Monster Hunter Wilds Review – Wilder dan ooit?

maandag, 24 februari 2025 om 16:00

De verwachtingen voor Monster Hunter Wilds zijn hooggespannen, na de grote doorbraak in het westen met World. Maar kan Capcom wel voldoen aan al die verwachtingen en het tegelijkertijd iets toegankelijker maken voor nieuwkomers? Dat lees je nu in onze review.

Wat is Monster Hunter Wilds?

Monster Hunter Wilds is het nieuwste deel in een lange, lange reeks aan games. Voor zij die er nog niet zo bekend zijn met Monster Hunter: het is een actie-rpg waarin je jaagt op reusachtige monsters. Het zit al een beetje in de naam. In essentie is het een pittige actie-game waarin alle ruis eruit is gehaald en alleen de coole baasgevechten overblijven.

Monster Hunter Wilds heeft veertien wapentypes, die elk een heel andere vechtstijl hebben. Je kan veilig achter een gigantisch schild schuilen en genadeloos beetje bij beetje de levensbalk van een monster wegbeitelen met de lans, acrobatiek met afstandswapens combineren met de boog of monsters K.O. slaan met de hamer. De keuze is reuze, dus de kans is groot dat er een stijl tussen zit die jou aanspreekt. Houd jij van slicke, complexe gevechtssystemen, werken aan builds en je een professionele jager voelen? Dan is er een goede kans dat Monster Hunter precies in jouw straatje ligt.

Wilds krijgt zijn titel omdat de wereld wat meer verbonden is dan voorheen. Je kan namelijk van één kant van het gebied lopen naar de ander als je genoeg motivatie hebt. Ook leeft de omgeving meer dan ooit. Alles wordt tegelijkertijd ingeladen en monsters kunnen bijvoorbeeld jouw ‘pop-up camps’ aanvallen om fast travel-mogelijkheden van het bord te halen. Je zal dus goed na moeten denken over waar je die neerzet. Dat leven zie je ook terug in de nieuwe manier om missies te starten. Als je in het wild gaat vechten met een monster, dan wordt dat automatisch een missie.

Ben je een terugkerende fan, dan zul je vooral benieuwd zijn naar het nieuwe ‘wound-systeem’, waarbij je door herhaaldelijk dezelfde plek aan te vallen een wond creëert. Die kun je openhalen met een ‘focus strike’, wat het een zwakke plek maakt vergelijkbaar met de clutch claw in Iceborne. Natuurlijk zijn ook alle wapens aangepast, en zijn er nieuwe monsters.

Lees ook

Monster Hunter Rise Sunbreak (PC) Review - Voor het koninkrijk!

Focus-modus

In Monster Hunter Wilds ligt de combat aan de kern, dus het is belangrijk dat dit lekker loopt. Gelukkig zit dit wel snor. Capcom neemt wat ze geleerd hebben van eerdere games, en bouwen daarop verder. Alle wapens hebben tweaks gehad, maar geen enkele is onherkenbaar. Wel hebben ze wat lekkere, nieuwe moves.

De clutch claw en wirebug die je nu misschien gewend bent van de afgelopen twee games, die zijn weg. In plaats daarvan zul je het moeten doen met ‘focus’, die je kan activeren met de linker trigger. Dit kun je gebruiken om je aanvallen bij te stellen, voor als een monster mid-combo besluit opzij te stappen. Maar het geeft je ook toegang tot je focus-aanvallen. Dit zijn speciale aanvallen die je uit kan voeren in elke situatie, maar waarmee je vooral wonden open wil halen. Je maakt het dan een zwakke plek, en krijgt er ook andere voordelen uit. Daarnaast onderbreek je de aanval van een monster als je een focusaanval uitvoert op een wond, en kan die pas weer iets uitvoeren wanneer je klaar bent.

Achter deze focusmodus zitten eigenlijk de coolste aanvallen van Wilds verborgen, en je zal er even mee om moeten leren gaan. De Charge Blade opent met een simpele zwaardslag, maar volgt het op met een switch naar axe-modus om de wond open te rijten als een kettingzaag. Daarna blijft de kop tollen, waardoor jouw aanvallen een stuk krachtiger worden. Met de boog, aan de andere kant, krijg je een soort lock-on alsof je hittezoekende rakketten afvuurt. Deze zoeken wonden, maar ook eventuele bommen die je aan het monster had bevestigd. Als je een wond raakt, dan schiet je er nog een gratis Dragonpiercer achteraan.

