The Last Remnant Review

Square Enix bedenkt steeds weer een nieuw avontuur om in een RPG-jasje te gieten. Dit keer mag de 18-jarige Rush Sykes het jasje aan om in The Last Remnant zijn avontuur te beleven, maar past het jasje hem wel of heeft het te veel losse steken?

Verhaal
Uit een oude beschaving zijn een aantal krachtige relikwieën, genaamd Remnants overgebleven. Een Remnant kan in de vorm van een edelsteen, een beest of zelfs in de vorm van een wapen gevonden worden, welke de gebruiker zeer machtig maakt. Het is dan ook niet gek dat er al snel een grote oorlog ontstaan is tussen de vier wereldrassen. De Yama (visachtigen), Sovani( katachtigen), Qsiti (kikkerachtigen) en de Mitri (mensen) doen er alles aan om een Remnant in handen te krijgen. The Last Remnant begint een kleine duizend jaar nadat de oorlog uitgebroken is.

De speler neemt de rol aan van Rush Sykes, de zoon van beroemde wetenschappers die onderzoek naar de krachten van de Remnants doen. Op een dag ontvangt hij een videoboodschap van zijn ouders die hij samen met zijn zusje bekijkt. Kort daarna wordt zijn zus ontvoerd door een mysterieus persoon en Rush blijft alleen achter. Hij geeft het echter niet op en begint meteen een zoektocht naar zijn zusje. Dit is het begin van een lange zoektocht, waarin Rush deel zal nemen aan steeds maar groter wordende gevechten en zo uit zal groeien tot een ware held.

Een kleurrijke fantasiewereld
Het verhaal speelt zich af in een wereld waar mensen samen met vreemde wezens leven in steden die om de Remnants heen zijn gebouwd. De speler volgt grotendeels een redelijk lineaire verhaallijn met de vanzelfsprekende zijmissies die weinig met het verhaal te maken hebben, maar er wel voor zorgen dat hij sterk genoeg wordt voor de grote en moeilijkere gevechten.

De wereld waarin het spel zich afspeelt is een kleurrijke en gedetailleerde wereld, die erg als een Final Fantasy wereld aandoet. Door de vele kleuren en details in de omgeving wordt het een stuk aangenamer om meerdere malen in hetzelfde level rond te lopen. De wereld en de inwoners hiervan passen uitermate goed bij elkaar en er is eigenlijk niets wat uit de toon valt, behalve de soms ontzettend grote Remnants die op de achtergrond boven de gebouwen uitsteken.

The Last Remnant is volledig gebouwd op Epic’s Unreal Engine 3 en hierdoor komen veel van de details pas erg laat in beeld. De karakters hebben hier vooral last van en dit kan erg storend zijn tijdens de wat kortere filmpjes. In sommige gevallen is het filmpje al voorbij, terwijl nog niet alle details geladen zijn. Dit neemt wat van de sfeer weg uit het spel, maar gelukkig niet al te veel om irritant te noemen. Al met al zal de wereld waarin The Last Remnant zich afspeelt, de RPG-fan wel aanspreken.

De soundtrack van The Last Remnant past ook goed bij de stijl die Square Enix heeft gebruikt bij het spel. De wat vrolijke en avontuurlijke achtergrondmuziek zetten de toon door het hele spel heen,maar tijdens de gevechten slaat dit ineens om. De stemmen van de personages passen weliswaar ook eens redelijk bij het uiterlijk. Ondanks het feit dat de stemmen goed passen is er soms toch nog sprake van te heftig acteerwerk,waardoor een scene soms ineens hilarisch wordt, terwijl er zich op het scherm iets serieus afspeelt.

Een voor allen
Rush komt in zijn avontuur al snel in aanraking met David Nassau, de markies van Athlum en zijn team. Dit vijfkoppige team, bestaande uit een Yama, Sovani, Qsiti en twee Mitri, besluit Rush te helpen in de zoektocht naar zijn zus. Ze doen dit natuurlijk niet helemaal uit goede wil, want de markies weet dat Rush de zoon is van de beroemde wetenschappers, die onderzoek doen naar de Remnants. Daarnaast vecht hij zelf voor de onafhankelijkheid van Athlum.

