Monopoly Plus Review - Vier de tachtigste verjaardag in stijl

2015 is niet het jaar van de Provinciale Statenverkiezingen of van de Wereldtentoonstelling in Milaan. Dit is het jaar van Monopoly, het ultieme bordspel dat zijn tachtigjarig jubileum viert. Deze verjaardag kun je in alle hevigheid vieren op de Xbox One met Monopoly Plus, het originele bordspel, maar met flink veel visuele toeters en bellen.

Monopoly is na tachtig jaar nog altijd het meestgespeelde bordspel ter wereld, naast natuurlijk eeuwenoude klassiekers als schaken en dammen. Het spel met de karakteristieke Mr. Monopoly als boegbeeld is miljoenen keren verkocht en oneindig vaak gethematiseerd en opnieuw uitgebracht. Dit heeft ertoe geleid dat bijna niemand meer weet wat nu de originele spelregels ook weer zijn. Monopoly is voor en van iedereen geworden.

Dat zal ongetwijfeld ook een bron van inspiratie zijn geweest voor Ubisoft, de studio die ook RISK naar de spelcomputers bracht. In Monopoly Plus kun je voor een groot deel zelf de regels bepalen. Regels die bij het bordspel vaak op een andere (verkeerde) manier geïnterpreteerd worden. Denk daarbij aan het wel of geen extra geld krijgen bij het landen op Start of op Vrij parkeren.

Daarnaast kun je - als je wilt - met een extra snelheidsdobbelsteen gooien en in de express modus de game in een hoger tempo doorlopen. Wat het spelbord betreft zijn er eveneens legio mogelijkheden. Met ‘My Monopoly’ kun je zelf straatnamen bedenken en met behulp van foto's en een editing tool het spelbord kunt ontwerpen. De tool waarmee je dit kunt doen, is zelfs toegankelijk voor beginnende spelers. Enfin, hoe veel regels je ook wijzigt, in grote lijnen blijft Monopoly Plus natuurlijk gewoon Monopoly.

review" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201503/t/monopoly-plus.jpg" />

In Monopoly beginnen alle spelers op hetzelfde punt op het bord met een vast startkapitaal. Bij iedere beurt gooien de spelers met een dobbelsteen en verplaatsen ze hun pion op het bord, dat voor het grootste deel bestaat uit straten die van de bank gekocht kunnen worden. Het is de bedoeling om uiteindelijk zoveel mogelijk straten te bezitten.

Monopoly Plus presenteert zich vooral als een moderne versie van het bordspel. Tijdens het spelen komt het spel tot leven en duikt de speler in een levendige driedimensionale stad. Je gekozen pion, of dat nu een boot, kat of hoed is, is volledig geanimeerd en maakt geluid als er stappen worden gezet. Mr. Monopoly, het boegbeeld met de hoge hoed en de karakteristieke borstelsnor, komt nu en dan langs en is nog nooit zo gedetailleerd weergegeven als in Monopoly Plus.

Ubisoft heeft zijn stinkende best gedaan om van Monopoly Plus meer dan alleen een bordspel te maken. De wereld zit vol detail en herbergt een uitgebreid kleurenpalet. Alleen al wanneer je met je pion landt op een straat ontvouwt zich een visueel spektakel, met Mr. Monopoly als stralend middelpunt. De man met de hoge hoed en de karakteristieke borstelsnor is niet eerder zo gedetailleerd weergegeven als in Monopoly Plus. Vanwege de indrukwekkende aankleding wordt Monopoly van een geheel nieuw elan voorzien.

Het spektakel heeft helaas wel nadrukkelijke gevolgen voor de techniek achter Monopoly Plus. Zo zijn de laadtijden aan de vrije lange kant en komen geregeld framedrops voor. Voor een game die snelheid hoog in het vaandel heeft staan is dat natuurlijk behoorlijk funest. Wie vloeiend Monopoly wil spelen, doet er goed aan om de klassieke spelmodus op te starten. Hier speel je Monopoly zoals het in de jaren dertig begon: op het originele spelbord zonder toeters en bellen. ‘Oldschooler’ dan dit bestaat niet.

Hoewel de techniek achter Monopoly Plus het geregeld laat afweten, verloopt het zoeken naar online tegenstanders zonder problemen: binnen enkele seconden raak je in contact met andere spelers. Monopoly Plus kampt alleen met precies hetzelfde probleem als RISK: omdat je elkaar niet kunt zien en er gek genoeg een functie ontbreekt om met elkaar te praten of te chatten, is er van sociale interactie helemaal geen sprake.

Daarnaast kampt het spel met een behoorlijk grote designfout. Als de speler die de game heeft gestart failliet gaat en hij (begrijpelijk) besluit te stoppen, dan eindigt het spel en wint er niemand. Er is hier geen sprake van ‘host migration’ en dus heeft de speler die aan de winnende hand is, vette pech. Dat betekent dus eigenlijk dat de online multiplayermodus in wezen een nutteloze modus is, tenzij er van tevoren duidelijke afspraken worden gemaakt.

Een alternatief zou dus zijn om tegen de computer te spelen, maar ook dit is niet aan te raden. Zoals de echte Monopoly-speler weet, is het strategisch niet altijd de beste oplossing om alles maar op te kopen en voortdurend risico te nemen. Daar denkt de computer heel anders over: iedere straat, of dat nu de Kalverstraat of een flutstraatje is, moet en zal in het bezit komen. Daarnaast zijn de onderhandelingen, die essentieel zijn in Monopoly, met een computerbestuurde tegenstander onnavolgbaar. De ene keer gaan ze akkoord met een flutaanbieding, de andere keer moet je overdreven diep in de buidel tasten.

Monopoly Plus is de beste game-variant van Monopoly ooit verschenen. Het klassieke bordspel zag er dankzij een indrukwekkende aankleding niet eerder zo fraai en kleurrijk uit. Rekening met de originele huisregels hoef je niet te houden, want met ‘My Monopoly’ kun je een volledig eigen draai aan het bordspel geven. De vervelende computerbestuurde tegenstanders en de grote fouten in de multiplayermodus weerhouden Monopoly Plus van een nog beter cijfer.