Het enige sullige aan deze aanvallen, is dat ze geen rekening houden met je oriëntatie als je eenmaal begint. Daardoor sta je met enige regelmaat in de lucht te zagen, of in ieder geval op een plek waar de wond helemaal niet zit. Dat ondermijnt het vette ervan wel een beetje.

Wapen- en armorskills

Gear heeft allemaal stats. Grotere nummers zijn beter, maar er is nog iets waar je naar moet kijken. Elk stukje uitrusting heeft namelijk wat skills. Skills die je aanvalskracht verhogen, sneller stamina terug laten krijgen of zelfs meer verzamelt elke keer dat je een plantje oppakt. In sommige gevallen krijg je er zelfs meer moves van.

Er zijn maar een handjevol nieuwe skills, en die zullen zichzelf aardig snel wijzen. Wel zijn wat oude aangepast. Zo krijg je bij je vierde level in attack niet meer een hogere critkans, maar krijg je een kleine boost op je aanvalskracht. Ook Weakness Exploit heeft nu vijf levels in plaats van drie, en je zal op wounds moeten richten om er het meeste uit te halen.

Deze veranderingen zijn vooral voor betere balancing, terwijl ze de nieuwe mechaniek van de game ook in zich opnemen. Wat wel je speelstijl iets verandert, is dat wapens nu ook skills hebben. Hierdoor krijg je soms net even wat meer vrijheid in je build, als er toevallig wat nuttige skills op een wapen zitten. Ook zorgt het ervoor dat je bij dat wapen niet meer alleen naar de schade en scherpte (hoe goed je door de armor van een monster kan snijden) kijkt.

Skill gems zijn nu ook verdeeld in wapen en armor. Je pantser zelf kan alle skills hebben, maar als je gems met attack wil gebruiken, dan passen die alleen op je wapen.

Een hoge instapdrempel

Het grootste probleem waar Monster Hunter altijd mee worstelt, dat is de instapdrempel. Elk wapentype heeft een eigen set aan combo’s, zoals een roster personages in fighting games. Als je ze eenmaal doorhebt, dan is het erg lekker. Maar je moet er eerst in komen.

In Monster Hunter Wilds is dat nog steeds wel zo. Er zijn wat gemakkelijkere instapwapens, zoals de Sword & Shield of Dual Blades, en in principe is dat een goede plek om te beginnen. Maar zelfs daarvoor moet je wel even wegwijs worden. Gelukkig zijn de eerste paar gevechten gemakkelijk genoeg dat je, zelfs zonder dat je weet wat je aan het doen bent, je weg er wel doorheen werkt. Daarna kun je naar de trainingsruimte, waar je iets meer tijd hebt om alles te laten bezinken. De ruimte is aardig, en je hebt bijvoorbeeld oneindig ammo en consumables zodat je lekker kunt experimenteren. Maar om nou te zeggen dat het spel zichzelf goed uitlegt, niet echt.

De gemakkelijkste manier om een beeld te vormen, is door tutorials op te zoeken op YouTube. Terugkerende spelers zijn dit al wel gewend. Er zijn hele goeie beschikbaar op het internet. Maar voor nieuwe spelers kan het wel een beetje te veel gevraagd zijn als ze nog niet eens weten of ze het spel leuk vinden of niet.

Zelfs de gemakkelijke wapens transformeren als je er goed in begint te worden. Daardoor voelt Monster Hunter Wilds in eerste instantie een beetje klungelig. Dat ligt aan jou, maar je kan het nieuwe spelers echt niet kwalijk nemen. Er is zoveel om te leren, dat het aan het begin nou eenmaal een beetje aanpappen wordt. Als je de boel door begint te krijgen, dan gaat er ineens een wereld voor je open. Er zijn zoveel coole dingen die je kunt doen, en die kun je op verschillende manieren met elkaar combineren. Maar tot je op dat punt bent, voel je je toch een beetje onhandig.

Een diverse wildernis

De eerste vraag die terugkerende fans bij een nieuw deel altijd stellen, is: “Hoeveel (nieuwe) monsters zijn er?” Aardig wat, is het antwoord. Meer dan World en Rise, in ieder geval. Niet zoveel als in Generations, maar kun je dat Capcom kwalijk nemen?

