The Guest Review (DVD) - Vermakelijke B-film

Nu de E3 voorbij is kunnen we weer even onderuitgezakt op de bank naar wat goede films en series kijken. Een heel vermakelijke film is bijvoorbeeld The Guest, die een mengeling biedt van een thriller en een dramafilm. Lees er alles over in deze The Guest review.

In een rustig stadje in Amerika wordt er bij een gezin aan de deur geklopt. Het is de hele aantrekkelijke jongeman David (Dan Stevens), die zegt dat hij in het leger heeft gediend met hun overleden zoon. Als hechte legerbuddy had hij beloofd om langs te gaan om te vertellen dat hun zoon van ze hield, en dat zijn laatste gedachten uitgingen naar de familie.

De moeder ziet meteen haar verloren zoon in de vreemdeling, en nodigt hem uit om te blijven slapen. Wat ze nog niet weet, is dat ze een potentieel heel gevaarlijke moordenaar in huis haalt, die zodra hij alleen wordt gelaten zijn ware aard toont in de camera: hij staart langdurig voor zich uit en je voelt het kwaad en de agressie in zijn lichaam.

Alles lijkt in het begin goed te gaan. Hij kan het vinden met de vader, met wie hij af en toe een sterke borrel of biertje drinkt en hij weet precies wat hij moet zeggen tegen de moeder om de perfecte schoonzoon of plaatsvervanger van haar verloren zoon te spelen.

Zelfs de dochter en het zoontje weet hij te imponeren. In meerdere Magic Mike momentjes weet hij de dochter te verleiden, en het zoontje dat gepest wordt op school weet hij te helpen door pestkoppen eens flink in elkaar te slaan.

Toch voel je de hele film door dat het elk moment mis kan gaan, en dat hij met een mysterieuze double agenda in z’n hoofd zit. Dit wordt door regisseur Adam Wingard af en toe wel wat te dik aangezet, door bijvoorbeeld heel veel langzame close-ups te gebruiken. Ook zitten er veel vlakke dialogen in die voor de oplettende kijker constant de dubbele intenties verraden.

Daarbij moet wel gezegd worden dat de film zeker in het begin constant weet te boeien, zeker omdat je je de hele tijd afvraagt wat er nou precies aan de hand is met David, en wat hij nou eigenlijk van plan is. De alom belangrijke suspense in elke thriller is dus absoluut aanwezig, en wordt goed opgebouwd.

Ook de actie is hier en daar wel sterk, en vrij grof. Dit zorgt voor de nodige shockmomentjes, en zelfs af en toe voor wat humor.

Naarmate de film vordert voelt het wel steeds meer aan als een overdreven B-film, waarvan je vermoedt dat uiteindelijk iedereen toch wel dood gaat. Dit zorgt op gegeven moment helaas niet meer voor de emotionele betrokkenheid bij de film, die de beleving van het verhaal nog intenser had kunnen maken.

Sommige interessante morele thema’s in de film, zoals vriendschap en genade of ratio versus emotie en menselijkheid, zijn niet verder uitgewerkt, en daarin zat de potentie van deze film om zich boven het B-niveau uit te tillen.

Dat neemt niet weg dat de acteerprestaties prima zijn, al helemaal door actrice Maika Monroe, die de rol van de dochter speelt en daarbij een heel palet aan emoties voorbij laat komen. The Guest is zeker vermakelijk voor op een luie vrijdagavond en is een prima thriller om te kijken als je niet teveel diepgang verwacht.

Het doet af en toe wat denken aan klassiekers als The Shining, The Hostage en The Strangers (ze hebben zelfs vergelijkbare titels). Door zijn uiteindelijke oppervlakkigheid weet de film zichzelf helaas niet te plaatsten boven het B-film niveau, maar toch heeft de The Guest wel een aantal goede elementen die een hoop goedmaken.

Benieuwd geworden naar de film? Je kunt hem hier bestellen.