Banjo-Kazooie: Nuts & Bolts Review

Veel gamers waren bang dat de nieuwe Banjo-Kazooie het echte gevoel zou verliezen en dat de toevoeging van voertuigen het spel minder aantrekkelijk zou maken dan eerdere delen. Maar is dit ook wel zo?

Het is alweer tien jaar geleden...
De game begint met een kleine introductie over de geschiedenis van Banjo-Kazooie, zodat ook de gamers die voor het eerst een deel uit de franchise spelen, toch een idee hebben wat er allemaal aan het nieuwste deel vooraf is gegaan. Op een filmachtige manier zie je delen van Banjo-Kazooie en Banjo-Tooie en op de achtergrond hoor je een voice die er bij vertelt waar de delen over gingen.

En zo eindig je in Spiral Mountain bij de huidige Banjo en Kazooie. Het duo heeft de laatste acht jaar niet meer gedaan dan alleen maar eten en gamen en zijn inmiddels flink wat kilo's aangekomen. Daar komt nog eens bij dat ze ook nog eens alle moves vergeten en het is dus tijd om er op uit te gaan. Gruntilda, waar alleen nog maar het hoofd van over is, is terug gekomen naar Spiral Mountain om het gebied op te eisen. Ze heeft namelijk andere plannen met de berg dan Banjo en Kazooie.

Vlak voordat de drie in gevecht raken verschijnt L.O.G., Lord of Games, in het spel, en hij claimt dat hij alle spellen die er zijn heeft bedacht. Hij stelt voor een nieuw avontuur op te zetten, om het geschil tussen de drie voor eens en altijd op te lossen. De winnaar mag namelijk doen met Spiral Mountain wat hij wil. Om de wedstrijd eerlijk te houden tovert hij Banjo en Kazooie weer dun, en geeft hij Gruntilde een lichaam. Voordat je het weet sta je dan ook in de door L.O.G. ontworpen speelwereld genaamd Showdown Town. Deze stad fungeert als portaal tussen de verschillende spelwerelden.

Waar zijn de moves gebleven?
Doordat de beer en de vogel acht jaar niks hebben gedaan, hebben ze hun moves dus verleerd. Kazooie dringt er dan ook op aan om ze opnieuw te gaan leren, maar volgens L.O.G. is dit niet nodig. Het enige wat Kazooie krijgt is een magische moersleutel waarme zij allerlei dingen kan verplaatsen. Tevens kan Kazooie hiermee voertuigen verbouwen of in elkaar zetten. De voertuigen zullen volgens L.O.G. de moves dan ook vervangen.

Van te voren waren veel gamers bang dat de voertuigen het echte Banjo-Kazooie gevoel weg zouden nemen, doordat je niet meer de leuke bewegingen had, en je voor 80% anders dan te voet zou moeten verplaatsen. Toch is dit absoluut niet het geval. Je kunt namelijk lopen wanneer je wilt, en de basis bewegingen zijn er nog steeds. Ook heb je het echte Banjo-Kazooie gevoel op het moment dat je je met een voer- vaar- of vliegtuig voortbeweegt.

Wel zal het in het begin heel erg lastig zijn om met bepaalde voertuigen om te gaan. Je winkelwagen, het standaard transportmiddel in Show Down Town, rijdt in ieder geval wel goed en heeft een fijne besturing. Dit voertuig zul je ook door het spel heen verder kunnen upgraden om in andere delen van de stad te komen. Ook de besturing van de vliegtuigen, wat vaak één van de moeilijkste dingen is, krijg je al snel onder de knie.

Laat je creatieve ik eruit!
Ook is het bouwen van je transportmiddel niet per definitie storend. Alle minder creatief begaafde gamers kunnen gebruik maken van de blauwdrukken die door Wumba aangeboden worden, maar gamers die juist graag creatief bezig zijn, kunnen hun ideeën ook zeker kwijt dankzij het zeer grote arsenaal aan onderdelen. Het bouwen van een voertuig kost niet heel veel tijd, en veel opdrachten dagen je zeker uit om toch zelf iets te gaan ontwerpen, wat soms ook nodig is om de beste score eruit te halen.

De replaywaarde in dit spel is ook vele malen hoger dan die van de eerste beide delen. Niet alleen heb je in dit deel een multiplayer optie waarin je allerlei opdrachten tegen je vrienden online kunt spelen, maar ook kun je bij opdrachten drie soorten prijzen winnen. Als je een opdracht binnen de tijd haalt, maar je er wel heel lang over gedaan hebt, krijg je alleen muzieknoten. Als je een gemiddelde tijd neerzet, krijg je ook een Jigsaw piece en als je een record verstigt, krijg je een Trophy Thomas Throphy.