Wat ook direct opvalt, is hoe afwisselend de monsters zijn. In Wilds had je vooral Wyverns. Sommigen waren Brute, anderen Fanged of zelfs Winged, maar het gros was wel een Wyvern. In Monster Hunter Wilds word je al erg gauw geconfronteerd met de spinachtige Lala Barina. Helemaal nieuw zijn types zoals de Hirabami, die lijken op duizendpoten die constant door de lucht zweven. Ook ga je aan de stok met meerdere tentakelmonsters.

Deze afwisseling doet een hoop om van Monster Hunter Wilds meer te maken dan een verzameling monsters om mee te vechten. De wereld is een levend ecosysteem, met wezens die specifiek zijn geëvolueerd om erin te overleven. Capcom legt zelfs uit hoe de natuur balans vindt, en hoe de jagers een deel zijn van die balans. Hierdoor wordt niet alleen een intrigerende wereld gevormd waar jij met alle plezier een hoop uren in gaat steken, het zorgt er ook voor dat jij je iets minder schuldig voelt elke keer dat je zo’n monster doodt.

De afwisseling vind je ook terug in de uitdagingen. De zwevende Hirabami is lastig K.O. te slaan, omdat de kop toch vaak buiten bereik is. Misschien wil je hiervoor een afstandswapen overwegen. Gelukkig heb je nu altijd een tweede wapen klaarstaan bij je rijdier. Hiermee kun je snel van strategie wisselen, of kun je zelfs verschillende statussen gebruiken tijdens een gevecht.

Monster Hunter Fashion

Die afwisseling vind je ook terug in je wapenuitrustingen. Elk monster heeft een bijbehorende armor set, en voor de meeste wapentypes zal je ook een nieuw wapen hebben. Voorheen verschilde het pantser afhankelijk van het gender van je personage, maar dat is nu niet meer zo. In plaats daarvan mag je steeds kiezen of je de vrouwelijke of mannelijke versie wil maken, of allebei. Je kan zelfs voor elk van de vijf onderdelen (hoofd, torso, armen, benen en voeten) afzonderlijk kiezen, wat jou een hoop opties geeft voor combinaties. Al helemaal als je er ook nog eens andere sets doorheen gaat mixen.

Ook de wapens zijn aardig opgeleukt. Een grote klacht die World kreeg, is dat de wapens wat eentonig zijn. Ze gingen voor een wat natuurlijkere en realistischere feel. Dat had wel wat, maar het zorgde er ook voor dat alles een beetje hetzelfde aanvoelde. In ieder geval tot je in de latere delen kwam. In Wilds heb je meteen al opvallende ontwerpen die het bekijken waard zijn.

Hier komt nog bovenop dat je layered armor kan gebruiken. Dat wil zeggen, je kan het uiterlijk van je wapens en pantser veranderen naar andere onderdelen die je gemaakt hebt. Je hoeft dus niet te kiezen tussen er goed uitzien, of goeie gear dragen. Je doet simpelweg allebei.

Het is zelfs mogelijk meerdere layered sets op te slaan, zodat jij tussen missies in gemakkelijk in een handomdraai je uiterlijk kan veranderen. Fijn voor als je vaak van gedachten verandert, of graag je kleding aanpast aan je omgeving. Het enige dat je moet doen, is alle onderdelen van je fashion set een keer laten maken door Gemma de smid.

Meer leven dan je denkt

Over Gemma de smid gesproken, zij en andere NPC’s lijken ook een eigen leven te volgen. Richt je aandacht een tijdje op een enkele NPC en je zal merken dat die een hele serie aan handelingen uitvoert voor een uitgebreide routine. Je zal Gemma meerdere minuten in de gaten moeten houden voor ze voor het eerst in herhaling valt.

Dit is soms een beetje irritant. Bijvoorbeeld als je een quest wil starten, maar handler Alma is op een wandeltocht. Aan de andere kant is ze nooit moeilijk te vinden, en het voegt wel een hoop aan de game toe.

Het zorgt er namelijk voor dat Monster Hunter Wilds aanvoelt als een levende wereld, in plaats van een videogame. Iedereen heeft een naam, een functie, een persoonlijkheid en een dagelijkse routine. Sommige van die routines zijn geinig of zelfs interessant om te volgen. Het zorgt voor een hoop karakter in een game waarin je in essentie alleen maar aan het vechten bent.

