Pixeljunk Monsters Ultimate HD Review

Verkies jij je smartphone boven je Vita als het gaat om het spelen van tower defense-spellen? Misschien brengt Pixeljunk Monsters Ultimate HD daar verandering in. Het is tijd om deze HD-port voor de Vita eens flink onder de loep te nemen.

Game-ontwikkelstudio’s Q Games en Double Eleven hebben de handen ineengeslagen voor Pixeljunk Monsters. Het spel is oorspronkelijk verschenen op de PlayStation 3 in 2008, daarna volgden PC, Mac en PSP. Vanaf nu is de game in een ‘Ultimate HD’-variant op de PlayStation Vita beschikbaar en dat is ondanks de enorme wildgroei aan tower defense-games op smartphones, een welkome verrassing.

In Pixeljunk speel je Tikiman, een Polynesisch ventje met een groot masker op. Hij moet zijn kroost en het hutje zien te verdedigen tegen allerlei aanvallen van buitenaf. Spinnen, vliegende insecten en grote standbeelden; ze hebben het allemaal gemunt op de kinders van Tiki. Tikiman gaat niet met de slechteriken op de vuist en dat is maar goed ook, hij zet zijn verdedigingstorens in om de schurken op hun plaats te zetten.

Alleen de bomen tellen
Elk level is een speelveld en dat speelveld bestaat behalve het hutje uit bomen, stenen en zelfs riviertjes. Jij hebt alleen de bomen nodig, want op de plek van een boom kan een toren komen. Over het algemeen bevat elk level een groot aantal bomen, maar er is ook een level waarin je slechts vier bomen hebt om je gehele verdedigingslinie in op te zetten.

Je kunt kiezen uit drie torens, dus het wordt op het begin steeds erg simpel gehouden. Dat is prettig, want het torenverdedigingsgenre staat altijd garant voor een boel in de gaten houden en dat het in de basis wat simpel is, is dus een groot voordeel voor je geestesgesteldheid. Er is een boogschiettoren die zowel vliegende als wandelen schurken neer tracht te halen, een schiettoren die alleen vliegende dieren met vele kleine kogeltjes kan beschieten en een kanon dat vooral afgaat bij langs wandelende vijanden. Elke toren heeft zo zijn eigen bereik, dus het is aan jou om ze zo tactisch mogelijk neer te zetten zodat ze de meeste schade kunnen berokkenen. Koester de bochten dus.

Leve de laserstraaltoren
Als je vijanden afmaakt, dan krijg je daarvoor geld terug waarmee je weer nieuwe torens kunt betalen. Af en toe valt er een soort edelsteentje uit de dode vijand en daar kun je twee dingen mee doen: sparen tot je een nieuw soort toren kunt vrijspelen of gebruiken om de torens die je al hebt staan sneller, zwaarder en beter te maken. Het is per level afhankelijk welke tactiek je wat dat betreft het beste kunt inzetten. Wij zijn in ieder geval vooral in de weer geweest met de vlammenwerpende toren en de laserstraaltoren.

Helaas lijken die twee laatstgenoemde torens het spel erg te vergemakkelijken. Nu hebben de ontwikkelaars in elk level wel een goede, stevige stroming aan vijanden neergezet, zodra je die laser- en vlammentorens neerzet, wordt het leven wel iets prettiger en zit je iets minder te zweten bij elke golf vijanden die wordt aangekondigd. Dat is ergens jammer, maar aan de andere kant maakt dit de game wel wat toegankelijker voor mensen die niet heel bekend zijn met dit genre games.

Er zijn makkelijke, middelmatige en moeilijke levels, maar het zijn er helaas niet heel erg veel. Na een paar uur kun je Pixeljunk al helemaal zijn doorgespeeld. Sommige levels moet je zonder kleerscheuren halen om zo een regenboogje in de wacht te slepen. Voor sommige gedeeltes is namelijk een x aantal regenboogjes nodig om binnen te komen. Op zich leuk bedacht, maar ook hier wordt niet de wereld van je verwacht. Je kunt het allerlaatste level gewoon spelen als je slechts de helft van de levels hebt gehaald. Niet de druk voelen om alle levels helemaal perfect te moeten spelen, maakt het allemaal nog makkelijker.

Toch nog een race tegen de klok
Erg jammer, want het is een heerlijke game. Hoewel sommige torens het erg makkelijk lijken te maken, kost het toch wat tijd om deze bij elkaar te sparen en het is de vraag of je die tijd wel krijgt. Zeker als je een regenboogje wil halen, dan is zelfs het verlies van een kindje al teveel. Toch zul je hier steeds naar willen streven en het is een erg leuke activiteit om voortdurend te kijken wat de meest perfecte manier is om tien tot twintig golven vijanden de baas te blijven. Je blijft hierdoor maar doorspelen en doorspelen en dat is natuurlijk erg positief.

Verder zit de game namelijk erg goed in elkaar. Het speelt soepel, vertoont geen rare haperingen en de muziek is subtiel maar prima. Het HD-gedeelte in deze titel heeft geen specifieke bijzonderheden, omdat het een geanimeerd tekenfilmstijltje heeft en dus op geen enkele wijze realistisch lijkt. Hierdoor lijkt die HD-titel een beetje overbodig, maar aan de andere kant ziet Pixeljunk er wel ontzettend mooi uit. Het tekenstijltje is erg origineel en in al zijn simpelheid worden er verder niet allerlei gekkigheden aan het landschap toegevoegd. Erg prettig, die overzichtelijkheid, want als er eenmaal twintig spinnen achter elkaar aanlopen door je scherm, dan is overzicht een must-have.

Verslaat de smartphone
Hoewel het tower defense-genre zich tegenwoordig vooral manifesteert op smartphones en tablets, mag deze HD-remake van Pixeljunk Monsters niet worden overgeslagen. Het is een erg duidelijk in elkaar zittende game die die door zijn simpelheid erg verslavend is. Het HD-sausje voegt niet heel veel toe aan de graphics omdat dit spel geanimeerd is en niet heel realistisch hoeft te zijn, maar het mag absoluut worden opgemerkt dat deze game er goed uitziet op Sony's handheld. In ieder geval beter dan menig tower defense-spel op de smartphone.