Resident Evil 5 Review

Deze week komt Resident Evil 5 eindelijk uit, een titel waar veel fans op zitten te wachten. De vraag is dan natuurlijk of Capcom deze gamers erg blij gaat maken, of toch op het laatste moment teleur stelt.

Op naar Afrika
Zoals jullie ongetwijfeld weten speelt Resident Evil 5 zich af in Afrika. Chris Redfield werkt voor de BSAA, wat staat voor Bioterrorism Security Assessment Alliance. Hij is naar Afrika gestuurd omdat biowapens van de Umbrella Corporation in handen zijn gevallen van vijandelijke Afrikanen. Deze situatie moet opgelost worden, en Chris is de man voor deze taak. Eenmaal aangekomen ontmoet je Sheva, jouw partner voor de rest van de game. Samen met haar begin je aan het avontuur, en ga je op zoek naar iemand genaamd Irving. Hij zou meer moeten weten over wat er gaande is, maar het eerste team dat achter hem aan is gestuurd, kwam nooit meer terug. Chris en Sheva gaan dus samen op pad om die man te vinden, en zullen daarvoor goed moeten samenwerken. Dat samenwerken staat namelijk centraal in deze Resident Evil game, en brengt een uitgebreide co-op modus met zich mee.

Met z'n tweeën op avontuur
Die multiplayer modus, die zowel in split-screen als online te spelen is, is gelijk het sterkste punt van de game. Deze is namelijk perfect uitgewerkt, en als je een game alleen daarvoor zoekt, kun je de rest van deze recensie vrijwel overslaan. Waar co-op in sommige games een eindgedachte van de ontwikkelaar lijkt, is dat in Resident Evil 5 compleet anders. Vanaf het begin tot het eind zijn de levels en gevechten hiervoor gemaakt. De hordes vijanden die regelmatig op je afstormen zijn niet te bevechten in je eentje, en Sheva zal dan ook een welkome hulp zijn. Ook bij de eindbazen zul je samen moeten werken. Zo is er een eindbaas die alleen kwetsbaar is vanaf de achterkant, maar daar kun je in je eentje niet bijkomen. Chris zal deze dus bezig houden, zodat Sheva achterom kan sluipen en het monster kan afmaken. Deze situaties keren regelmatig terug, en zorgen voor heel wat plezier.

Deze focus op de coöperatieve modus brengt echter ook een minpunt met zich mee. Wanneer je met z'n tweeën op de bank of over Xbox Live speelt, gaat alles erg goed. Maar als je dan een level in je eentje gaat spelen, wordt de besturing van Sheva overgenomen door de computer. Deze kan nog steeds niet zo goed denken als een echte speler, en dat is te merken. Soms staat ze simpelweg voor je terwijl jij probeert zombies af te knallen, of verspilt ze kogels door meerdere keren mis te schieten. Het vervelendst is als zij een bepaalde actie moet uitvoeren, zoals met het licht schijnen in een donkere tunnel, en dat niet goed doet. Resultaat is dat je de vijanden pas op het laatste moment uit de duisternis ziet opduiken, en regelmatig een game over scherm krijgt. Dat scherm duikt trouwens ook op als Sheva het loodje ligt, dus het beschermen van je A.I.- partner is een extra taak in de singleplayer. Deze situaties maken de game echter niet gelijk slecht, maar zijn puntjes die we graag anders hadden gezien. Voor het grootste deel zal Sheva niet in de weg staan, maar ook niet een hele nuttige hulp zijn van Chris.

Meer shooter dan horror
De Resident Evil serie stond altijd bekend als een survival horror franchise, en in dit deel probeert Capcom dat nog deels te zijn. De aandacht is echter sterk verlegd naar de actiestukken, en er zijn een paar minder enge situaties dan in de voorgaande titels. Dit komt mede doordat je altijd met z'n tweeën bent. Zelfs als je de singleplayer speelt, is Sheva in de buurt om je te waarschuwen, en zullen de aller-donkerste ruimtes heel wat minder eng zijn dan ze eerst waren. Voor het grootste deel zul je al schietend een weg moeten vinden door de met zombies en andere vreemde wezens overladen gebieden. Een handig GPS-systeem helpt je hierbij, zodat je maar weinig verdwaald raakt en bijna altijd weet waar je naartoe moet.