De voornaamste personages zijn trouwens ook leuk om gesprekken mee te voeren. Alma is je handler, dus met haar heb je het meeste contact. Zeker omdat ze tijdens je missies op een veilige afstand achter je blijft op haar rijdier. Maar je krijgt ook een hoop te maken met Olivia, Erik, Gemma, Nata, Werner en natuurlijk je Palico - een kat die je zelf mag vormgeven en voorzien van een naam. Zij hebben allemaal hun eigen perspectief op het leven, en zijn het zeker niet altijd met elkaar (of met jou) eens. Maar je snapt wel altijd waar ze vandaan komen, en het voelt een beetje als een familie. Je Palico praat wel wat veel, maar als jij je daaraan stoort kun je die overzetten naar felyne zodat die alleen nog maar miauwt.

Toch geen endemics

In de preview (en in de demo) kon je al endemic vangen met je net. Dat wil zeggen, je kan kleine dieren zoals vogels, hagedisjes en insecten verzamelen. In World kon dat ook, waarna je ze als huisdieren rond kon laten lopen in je kamer, of later huis. Daarom verwacht je misschien dat dit ook het geval gaat zijn in Monster Hunter Wilds.

Helaas is dit niet het geval. Je hebt namelijk niet echt een thuis. In plaats daarvan reis je steeds van kamp tot kamp, en leef je eigenlijk in een kleine tent. Er is dus geen ruimte om een verzameling huisdieren de vrije loop te laten.

Dit voelt wel een beetje als een gemis. Endemics verzamelen was volgens sommige de ware 'endgame' in World, met fashion hunting ernaast. Er is een breed scala aan beestjes om te verzamelen, dus het is een beetje zonde dat er niet echt wat mee gedaan wordt. Zeker als je op zoek gaat naar de zeldzame beestjes. Want die zijn er wel.

Verzamelen is nog steeds leuk, dus je zal nog steeds met regelmaat je net erbij pakken om een beestje te vangen. Maar het was toch een stuk leuker geweest als je je verzameling ergens tentoon kon stellen. Of op zijn minst zelf naar kon kijken. Die encyclopedie voelt niet hetzelfde.

Plantjes oprapen op je Seikrit

Alma rijdt veel op haar rijdier, maar ook jij zal er veel op zitten. Je zogeheten ‘Seikrit’ is namelijk bijzonder handig. Tijdens missies vindt hij automatisch zijn weg naar je doelwit, terwijl jij je wapen kan slijpen of plantjes om je heen opraapt. Dat doe je trouwens met je grapple launcher, dus het gaat allemaal lekker op afstand. Daardoor verspil je geen tijd aan het oprapen van al die handige plantjes, zodat je een lekkere voorraad opbouwt.

Je mag ook het uiterlijk van je Seikrits aanpassen en het een naam geven. Zo wordt die een maatje die je de hele tijd mee op reis hebt én je behoorlijk helpt. Vooral het slijpen tijdens het rijden is fijn. Je kan zelfs opstappen terwijl je nog aan het vechten bent, zodat je kan slijpen zonder kwetsbaar te worden. Of om wat sprongaanvallen uit te voeren. Als je daar genoeg van raakt, dan klim je namelijk op het monster voor wat gratis schade.

De Seikrit is niet altijd even slim. Soms is die een tijdje tegen een muur aan aan het rennen voor die ineens realiseert wat je wil. En als je op je rijdier klimt zonder doel in ogen, dan schiet die gewoon blind vooruit terwijl jij in paniek de kaart opentrekt om het richting te geven.

Gelukkig kun jij altijd controle overnemen. Als je niet stuurt, dan zoekt je Seikrit zelf een weg. Maar als je gaat sturen, dan doet die precies wat je wil. Het enige wat niet echt gaat, is stilstaan. Daarvoor kun je altijd beter even afstappen.

Monster Hunter Wilds Review - Voor fans en nieuwkomers

Als je een fan bent van de serie, dan zul je met Monster Hunter Wilds dik tevreden zijn. De wapens voelen allemaal goed, en de nieuwe moves zijn allemaal top. Ook is er een breed scala aan nieuwe monsters en afwisselingen in de soorten. Het grootste gemis voor jou is waarschijnlijk het gebrek aan een huis voor je endemic life.

Ben jij nieuw, en overweeg je de serie in te stappen? Weet dan dat je aan het begin een tijdje bergopwaarts moet rennen. De combat is complex, en tot je een beetje begint te wennen voel je je waarschijnlijk onhandig. Maar als het klikt, dan is de game wel écht heel lekker.