Moto Racer 4 Review - Steeds hetzelfde stomme kunstje

Moto Racer is een franchise die al even terug gaat. Ooit was het zelfs een bekende gamereeks die in de top van zijn genre hoorde. Alleen de franchise viel ineens stil. Tot nu dan. De arcade racer is terug met alweer het vierde deel in de reeks. Of de franchise nog meedoet lees je in deze Moto Racer 4 Review!

Moto Racer 4 is het vierde deel in een ooit grootse franchise. Een franchise uit eenvoudigere tijden, waarbij games waarin je rondscheurt op twee wielen precies dat en niet meer dan dat boden. En dat was prima destijds. De franchise is even weg geweest en intussen zijn racegames veel uitgebreider dan simpelweg racen geworden.

Moto Racer 4 probeert met zijn tijd mee te gaan, maar heeft dus veel in te halen. De game biedt je verschillende modi, waarvan je de meeste tijd zult doorbrengen in de carrière modus. In deze modus kies je in het begin een karakter en vervolgens begint je ‘carrière’. De game neemt je hierin mee naar verschilllende typen mottorraces.

Allereerst zijn er de asfaltraces die je op een sportmotor zetten en je op hoge snelheid het asfalt onveilig laten maken. En dat met de nodige obstakels zoals verkeer en wegafzettingen. Andere wedstrijden vinden off road plaats. Dit zijn de dirt track races die je voornamelijk door hobbelige moddergebieden laten scheuren. De races an sich zijn ook nog variabel.

Zo heb je de klassieke races, waarbij je simpelweg eerste moet worden, afvalraces, waarbij de laatste steeds afvalt, en checkpoint races, waarbij je zo lang mogelijk moet racen door checkpoints te halen. Genoeg afwisseling zou je zeggen, maar dat valt vies tegen.

In theorie bieden de verschillende doelen in een race je afwisseling, maar in de praktijk ben je maar met één ding bezig steeds en dat is het vergaren van zo veel mogelijk stijlpunten tijdens de races. Dit overschaduwt iedere race uiteindelijk en doet je de race zelf bijna vergeten.

Die stijlpunten heb je hard nodig om in een race zo snel mogelijk vooruit te komen. Je verdient ze door te stunten (in de dirt track races) en gevaarlijk te rijden (in de asfaltraces). Het gevaarlijk rijden is op zich nog wel leuk, maar het stunten is wat krom uitgewerkt. Je kunt namelijk een eenvoudige wheelie doen met je motor die je een boost geeft.

In de lucht kun je handstanden, saltos en meer dingen laten zien, die je diezelfde boost geven. Tenminste, als je fatsoenlijk kunt landen. Deze stunts zorgen feitelijk dus voor een risico, terwijl de veilige weg, een Wheelie dus, je hetzelfde biedt. Het stunten in een race, al doe je de hele tijd wheelies, is wel essentieel in een race.

Elke race heeft een uitdaging die je kunt voltooien om zo racers vrij te spelen. Daarbij kun je met je stijlpunten ook je karakter (en motor dus) upgraden. En daarin ligt een minpunt van de carrière modus. Het upgraden helpt je alleen bij lange na niet altijd vooruit in de game.

Voor iedere race kies je namelijk je moeilijkheidsgraad in de vorm van één (makkelijk), twee (gemiddeld) of drie sterren(moeilijk). Dat is gelijk het maximum aantal sterren wat je kunt verdienen, hoe goed je ook presteert. Hoe meer sterren je hebt, des te verder je voortgang in de carrière modus. Je speelt dus races vrij. So far, so good.

Maar dan kom je ineens races tegen die je met een compleet ander karakter moet gaan doen. En die is dus niet geüpgraded, een stuk langzamer en logger in veel gevallen. Niet echt heel logisch uitgewerkt dus en het is al zeker geen carrière modus, al heet deze wel zo.

Bij games als DriveClub of Project CARS heb je echt met een carrière te maken die om één karakter draait, maar hier is het meer een singleplayermodus met voortgang verdeeld over tien hoofdstukken. Zit de afwisseling van de game dan in het aantal verschillende banen?

Helaas is dat ook niet het geval. In het begin van de game kom je nog een aantal banen tegen, maar tijdens de kampioenschappen komen al deze banen steeds terug. Daarbij komen de banen later in de game vrolijk nog een keer voorbij in een andere volgorde. Wel tof om te zien is dat je zowel overdag als ’s nachts, in zonneschijn en regen, zult racen.

De banen zien er steeds anders uit op verschillende tijdstippen en in verschillende weersomstandigheden. Zo is een zonsondergang echt goed in beeld gebracht en oogt een nat reflecterend wegdek echt tof. Sowieso ziet de game er over het algemeen prima uit op wat vreemde animaties van de karakters in races en de menus na.

Maar dit kan niet verhullen dat je, wanneer je alle banen een paar keer hebt gehad, steeds hetzelfde kunstje doet. En dat wordt na een paar uurtjes echt langdradig. Gelukkig kent Moto Racer 4 meer dan alleen de carrière modus.

De game kent namelijk ook verschillende multiplayer modi. Je kunt de game online tegen maximaal negen anderen spelen. De game biedt je hier bijvoorbeeld de Wolfpack race, waarbij je de tegenstanders voor moet zien te blijven na het krijgen van een voorsprong en de Golden Helmet race, waarbij je steeds als eerste bij een checkpoint moet proberen te komen.

Als je dit voor elkaar krijgt verdien je een gouden helm, maar zodra iemand jou onderuit haalt of laat crashen verlies je die helm weer aan diegene. De racer met de gouden helm aan het einde, wint. Helaas hebben wij Moto Racer 4 online niet kunnen testen, zelfs niet na enkele dagen proberen, gezien er geen andere racers online waren.

De offline multiplayer modus hebben we wel kunnen testen. Je kunt Moto GP tegen een vriend in split-screen spelen. Dit is een modus die je bijna niet meer tegenkomt in dergelijke games en echt een toevoeging, al is het kleinere scherm niet altijd even praktisch bij de racegame.

Maar Moto Racer 4 biedt je nog een extra feature en dat is VR ondersteuning. Ook deze hebben we helaas niet kunnen testen voor deze review, maar we betwijfelen of deze de missers van de game goed kunnen maken.

Moto Racer 4 heeft namelijk nogal wat elementen die ervoor zorgen dat je de game niet heel lang zult spelen. Thans, niet aan één stuk door. Grafisch is de game prima, maar niet meer dan dat en de afwisseling van de game is ver te zoeken.

Er zitten ook wat onlogische dingen in de game zoals een carrière modus die niet echt om een carrière gaat en de stunts die niet echt iets opleveren tijdens de race. Er zijn wel genoeg multiplayer modi en daarnaast kun je split-screen racen. Helaas kan Moto Racer 4 desondanks niet mee met de racegames van nu.