Skullgirls Review

Als een game geheel draait om catfights is onze aandacht meteen getrokken. Als dan ook nog blijkt dat het spel een heel degelijk vechtsysteem bevat en het bol staat van de ongenegeerde pantyshots, wordt het wel erg heet op kantoor. Hebben we hier te maken met de eerste tien sinds jaren?

Skullgirls is een traditionele vechtgame die het verhaal van acht aantrekkelijke dames volgt. Hoewel ze eigenlijk niets met elkaar te maken hebben, heeft elk van hen hetzelfde doel: de Skullgirl verslaan. Dit is een monster dat de mensheid bedreigt en daarom nodig gestopt moet worden. De personages hebben ieder een andere motivatie voor het verslaan van de Skullgirl, maar vast staat dat degene die het monster doodt een wens mag doen. Echter, wanneer de overwinnaar niet puur van hart is, zal hij zelf in de Skullgirl veranderen. Een dergelijk verhaal biedt natuurlijk vele mogelijkheden tot heerlijk dubbelzijdige morele kwesties en moeilijke keuzes, maar Skullgirls gaat daar niet op in. Het is immers een vechtgame!

Zoals het een echte fighter betaamt, dient het verhaal voornamelijk als een excuus om de verschillende gevechten te rechtvaardigen. Desalniettemin is het erg tof dat elk personage zijn eigen verhaaltje kent en het is dan ook aan te raden de verhaalmodus met elk personage te doorlopen. Op die manier krijg je wat mee van de achtergrond van de dames en kun je meer inzicht krijgen in hun onderlinge relaties. Geen vereiste voor een vechtgame natuurlijk, maar een leuke bonus. Spelers die dergelijke onzin liever overslaan en meteen de arcade- of onlinemodus induiken, worden overigens niet teleurgesteld. Skullgirls is namelijk een verrassend diepe en sterke vechtgame.

Een volwaardige fighter
Het spel laat zich als een typische 2D-vechtgame besturen en geeft je de keuze over zachte, middelharde en harde slagen en schoppen, waartussen naar hartenlust gecombineerd kan worden. De Street Fighter-fan zal de knoppenlayout moeiteloos herkennen. De doorgewinterde speler zal zich bovendien meteen thuis voelen met het schema, hoewel elk personage nieuwe mogelijkheden en tekortkomingen met zich meebrengt. Het is dan ook erg leuk om met elke dame aan de slag te gaan; ze voelen stuk voor stuk duidelijk anders aan. Kun je niet kiezen met welk personage je het liefst speelt? Dan biedt Skullgirls uitkomst. Je mag namelijk zelf beslissen of je met één, twee of drie vechters de strijd aangaat. Je vecht te allen tijde met één karakter tegelijkertijd, maar kan dus wel een zogeheten tag-team samenstellen, waarbij de karakters om beurten aan een gevecht deelnemen. Een systeem dat we onlangs voorbij zagen komen in Street Fighter X Tekken, dus. Maar wees niet bang, het spel heeft een geheel eigen karakter.

Om het eerlijk te houden, worden de personages zwakker naarmate je besluit er meer in je team op te nemen. Het spelen met slechts één dame heeft dus duidelijk voordelen, aangezien die veel krachtiger is en meer schade op kan vangen. Een nadeel is dat je in je eentje geen speciale aanvallen kunt uitvoeren waar twee personen bij nodig zijn. Deze afweging zorgt voor een extra tactische laag die door ontwikkelaar Reverge Labs gelukkig goed is uitgevoerd. Het was makkelijk geweest om een bepaalde configuratie van vechters onevenredig zwak of krachtig te maken, maar hier hebben wij geen last van ondervonden. Wanneer we werden ingemaakt, kwam dat steevast doordat de tegenstanders simpelweg beter was. Niet doordat het vijandig schoon simpelweg beter was.

