Our Kind of Traitor Review (Blu-ray) - Veel te veilig gespeeld

Veel boeken komen uiteindelijk op het witte doek of op een schijfje terecht. Denk aan de Stephen King boeken die verfilmd zijn of de Harry Potter verhalen. Sommige boeken zijn geweldig verfilmd, maar anderen komen op beeld wat minder over dan in het boek. In welke categorie deze film valt lees je in deze Our Kind of Traitor review.

In Our Kind of Traitor volgen we professor Perry Makepeace en zijn vrouw Gail Perkins. Het gaat niet lekker in de relatie van de twee en dus besluiten ze op vakantie te gaan om de relatie een boost te geven. En dat lukt ze redelijk, totdat aan het eind van de vakantie Perry een Russische man genaamd Dima treft.

Dima is een overtuigende man en voordat Perry het weet staan hij en zijn vrouw bij Dima op een decadent feestje met veel vrouwen en drugs. Niet echt de setting voor een professor en een advocate, maar Dima vindt dat Perry zijn nieuwe beste vriend is. Daar moet bijna wel wat achter zitten.

En dat idee geeft de film in het begin vooral een lekker sfeertje. Dima(Stellan Skarsgard) is van het kaliber echt foute mannen en komt behoorlijk intimiderend over. Hij sleept Perryvooral steeds mee en als kijker weet je al vanaf moment één dat er iets aan zit te komen. En dat komt er al snel.

Na wat feestjes, tennispartijtjes en andere joviale activiteiten staan Dima en Perry bij het zwembad te praten, terwijl Gail de kinderen binnen vermaakt. En dan onthult Dima zijn ware reden voor het contact met Perry.

Hij is onderdeel van een Russische criminele organisatie, maar wil daar weg. Perry krijgt een USB-stick die de daden van de organisatie aan het licht moeten brengen. In ruil daarvoor wil Dima een Brits paspoort. Perry en zijn vrouw moeten de USB-stick en deze boodschap aan de geheime dienst overhandigen en raken zo ongewild verzeild in een net van corrupte politici en de Russiche maffia.

Zodra het koppel op eigen bodem terecht komt is de film an sich nog wel vermakelijk, maar echt spannend wordt het nooit meer. Het verandert in een tien in een dozijn film, waarbij Perry en Gail als ongetrainde mensen samen moeten werken om Dima en zijn vrouw te redden uit de klauwen van de Russiche maffia.

Aanvankelijk wil het koppel niet meewerken, maar uiteindelijk verandert Perry in een ongeloofwaardige James Bond en Gail in een soort Moneypenny. Regisseur Susanna White heeft hier echt een verkeerde afslag genomen en gaat op het verkeerde pas door als ze het verhaal veel te braaf in beeld probeert te brengen.

Er gebeurt van alles, maar bijna nooit in beeld. De echte actie waarop je steeds hoopt is er niet, thans niet in beeld. Steeds weet je het precies als er iemand het loodje legt, maar je krijgt het nooit te zien. Je krijgt daarbij een overdosis aan dialogen voor je kiezen. En hoewel de dialogen sterkzijn in, raak je halvewege de anderhalf uur die de film duurt een beetje verveeld.

Er worden qua regie verder totaal geen risico’s genomen en dat doet de film niet veel goeds. Het heeft heeft flauwe plotwendingen als gevolg die je van mijlenver aan ziet komen. Daarbij beperkt het zichtbaar alle belangrijke acteurs in hun performance.

Ewan McGregor en Naomie Harris, die het koppel op vakantie spelen, komen niet lekker uit de verf, terwijl dit allebei prima acteurs (ook in deze film) zijn. De enige die zijn rol echt overtuigend weg weet te zetten, thans voor een deel, is Skarsgard.

Our Kind of Traitor is een film die je aan de buis gekluisterd had kunnen houden, maar wat er overblijft is een film die op zijn best vermakelijk is. Het acteerwerk is prima, maar de spelers zijn zichtbaar beperkt in hun rollen door een te veilige regie.

Daarbij is er veel te veel dialoog, waardoor je je uiteindelijk zelfs een beetje verveelt. Our Kind of Traitor is niet de moeite waard, zelfs niet als je het boek geweldig vond.