Downton Abbey Seizoen 5 Recensie (DVD) - Roaring Twenties aanbeland op Downton

De Roaring Twenties zijn aangekomen in Downton Abbey, waar de klok altijd een paar jaartjes achter loopt. Nieuwe mode, trends en de allereerste Labour-regering zorgen voor veel oproer, maar tegelijkertijd voor afleiding na zware tijden voor de inwoners van Downton. Is het vijfde seizoen van Downton Abbey voor de kijkers ook een prettige afleiding, of blijven het zware tijden?

Als twee kernwoorden het vijfde seizoen van Downton Abbey moesten omschrijven, dan zijn het wel verandering en huwelijken. Zoals gezegd is er voor het eerst een premier van de Labour-partij – de arbeiderspartij – en dat zorgt voor veel opleving in het huis.

Niet alleen boven, waar Lord Grantham (Hugh Bonneville) de oude tijden begint te missen, maar ook beneden, waar het personeel doorkrijgt dat er ook voor hen kansen liggen. Zo duikt keukenmeisje Daisy (Sophie McShera) weer in de schoolboeken, met de hulp van een rebelse lerares, en krijgt de butler Carson (Jim Carter) het voorzitterschap van het herdenkingscomité aangeboden.

De verscheidene veranderingen zorgen voor de nodige humor op Downton Abbey, en dat was broodnodig na het loodzware vierde seizoen. Lady Rose (Lily James), die nog steeds bij de Crawleys woont, kan bijvoorbeeld niet ophouden met zeuren over de radio. En Lord Grantham wil maar niet toegeven aan het gezeur, totdat hij erachter komt dat de koning een speech zal houden op de radio. En als royaal-gezind man kan hij natuurlijk niet achterblijven.

Dat neemt echter niet weg dat de nodige crisissen Downton niet bespaard blijven. De dood van Mr. Green, die vorig seizoen Anna (Joanne Froggatt) verkrachtte en een tijdje later werd aangereden door een bus in Londen, krijgt nog een staartje voor Anna en Mr. Bates (Brendan Coyle). Als kijker krijg je echt medelijden met het de twee, omdat ze voor iedereen het beste voor hebben, maar nooit de kans krijgen om iets van hun leven te maken. En het meest kwellende is dat je als kijker ook niet weet of ze überhaupt onschuldig zijn als het gaat om Mr. Greens verdachte dood.

Ondertussen houdt het andere aspect van seizoen vijf iedereen in spanning. Vrijwel elke aflevering – dit seizoen telt zoals gewoonlijk acht afleveringen en de anderhalf uur durende Christmas Special – lijkt wel weer een nieuw huwelijksaanzoek te bevatten. Lady Mary (Michelle Dockery) lijkt helemaal over Matthews dood heen te zijn en is op zoek naar een nieuwe man waar ze haar leven mee kan slijten, en Lord Gillingham (Tom Cullen) lijkt het beoogde doelwit te zijn.

Ook Rose is een stuk volwassener geworden en niet meer de klassieke puber uit de vorige seizoenen. Terwijl ze Russische vluchtelingen helpt – de Bolsjewieken houden op dat moment thuis in Rusland – ontmoet ze de charmante Atticus Aldrigde (Matt Barber), een Joodse jongeman wiens familie schatrijk is. De twee verschillende godsdiensten vormen echter wel een probleem voor Atticus’ vader en Rose haar moeder, terwijl de partners juist dolgraag hun kinderen zien trouwen.

De meest opmerkelijke, en hilarische, opleving is echter die tussen Aunt Violet (Maggie Smith) en haar oude Russische liefde Prins Kuragin (Rade Serbedzija), die is meegekomen met de Russische vluchtelingen. Natuurlijk blijft Aunt Violet samen met Mrs. Crawley kibbelen, wat nog steeds voor de meest vermakelijke scenes zorgt. De nuchterheid waarmee ze elkaar altijd proberen af te troeven en ondertussen zwaar beledigen is een waar meesterwerk.

Een ander meesterwerk dat dit seizoen wordt neergezet is het acteerwerk van Rob-James Collier, die de homoseksuele onderbutler James Barrow speelt. Hij lijkt dit seizoen zijn emotionele dieptepunt te hebben bereikt en probeert, op lugubere wijze, van zijn homoseksualiteit af te komen. Rob heeft er een karakter van gemaakt dat je op veel momenten haat, maar waar je ondertussen de grootste medelijden mee hebt.

Naast de afleveringen bevat de DVD-box van het vijfde seizoen – dat overigens in twee delen is gesplitst – nog een aantal extra’s, alhoewel die vrij mager zijn. Je krijgt een kijkje achter de schermen op de 100ste dag filmen op de set, een dag in het leven van Lady Rose, een reportage over de jaren 20 en hoe dat in Downton Abbey is verwerkt en tot slot een Sneak Peak van de Christmas Special. Laatstgenoemde is vrijwel nutteloos, aangezien de Christmas Special er ook gewoon opstaat. Vooral de half uur durende reportage over de jaren 20 is interessant om te zien, maar voor de rest vallen de extra’s tegen.

Het vijfde seizoen van Downton Abbey is naar onze mening een stuk beter te behappen dan het vierde seizoen. De afleveringen kijken heerlijk weg en voor je het weet ben je er doorheen en kan je niet wachten op het zesde seizoen. De balans tussen blije momenten, humor en crisissen is dit seizoen perfect uitgewerkt en sommige acteurs doen daar dankzij hun individuele prestaties nog een schepje bovenop. Van de extra’s hoef je niet veel te verwachten, maar Downton Abbey is met z’n tijd meegegaan en dat heeft zeer goed uitgepakt.