NBA 2K13 (Wii U) Review

Zoals te verwachten ging de lancering van de Wii U gepaard met een hele reeks ports. De schappen moeten immers gevuld worden. Ook NBA 2K13 maakte de overstap naar Nintendo’s nieuwe console. Is deze port een slam dunk of wacht deze basketbalgame een genadeloze nederlaag?

Laten we voorop stellen dat NBA 2K13 een rechttoe rechtaan port is. De sterke punten die de Xbox 360- en PlayStation 3-versie een 8,7 bezorgden in de recensie, zijn dan ook nog altijd aanwezig. Lees dat prachtige stukje tekst daarom vooral even door. Natuurlijk zijn we wel lief genoeg om jullie een korte samenvatting van de game te geven, alvorens over te stappen naar de minieme verschillen en toevoegingen die de Wii U-versie uniek maken.

Geslaagde game, geslaagde besturing
Een van de belangrijkste onderdelen die deze NBA tot een zeer geslaagde game maken, is de goede besturing. Het spel laat je dunken en schieten met de schouderknoppen, waar de rechter analoge stick verantwoordelijk is voor allerlei baltrucjes. Voor beginners is het een aanpak die wat gewenning eist, maar na een tijdje oefenen speelt het als een droom. Al gauw maak je de meest indrukwekkende dunks en driepunters terwijl je tegenstander na tegenstander voorbij speelt, trucs uit je mouw schuddend alsof het niets is. Deze besturing is op de Wii U nagenoeg hetzelfde en dus kunnen we over de controls van deze versie niet anders dan tevreden zijn.

Op het gebied van spelmodi is ten opzichte van de andere versies niets veranderd. Nog steeds biedt het spel de Association- en Create a Legend-modi uit de vorige delen, aangevuld met MyCareer en MyTeam. Daarmee is er voor nagenoeg iedere speler een geschikte modus: mocht je een eigen team samen willen stellen om daarmee de basketbalwereld te veroveren, dan start je MyTeam. Speel je liever met een bestaand team, dan is de Association-modus voor jou. Of misschien richt je je het liefst op één persoon om die naar de top te werken. In dat geval biedt MyCareer de uitkomst.

Vervelende filmpjes
Hoewel MyCareer een leuke toevoeging is ten opzichte van de oudere games in de serie – je kunt het personage geheel aanpassen, zoal op het gebied van uiterlijk als vaardigheden – blijven de vreemde tussenfilmpjes erg karig. De modus volgt de carrière van een veelbelovende amateur en onderdeel daarvan is het aangaan van gesprekken met professionele teams en later journalisten. Deze segmenten remmen de voortgang flink af, aangezien het enkel draait om het beantwoorden van weinig interessante vragen gesteld door saaie achterhoofden. Laat ons maar lekker basketballen.

De geforceerde gesprekken zijn niet de enige vreemde keuze die de ontwikkelaar heeft gemaakt. De flashy menu’s mogen namelijk met overtuiging een fout genoemd worden. Misschien heeft het iets te maken met de visie van rapper en executive producer Jay-Z, maar het resulteert in veel onnodig gezoek. Met name nieuwkomers zullen moeite hebben essentiële onderdelen als de trainingsmodus te vinden. Natuurlijk kom je er uiteindelijk wel, maar vervelend is het zeker.

De Wii U-features
Goed, tot zover de game in het algemeen. Hoe zit het specifiek met deze Wii U-versie? Daar kunnen we kort over zijn: je hoeft de game er niet nogmaals voor aan te schaffen. Gelukkig doet het de ervaring echter geen schade aan. In totaal zijn er twee functies die het extra scherm met zich meebrengt, de mogelijkheid om het spel geheel op de GamePad te spelen niet meegerekend. Ten eerste is er de Gatorade Biometric Scan. Door de GamePad parallel aan de tv te houden (je houdt de controller dus voor je en niet plat) krijg je te zien hoe ‘heet’ spelers zijn. Gloeien ze rood, dan zijn ze op dreef en scoren ze waarschijnlijk het ene na het andere doelpunt. Is de omtrek van de spelers leeg kun je ze beter naar de bank sturen. Een tikje op een van de atleten geeft je meer gedetailleerd beeld. Zeer fanatieke gamers zullen wellicht wat aan de modus hebben, maar in praktijk maakten we hier nauwelijks gebruik van.

Een tweede noemenswaardige functie is de optie om sneller te kunnen coachen, door rechtsboven in het scherm te tikken. Hier vind je een aantal mogelijkheden die je meteen kunt inzetten. Handig, maar de sneltoetsen die reeds aan de D-pad zijn verbonden werken net zo goed. Al met al speelden wij liever met de Wii U Pro Controller, gewoon omdat die wat natuurlijker in de hand ligt en je de functies niet zult missen. En mocht je het spel tot nu toe met een Xbox 360- of PlayStation 3-controller spelen, blijf dat dan ook vooral doen.

IJzersterke sportgame
NBA 2K13 is nog altijd een ijzersterke sportgame. De besturing is zo soepel als in de andere versies en daardoor is het ook op de Wii U een genot om keihard te dunken en tegenstanders te slim af te zijn. Minpuntjes als het onduidelijke menu en de saaie tussenstukjes zijn helaas nog aanwezig, maar mogen de pret absoluut niet drukken. De extra features die deze versie biedt, doen weinig; sommige spelers zullen ze als nuttig ervaren, maar doorslaggevend zijn ze absoluut niet. Het merendeel van de spelers zal de mogelijkheden waarschijnlijk overslaan.