The Hateful Eight Blu Ray Review - Tarantino doet het weer!

The Hateful Eight, het nieuwste werk van de moderne legende Quentin Tarantino is al in de maak sinds voordat hij aan zijn film Kill Bill Vol. 1 uit 2003 begon. Na de bioscoop kun je de film nu ook thuis op je tv kijken. Dit is The Hateful Eight Blu-ray review.

Quentin Tarantino’s achtste film, zo wordt ons verteld in de openingssequentie van de film. De idyllische plaatjes van het besneeuwde Wyoming (Verenigde Staten) worden aan ons via het Ultra Panavision 70 beeld aan ons getoond. Ultra Panavision 70 betekent dat films met dat label zijn geschoten in 70mm film met de Panavision reeks aan lenzen en camera’s.

Dit zorgt in combinatie met de extreem wijde 2.76:1 aspect ratio die de lenzen hanteren voor een zeer kenmerkende sfeer in het beeld. Dat is ook iets dat films geschoten op een fysieke film met zich meebrengen, in tegenstelling tot films die digitaal worden opgenomen.

The Hateful Eight werd voor de release veelal gepromoot met het Ultra Panavision Label. Tarantino wilde namelijk echt voor die unieke sfeer en toon gaan in de iets meer dan drie uur lang durende film, mede omdat slechts een handjevol films van de techniek gebruik hebben gemaakt.

De regisseur van Inglourious Basterds en Pulp Fiction liep tijdens de opnames echter wel tegen wat problemen aan met het systeem. De banden waarop Ultra Panavision wordt geschoten ondersteunen niet zo’n heel lange duur dus Quentins voorliefde voor lange shots moest hier en daar wijken in The Hateful Eight.

Enfin, nadat we door de openingssequentie heen zijn, ontmoeten we voor het eerst ons hoofdpersonage: major Marquis Warren, een premiejager. The Hateful Eight speelt zich een aantal jaar na de Amerikaanse burgeroorlog in 1865 af. Het door Samuel L. Jackson (bekend van Pulp Fiction, The Avengers) gespeelde personage zit kalmpjes op een weg te wachten voor een lift.

Zittend op drie lichamen op wiens hoofd een prijs staat komt er een koets aan. Na een wisseling van woorden blijkt één van de inzittenden een bekende van Warren. John Ruth, gespeeld door Kurt Russell (The Thing, Stargate), heet hij. Ruth is ook een premiejager. Hij zit vastgeketend aan Daisy Domergue, ook een gezochte crimineel.

Ruth en Warren willen beiden naar Red Rock, een plaats waar ze hun beloning willen innen voor het vangen van de gezochte criminelen. De reden dat de Daisy Domergue nog leeft is, omdat John Ruth de ideologie heeft altijd bij een executie te zijn.

Onderweg naar Red Rock komen ze Chris Mannix (Walton Goggins) tegen, de nieuwe sherrif van Red Rock. De gehele tijd dat ze onderweg zijn naar Red Rock worden ze op de hielen gezeten door een sneeuwstorm. Als ze bij een pension komen, besluiten ze er te wachten tot de sneeuwstorm overwaait.

Ze zijn er alleen niet de enige die er verblijven. In de cabine zijn nog vier anderen. Warren, Ruth, Mannix en Domergue voegen zich bij hun en vanaf dat moment lopen de spanningen af en toe hoog op.

Ondersteund door originele muziek van de legendarische componist Ennio Morricone, bekend van The Good, The Bad and The Ugly en Once Upon A Time In The West weet Tarantino op zeer creatieve wijze de hut, waarin ze verblijven, in beeld te brengen. Het is natuurlijk een redelijk kleine omgeving maar mede door de wijde lenzen die worden gebruikt krijg je alsnog een ruimtelijk gevoel.

De sfeer die The Hateful Eight uitademt is magnifiek. De muziek, kostuums en de manier van filmen en kaderen zorgen voor een heerlijke ervaring. Het acteerwerk van Samuel L. is dan ook zeer om over te spreken. Maar ook de andere acteurs in de film zetten hun beste beentje voor. Channing Tatum vertolkt ook een rol in de film, alhoewel hij zeer weinig screentime krijgt in vergelijking met de anderen.

Het eerste uur of anderhalf van de film gaat alleen wel wat langzaam. Er gebeurt redelijk weinig in een zeer lange tijd. Dan kun je nog zo veel van Tarantino houden, het is even doorbijten. Maar de climax van de film maakt dit het zeker waard. Er wordt met je brein gespeeld gedurende de hele film en ook al gebeurt er misschien weinig, je zit steeds meer op het puntje van je stoel.

Die eerste anderhalf uur bouwen dan ook op in spanning en na een tijdje begin je steeds meer betrokken te raken met de karakters en de omgevingen van The Hateful Eight. Je voelt bijna de prangende kou van de sneeuwstorm en de bij vlagen aanwezige humor geeft de film net wat meer karakter.

Al met is met The Hateful Eight een meesterwerk afgeleverd. Het af en toe langzame tempo is soms wat afleidend, omdat je aandacht gaat dwalen naar iets anders. Maar al blijf je kijken zie je door de briljante cinematografie, geniale muziek en pakkend acteerwerk gewoon een heel goede film.