Het mag duidelijk zijn dat Capcom met dit deel meer een shooter met survival horror elementen heeft afgeleverd, dan een survival horror game met schietgedeelten. Toch verschilt Resident Evil heel wat van de gemiddelde shooter, aangezien je niet kunt lopen tijdens het schieten. Door sommigen zal dit als een verouderd concept gezien worden, maar hierdoor onderscheidt de game zich wel. Je zult een stuk meer moeten oppassen tijdens het schieten, aangezien je minder mobiel bent. Overigens hadden de wapens van Chris zich helemaal niet geleend om mee te schieten en rennen tegelijk. Het richten gaat namelijk met een rode laser, en niet met een cursor in het midden van het scherm. Deze laser zou tijdens het rennen dan alle kanten opgaan, zodat accuraat schieten onmogelijk is.

Dat schieten zal voor sommige gamers dus even moeten wennen, en datzelfde geldt voor de besturing. Deze voelt de eerste paar minuten wat onwennig aan, maar na eventjes spelen komt dat al snel goed. Daarnaast zijn er ook nog enkele opties om de controls aan te passen. Met de besturing zit het in Resident Evil 5 dus wel goed.

Zombies, dolle honden en meer monsters
De game kent een grote variatie aan vijanden en unieke eindbazen. Natuurlijk zijn er de hordes zombies, die niet neergaan zonder gevecht. Deze komen echt overal vandaan en je zult flink moeten oppassen niet overweldigd te worden. Ramen worden ingeslagen om binnen te dringen, deuren opengetrapt, ze komen van balkons springen en trappen op. Erg slim zijn ze echter niet, maar door hun grote aantallen, en jouw gelimiteerde aantal kogels, moet je toch oppassen. Schiet dus niet snel je machinegeweer leeg, want wie weet wachten de volgende vijanden je om de hoek alweer op.

Naast de zombies zul je nog vele andere soorten monsters tegen het lijf lopen. Zo zijn er de gemuteerde honden, die als een razende op je af springen en beginnen te bijten. Of de gemuteerde vliegende vogels, die erg lastig zijn te raken. En dat zijn dan de minder sterke vijanden, want eindbazen kent Resident Evil 5 ook genoeg. Die moet je dan op een speciale manier aanvallen, om zo hun zwakke punten te raken.

Grafisch meesterwerk
Grafisch gezien biedt Resident Evil 5 een hele mooie ervaring. De game is één van de mooiste titels van dit moment, zowel op de PlayStation 3 als Xbox 360. Om hier optimaal van te kunnen genieten zul je een HDTV in huis moeten hebben, maar ook op een normale televisie ziet het er allemaal erg goed uit. Hoofdpersonen Chris en Sheva bewegen zich uitermate realistisch over het scherm, en datzelfde geldt eigenlijk voor alle personages die je tegenkomt. Ook de omgevingen ogen erg goed, of je nou binnen in een huisje schuilt, door de straten dwaalt of in een woestijn rijdt; dit alles gaat zonder een enkele framedrop of andere glitches, wat een hele goede prestatie is van Capcom.

Naast prachtige graphics, kent de game ook goed geluid. De stemmen zijn netjes ingesproken, zowel die van hoofdpersonen Chris en Sheva, als die van de vijanden en andere mensen die je tegenkomt. De vijanden maken eveneens realistische geluiden, tenminste, in hoeverre je geluiden van gemuteerde monsters realistisch kunt noemen.

Conclusie
Resident Evil 5 is een titel die op vele vlakken de top bereikt. Grafisch gezien is het een meesterwerk en de co-op modus is werkelijk fantastisch. Toch is het jammer dat de game op andere gebieden wat minder is. Zo speelt het in je eentje een stuk minder lekker, doordat Sheva wat vreemde acties uithaalt. Door het gebrek aan enge en wanhopige situaties, en een overvloed aan actiestukken, gaat de game wat meer de shooter dan de survival horror kant op, waar de franchise juist om bekend stond. Dat weerhoudt Resident Evil 5 er echter niet van een hele toffe game te zijn, die je zeker een keer in huis moet halen.