicki Minaj haar debuut als actrice. Een interessante combinatie voor een komedie, maar kan de cast goed met elkaar samenwerken en een degelijke productie neerzetten?

In The Other Woman heeft Carly (Cameron Diaz) een geweldige tijd met haar vriendje Mark (Nikolaj Coster-Waldau). Op een avond besluit ze Mark bij zijn huis te verrassen en daar ontmoet zij per ongeluk de vrouw van Mark. Vol woede en ongeloof wil ze nooit meer iets met haar vriendje te maken hebben. Kate (Leslie Mann), de vrouw van Mark, blijkt ook behoorlijk overstuur te zijn en zoekt troost bij Carly. Ze worden beste vriendinnen, maar dan ontdekken ze dat er nog een derde vrouw in het spel is. Het trio besluit om de ultieme wraak te nemen op Mark.

Zo op het oog klinkt The Other Woman qua verhaalsetting niet heel origineel. Het is voor het eerst dat drie vrouwen tegen één man opnemen. Toch zijn er talloze wraakkomedies op te noemen, waarbij een sluwe vos de antagonist is en de vrouwen een 'feel good' gevoel krijgen. De film is daarom goed te vergelijken met Revenge of the Bridesmaids, Waitress en Legally Blonde. Nu hoop je stiekem op een plottwist, want dat kan heel goed uitpakken in een komedie. Helaas hebben de scriptschrijvers daar niet voor gekozen en blijft een verrassende wending uit in de film. Desondanks zijn de vrouwelijke personages en dialogen tussen de dames degelijk en dat doet het verhaal goed.

Als voorbeeld nemen wij de gestoorde huisvrouw Kate. Op het eerste gezicht een doorsnee dame, maar wanneer ze ontdekt dat Mark seks heeft gehad met andere vrouwen slaan de stoppen bij haar door. Ze is de kluts kwijt en verandert snel in een wanhopig persoon. Ze zoekt haar heil bij zakenvrouw Carly die op haar beurt niks met Kate te maken wil hebben. Toch gaat Carly een dialoog met haar aan op advies van Lydia (Nicki Minaj), maar ze krijgt al snel spijt.

De ogen worden nu gericht op Mark: de sluwe zakenman die blijkbaar met drie vrouwen tegelijk zit te daten. Deze bofkont is eigenlijk het stereotype van de hardwerkende man die zijn handen niet thuis kan houden bij de dames. Altijd netjes in pak en met zijn veel te luxe cabrio rijdt hij van de ene meeting naar het andere. De schrijvers mochten best wel eens wat anders proberen, maar hebben daar blijkbaar vanaf gezien.

Een komedie hoeft natuurlijk niet altijd om humor te draaien. Het kan namelijk ook een serieuze kant op gaan. The Other Woman probeert een middenweg te vinden. De grappen in het verhaal lijken echter niet echt aan te slaan. Dat kan natuurlijk liggen aan dat de humor meer gericht is op de dames dan op de heren, want het is tenslotte een vrouwenkomedie. Toch kreeg je meer het indruk dat de grap in het algemeen niet aansloeg. Het ging vaak om opmerkingen rondom de relatie zoals: "Nee, jij kent mijn man beter, omdat je veel meer seks met hem hebt gehad dan ik." Na een tijdje ben je zulke welles en nietes grapjes wel zat.

Ieder heeft zo zijn of haar eigen smaak voor humor, maar het werd wel duidelijk dat deze komedie eenvoudige humor bevat en daarmee behoorlijk afgezaagd is. Vaak slaagt een grap of een komische situatie niet, doordat een acteur of actrice het niet goed weet over te brengen. Het ligt echter in The Other Woman niet aan de acteerprestaties, maar meer aan de soort grap die hier wordt gebruikt. Een voorbeeld hiervan is het moment waarop Kate op het strand komt en opeens een bloedmooie vrouw ontmoet en uit nieuwsgierigheid vraagt ze aan diegene waarom zij zo lekker ruikt. Daarop volgt het antwoord: "Ik denk dat het gewoon mijn zweetlucht is." Om zulke grappen valt moeilijk te lachen.

Als nieuwkomer doet Nicki Minaj het uitstekend met haar bijrol als de secretaresse van Carly, maar net als de andere personages lukt dat niet op het gebied van humor. Het ligt totaal niet aan haar acteertalent, want die is bijzonder goed voor de eerste keer. Met dingen, zoals struikelen over de grond of jezelf tegen een glazen wand aanstoten, lijkt het net alsof je naar een kinderfilm zit te kijken. Dit soort dingen heb je na één of twee keer wel gezien.

Naast het hierboven genoemde voorbeeld van Nicki Minaj, heb je ook een scène waarin Kate en Carly zonder enige aanleiding of reden een gevecht beginnen op het strand. Tijdens het gevecht wordt er een vrolijk muziekje afgespeeld, waardoor het publiek meteen weet dat deze scène als grappig bestempeld moet worden. Toch ga je je eerder afvragen waarom ze eigenlijk vechten dan dat je erom gaat lachen. Jammer, want het verhaal is vermakelijk om te volgen en nu gooit nota bene een poging tot humor roet in het eten.

The Other Woman is een tegenvallende komedie. Het heeft goed uitgewerkte vrouwelijke personages, maar het gebrek aan originaliteit en de stereotypering van de man zijn teleurstellende elementen in de film. Daarnaast valt de humor ook tegen, doordat ze vaak eenvoudig, maar vooral voorspelbaar zijn. Er had daarom meer in de film gezeten, want het productieteam heeft wel een geweldige cast bij elkaar gekregen die goed bij elkaar past.