Als Rush even niet samenwerkt met de markies van Athlum, kan hij bij een gilde een aantal mensen inhuren die dan met hem meevechten. Ook kan hij in de lokale kroeg extra missies vinden om los van de verhaallijn nog wat extra extra ervaring op te doen.

Square Enix heeft ook weer flink gefantaseerd over de tegenstanders. Deze wezens variëren van klein tot groot en zijn grotendeels combinaties van bestaande dieren, zoals krabben, vogels,schorpioenen en hagedissen. Ook zal Rush diverse criminele inwoners een kopje kleiner moeten maken om dichter bij zijn doel te komen. De meest indrukwekkende vijanden zijn natuurlijk, zoals in alle RPG’s de eindbazen. Deze zijn natuurlijk vele malen krachtiger dan de gewone vijanden en zijn vaak ook nog eens indrukwekkend groot.

Allen voor een
Het gevechtssysteem wat Square Enix in The Last Remnant gebruikt, is een mix van stijlen uit verschillende games. De speler zal, zoals in Blue Dragon, de vijand al van veraf zien en dus besluiten om een gevecht aan te gaan of er met een boogje omheen te lopen. Als de vijand Rush daarentegen ziet, zal deze hem blijven achtervolgen totdat hij uit het zicht verdwenen is. Hier kan goed gebruik van worden gemaakt om grotere gevechten met meer vijanden te krijgen. Hoe groter een gevecht is, hoe groter de beloning is bij de overwinning.

De speler is natuurlijk niet alleen. Hij kan groepen maken van vijf personen en uiteindelijk met een maximum van 70 eenheden het slagveld betreden om zo een kleine oorlog uit te vechten. Deze groepen hebben echter een gezamenlijke levensbalk en als deze leeg is, zal de groep niet meer deelnemen aan het gevecht. Na een gevecht zullen alle karakters in de groepen daarentegen volledig hersteld en klaar voor het volgende gevecht zijn.

De gevechten zelf worden op basis van beurten gehouden, zoals we dat bijvoorbeeld in Final Fantasy terug zien. Per beurt kan de speler iedere groep een commando zoals een aanval, mystieke aanval of een spreuk laten uitvoeren. Hierna zal de vijandelijk speler dit ook doen en zo hebben we het klassieke Turn Based systeem. Dit systeem is echter aangevuld met tussentijdse commando’s, die de aanvallen net even iets krachtiger kunnen maken als deze goed uitgevoerd worden. Dit systeem kennen we al uit Lost Odyssee.

Het unieke aan de gevechten met meerder groepen is, dat de speler de vijand tijdens het gevecht ook in de flank of van achter aan kan vallen. Hierdoor zal de moraal van de vijand sterk dalen, waardoor de aanvallen van de speler krachtiger worden. De vijand kan echter ook in de flank aanvallen en zal dit zeker niet nalaten. De speler zal voor de eerste beurt al strategisch na moeten denken om niet compleet in de pan gehakt te worden.

Hoe staat hij?
The Last Remnant is een RPG, zoals we deze mogen verwachten van een bedrijf als Square Enix. Een redelijk lineair verhaal met allerlei fantasierijke karakters gebaseerd op dieren. Daarnaast is het spel gebouwd op de Unreal Engine 3, wat voor veel voordelen zorgt, maar ook voor een nadeel. De muziek geeft een vrolijke en avontuurlijke toon aan het spel, maar tijdens de gevechten geeft dit ineens een wat donkerdere en agressievere toon aan. De gevechten verlopen volgens het Turn Based systeem, maar worden aangenaam afgewisseld met wat interactie tussen de aanvallen door. Daarnaast heeft de speler ook wat strategisch inzicht. Het jasje wat Rush Sykes door Square Enix aangemeten heeft gekregen, heeft hier en daar een losse steek, maar past hem desondanks goed en The Last Remnant is dan ook een titel die de RPG- fans best in huis mogen halen voor de winter.