Jigsaw Pieces en muzieknoten
De voorwerpen in dit spel komen grotendeels weer overeen met de voorwerpen uit de twee eerdere delen. Zo zijn er weer puzzelstukjes "Jigsaw Pieces"die je kunt gebruiken om werelden te openen, en kun je in alle werelden muzieknoten verzamelen. Echter heb je die nu niet nodig om verder te komen in de hoofdwereld, maar is dit het betaalmiddel in Showdown Town. Hiermee kun je onderdelen en blauwdrukken kopen voor je voertuigen, maar ook betalen voor diensten die de bewoners je aanbieden.

Er zijn dit keer niet alleen gouden muzieknoten, maar er zijn ook zilveren en bronzen varrianten, die dan ook natuurlijk minder waard zijn dan de gouden versie. Tevens zijn er ook een aantal nieuwe voorwerpen die je door het spel heen zult tegenkomen. Zo heb je natuurlijk de onderdelen voor je voertuigen maar ook kun je T.T. Trophy's verzamelen waarbij iedere vier weer een Jigsaw opleveren.

Enorme werelden
In Banjo-Kazooi en Banjo-Tooie kon je een wereld vaak al binnen een half uurtje voltooien, en had je het gehele spel dus al redelijk snel uitgespeeld. Dat zal dit keer echter niet het geval zijn. De werelden zijn namelijk inmens groot, en kennen vele verschillende opdrachten. Voor iedere opdracht zul je weer opnieuw oplossingen moeten bedenken, en eventueel later terug komen omdat je nog niet het juiste voertuig hebt.

Op het moment dat je een wereld betreedt, krijg je een filmachtige introductie waarin wordt verteld wie welke rol heeft. Zo zullen de meeste spelfiguren zoals Mumbo en Wumba vaker terug komen, maar iedere keer in een andere rol. Je hebt dus echt het idee dat je je in een soort van film bevindt.

Ook verschillen de opdrachten veel van elkaar en krijg je, net als in de eerdere delen, niet snel het gevoel dat je een opdracht al eerder hebt gedaan. Iedere speelwereld zal vanuit verschillende portals te benaderen zijn, waarbij bij iedere ingang de situatie weer anders is. Hierdoor kun je dus ook meer opdrachten doen in de toch al heel erg grote werelden. De leukste wereld voor fans van de franchise is toch wel Banjo Land. Hier loop je namelijk in een museum waarin uit ieder level van Banjo-Kazooie en Banjo-Tooie wel iets is terug te vinden.

Wel heel erg kleine lettertjes
Heel erg jammer is dat de teksten heel erg slecht te lezen zijn op het moment dat je op een kleine TV speelt. Zonder HD TV zul je je ogen fijn moeten knijpen om te kunnen lezen wat de opdracht iedere keer weer is. Ondanks dat het niet afdoet aan het spel, zul je je hier wel regelmatig aan ergeren. Erg jammer dus. Verder zal het spel af en toe moeilijkheden hebben met laden, maar dat komt voornamelijk door de enorme grootte van de game.

Wat de vijand betreft biedt het spel ook maar weinig afwisseling. De vijanden zijn namelijk allemaal bollen in verschillende vormen en maten en het enige wat ze doen is je proberen aan te vallen. Dit gaat redelijk snel vervelen, en is echt een minpunt in het spel. Het is weliswaar zo dat de opdrachten zeer afwisselend zijn, maar wel heb je soms meer het idee bezig te zijn met een racegame dan met een avonturenspel. Het doet niet af aan de game, maar hier had gewoon meer aandacht aan besteed kunnen worden.

Conclusie
In tegenstelling tot wat veel gamers hadden verwacht verlies je in dit deel niet het gevoel wat je in beide eerdere delen kreeg, maar wordt dit juist heel erg versterkt door de extra toevoegingen in combinatie met de oude vertrouwde onderdelen. Toch is het jammer dat je soms meer het gevoel krijgt bezig te zijn met een racegame en niet met een platformer. Tevens had Rare echt meer tijd in de vijanden kunnen steken. Al met al doet dit niet af aan het totaal plaatje, en is dit absoluut een must have voor dit najaar.