The LEGO Ninjago Movie Review - Geen originaliteitsprijs

Het leven van Lloyd is niet makkelijk. Zijn vader terroriseert de boel. Enerzijds wil hij zijn vader verslaan, anderzijds snakt hij enorm naar vaderliefde. Wat er gebeurt zodra Lloyd besluit een ninjapak aan te trekken, lees je in deze The LEGO Ninjago Movie review.

Jawel, voor het eerst draaide er een LEGOfilm van de Ninjago franchise in de bioscopen. Eerder al was The LEGO Batman Movie een daverend succes, voor zowel jong als oud. Warner Bros. probeert duidelijk nog een duit in het zakje te doen met een LEGO Ninajgo film. De LEGO Ninjago franchise an sich is niet nieuw, want eerder verschenen er al games en films, maar dus nog niet op groot scherm. De bioscoopversie is nu uitgekomen op DVD en Blu-ray, wat leuk is als je de humor in de bioscoopzalen hebt gemist.

De LEGO franchise staat bekend om zijn humor. Hoewel de hoes serieus oogt met LEGO ninjapoppetjes en het verhaal wat zwaar klinkt over ene Garmadon die en stad terroriseert, is niets minder waar. The LEGO Ninjago Movie is bovenal een film voor jong en oud die menigmaal op je lachspieren zal moeten werken. Ja inderdaad, ‘moeten’. Helaas komt deze film een stuk minder grappig uit de verf dan de vorige LEGO film.

De film opent een beetje met een flauw begin waarin Jackie Chan tegen een jong kind praat en daarbij LEGO poppetjes vasthoudt. Voor volwassen kijkers is dit begin een tikkeltje te kinderachtig. Jonge kijkers zullen dit mogelijk interessanter vinden. De bedoeling is in ieder geval dat de fantasie van kinderen geprikkeld wordt, want vanaf dat moment begint een zwaar avontuur van ninja Lloyd, andere ninja’s en master Wu. Drie keer raden wie die Master Wu is… precies Chan! Het is een vrij flauw en standaard begin.

Enfin, vanaf daar wordt de kijker meegenomen naar een hele wereld vol LEGO. Lloyd wordt gepest op school omdat zijn vader de slechterik Garmadon is, de stad terroriseert waar iedereen woont. Gelukkig heeft Lloyd vrienden, waaronder Kai, Cole en nog een paar. Met z'n allen worden ze onder leiding van Wu ware ninja’s die allemaal hun eigen kleur en daarmee krachten hebben.

Lloy transformeert in een groene ninja, want groen staat voor het leven. De stem wordt overigens vertolkt door Dave Franco (het jongere broertje van James Franco) en eerlijk is eerlijk: dat doet hij prima. Lloyd is een ventje met dubbele gevoelens, soms verdrietig en teleurgesteld in het leven en soms vol moed om te strijden voor alles wat hij waard is. Franco weet die emoties goed in het poppetje te stoppen. Ook de andere LEGO poppetjes komen goed tot leven door de stemacteurs.

Het probleem is dat het script te slap is en de dialogen slechts zelden goed uit de verf komen. Het kabbelt een beetje te veel door en de vader-zoon relatie neemt allerlei vreemde bochten aan. Geloofwaardigheid is daarmee af en toe ver te zoeken. En dat geldt ook voor de groteske wezens die soms ten tonele verschijnen. Opeens is er een mega grote kat in de stad. Iets wat kennelijk cool had moeten zijn. Toegegeven, de film zelf is mooi gemaakt en de kat en de omgeving zien er prachtig uit. Maar deze zet voelt geforceerd aan en het is een goed voorbeeld van iets onzinnigs inzetten waarmee de geloofwaardigheid van de film wordt aangetast.

Natuurlijk hoeft een LEGO-film niet realistisch te zijn, in tegendeel. Maar als maker moet je er altijd voor zorgen dat er een connectie is tussen je film en de kijker. En die connectie is dus helaas vaak ver te zoeken in The LEGO Ninjago Movie. 101 minuten vraagt om geduld en doorzettingsvermogen, want het is een lange zit. Af en toe zul je iets grappigs meemaken, al zijn het wel onderbroekenhumorgrappen die dan de revue passeren. Nergens verdient The LEGO Ninjago Movie een originaliteitsprijs. Het is allemaal te slap.

De dialogen zijn slap, de actiescènes zijn niet heel indrukwekkend en het einde is ontzettend voorspelbaar. Er is nergens een onverwachte wending in de klopjacht van Lloyd op zijn vader. Nergens. Iets wat gecamoufleerd had kunnen worden met humoristische scènes, maar ook dat gebeurt zelden. Wat dat betreft is het tien keer leuker om de gelijknamige videogame te spelen, omdat je dan niet echt focust op het verhaal of goede dialogen, maar vooral zelf plezier aan het maken bent.

De film daarentegen kun je aan je voorbij laten gaan. Misschien dat de kleine kijker The LEGO Ninjago Movie een keer hersenloos op kan zetten. Al zullen kids ook niets zien wat ze niet eerder hebben gezien in kinderfilms. Voor volwassen kijkers stelt de film teleur en komt de film geen seconde in de buurt van The LEGO Batman Movie. Helaas!