Ook nieuwkomers zijn welkom
Mocht je niet thuis zijn in het vechtgenre en komt bovenstaand verhaal je nogal intimiderend over, schrijf Skullgirls dan niet af. Het spel biedt namelijk een uitermate competente tutorial die je niet alleen leert wat je in dit spel moet doen, maar ook in het genre an sich. De game neemt de tijd om elk aspect stap voor stap uit te leggen en zelfs duidelijk te benoemen, iets waar veel hedendaagse fighters geen tijd voor nemen. Skullgirls is dus een prima game voor eenieder die zich meer in het genre wil verdiepen, maar daar tot voor kort geen mogelijkheid toe zag. In combinatie met de vriendelijke prijs mag deze game zich een bijna ideale instapper noemen.

‘Bijna ideaal’ inderdaad, want er ontbreekt één onderdeel dat in een diepe vechtgame als deze als verplicht is: een (karakterspecifieke) command-lijst. Voor een spel dat enorm veel tijd steekt in het duidelijk uitleggen van de basis, is het bijzonder vreemd dat je nergens een lijst kunt vinden met alle knoppencombinaties. Sterker nog, je kunt het spel niet eens in de singleplayer pauzeren, laat staan dat je even de tijd krijgt om te ontdekken welke aanvallen een personage in petto heeft. Een onbegrijpelijk en grof gebrek. Zeker wanneer je bedenkt dat het in de trainingmodus gewoon mogelijk is om alle hitboxes zichtbaar te maken. Top op de millimeter nauwkeurig nagaan waar je een vijand kan raken is blijkbaar prima, maar hoe je dat het meest effectief kan doen is taboe.

Pantyshots!
Dat het spel überhaupt een command-lijst nodig zal hebben, zal veel gamers misschien verbazen. Skullgirls ziet er namelijk absoluut niet uit als een serieuze fighter. Bij cartooneske en over-geseksualiseerde dames met demonische krachten denk je misschien niet meteen aan een diepe en pittige vechtgame. Als je dan merkt dat er elke drie seconden een camera onder de rokjes van de dames geschoven wordt, lijkt het duidelijk: dit is een hersenloze beat ‘m up. Maar schijn bedriegt. Dat neemt echter niet weg dat het stijltje prima slaagt. De zeer sterke animaties, grappige aanvallen en heerlijk soepel jazz om het te begeleiden maken van Skullgirls een unieke ervaring binnen het genre.

Het cartooneske uiterlijk heeft echter als gevaar dat men het verwart met een dergelijke beat ‘m up. Zonder het spel echt onder de knoppen te hebben gehad, kan het zo doorgaan voor een hersenloze buttonbasher en spelers die de game voor die reden aanschaffen, komen van een koude kermis thuis. We willen gamers dan ook waarschuwen: hier moet je tijd in steken en zonder oefening word je al gauw een depressie ingeschopt. Aan de andere kant biedt de downloadbare titel niets meer dan het minimale. Je zult het moeten doen met enkele singleplayermodi en slechts één modus online. Dat kan veteranen binnen het genre afschrikken, die wellicht meer variatie zoeken. Toch kunnen we het spel daar nauwelijks op afrekenen, het is immers een arcadetitel die voor zo’n vijftien euro in de digitale winkels ligt. Mag je dan meer verwachten dan een oerdegelijk vechtspel zonder franje?

Ijzersterke toevoeging aan het genre
Skullgirls biedt met zijn relatief lage prijs en overduidelijke tutorial een perfect instappunt voor aspirerende fans van het genre. Tegelijkertijd kan het experts vermaken door het uitmuntende vechtsysteem dat verrassend diep is. Verder zal iedereen genieten van het geslaagde cartooneske stijltje en balen van het ontbreken van een command-lijst. Tot slot bestaat het gevaar dat de diepgang nieuwkomers afschrikt en het gebrek aan extra’s veteranen niet trekt. Maar niemand zal ontkennen dat Skullgirls een ijzersterke toevoeging is aan het vechtgenre.