Modus seizoen 1 Review (DVD) -Leuk, maar niet nagelbijtend spannend

Modus is een nieuwe Scandinavische crimescene thriller, naar het boek ‘Wees niet bang’ van Anne Holt. In 10 afleveringen ga je als kijker op zoek naar de moordenaar van meerdere mensen. Modus is uit op DVD.

Modus is een Zweedse serie met Richard Forrester (Marek Oravec) in de hoofdrol. De kijker wordt in de eerste aflevering al geconfronteerd met een vrij gewelddadige moord. Modus opent rauw en overtuigend. Oravec speelt 10 afleveringen zonder gevoel en met een ijskoude blik. Al vanaf de eerste afleveringen lopen de rillingen dan over het lijf.

Dat gebeurt ook bij het meisje Stina (Esmeralda Struwe) die getuige is van de eerste moord, althans half. Het meisje heeft de neiging om te slaapwandelen. Dus het is in haar onderbewustzijn dat ze de moordenaar al gezien heeft. Al is er het vermoeden dat zij weleens iets gezien zou kunnen hebben. Stina heeft autisme en staat er niet om bekend snel informatie los te laten.

Dus is het aan Inger Johanne Vik (Melinda Kinnaman) om het betere speurwerk te verrichten. Er worden meerdere mensen op rij vermoord en in eerste instantie lijkt er geen patroon te zijn. Het zijn vrouwen en mannen van verschillende leeftijd. Tóch is er wel degelijk één rode draad. De vraag is of iedere kijker de clou doorheeft, maar ondergetekende zag het patroon al in de eerste aflevering. Misschien door al te veel van dit soort series gezien te hebben.

Review" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201603/t/zweeds.jpg" />

De verrassing was voor ons dus niet groot. En de spanning zoals in aflevering één volgde niet meer in de 9 afleveringen daarna. Wellicht is dat voor andere kijkers wél zo. Ondanks dat dit gebeurde tijdens het kijken bleef Modus wel 10 afleveringen in de smaak vallen! Dit is een serie van regelmatige kwaliteit en tien afleveringen lang ben je geboeid. Iets wat eerder niet gezegd kon worden van Occupied waar geen duidelijke focus was en het schommelde met de kwaliteit.

De focus in Modus is wél duidelijk. Modus kent al een stuk minder hoofdrolspelers dan Occupied en dat doet de serie goed. Er zijn sterk keuzes gemaakt en dat werkt. Het valt op dat er geen ruimte is voor humor, zoals in die échte klapper The Bridge. Maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Modus dit ook helemaal niet nodig heeft.

Er gebeurt genoeg om 10 afleveringen lang te blijven kijken. En sterk is eigenlijk de thematiek. Zoals wel vaker in Scandinavische series (natuurlijk ook in andere series) staan politieke kwesties en hedendaagse thema’s centraal. Daardoor kun je je er goed in vinden. Dat is ook zo in Modus. Je weet dat alle vermoorde mensen in Stockholm iets te maken hebben met een onderwerp waar je wel vaker wat over gehoord hebt.

Verder is het decor goed. Zweden in hartje winter oogt mooi en levert prachtige beelden op. Wel is het zonde dat het einde wat te abrupt aanvoelt. Nergens zit je op het puntje van je stoel en ergens mis je ook een goede uitleg voor wat er aan de hand is. Niet dat elke serie een afgerond verhaal moet hebben. Maar de hoofdpersoon komt te vlak over, terwijl een meer uitgewerkt personage sterker was geweest.

Nu is het enkel een gegeven waarop hij moordt en een dat hij een boze blik heeft, terwijl je als kijker meer verwacht. Wat is zijn achtergrond? Waar komt hij vandaan? Misschien is er ruimte voor een tweede seizoen om dat nog uit te diepen. Het zou mooi zijn als die vragen nog beantwoord worden. Desondanks is Modus zeker geen slechte serie. Het haalt niet dé topkwaliteit als andere series, maar is zeker de moeite waard en tien keer beter dan Occupied!