Metro Awakening Review - Face to face met de gruwelen van de Russische metro

Eindelijk kunnen we de nachtmerrie van de Russische metro uit de gelijknamige serie in VR bewonderen. Oog in oog met de wezens die de de postnucleaire metrostelsels bevolken komen de gruwelen van Metro helemaal tot leven. Weet het Nederlandse Vertigo met Metro Awakening de duistere wereld ondergronds tot leven te wekken. Of had de game beter in de dieper duisternis kunnen blijven? Je leest het in onze review.

Het is eindelijk zover: iemand heeft op de grote rode knop gedrukt met een nucleaire en biologische oorlog tot gevolg. In de Metro serie zien we de gevolgen van deze oorlog. De laatste Russische overlevenden zijn het metro-stelsel van Moskou in gevlucht. Metro Awakening is de eerste VR game in de serie en geldt als een prequel voor de reguliere serie.

In Metro Awakening speelt niet Artyom de hoofdrol, maar een arts genaamd Serdar. Serdar moet de verschrikkingen van het metro-stelsel het hoofd bieden om zijn vrouw terug te vinden en voor haar medicatie te bemachtigen. Zonder al te veel van het verhaal te verklappen kunnen we wel zeggen dat Sedar in zijn ruim 8 uur durende missie zowel fysiek als mentaal flink getest wordt en dat de game fraai past in het grotere Metro-epos.

De eerste stappen van Serdar in de metrogangenstelsels rond Moskou beginnen vrij mat. Je leert als speler de fijne kneepjes van het navigeren van de gangen. Hoe gebruik je je hoofdlamp, hoe laad je de batterij op van je lamp of start je een aggregaat? Waar vind je je gasmasker en hoe vervang je het filter? Waar bewaar je je wapentuig en hoe vervang je de kogel-clip? Allemaal basishandelingen die je je eigen moet maken, want je zal ze veel gebruiken.

Daarbij helpt geen UI, want die is er niet. Je wapens, explosieven, munitie en voorraad hebben allemaal een vaste plek op je lichaam. Je horloge biedt veel info en heeft meerdere functies. Standaard geeft hij de actuele tijd aan. Niet de in-game tijd, maar de actuele real-world tijd. Dat klinkt bijzonder, maar blijkt bijzonder handig. Het is eigenlijk je enige verbinding met de 'echte' wereld tijdens het spelen in VR en dan is het best handig om te weten of het al etenstijd is.

Daarnaast kan je aan je horloge zien of je voor menselijke vijanden te zien bent. In het donker is je horloge gedimd maar kom je in een lichtbron, dan licht hij fel op. De gangenstelsel van Metro zijn regelmatig flink radioactief. Het is dan zaak je masker op te zetten om te overleven, waarna je horloge aangeeft hoe lang je nog zuurstof hebt. Kortom, je horloge is van alle markten thuis.

Het dragen van je gasmasker is misschien wel het meest immersieve van de hele game. De VR bril emuleert immers bijna perfect hoe je door een dergelijk masker kijkt. Je masker beslaat ook realistisch waardoor je de neiging hebt de mist weg te vegen en ja hoor, dat werkt ook nog!

De eerder genoemde basishandelingen worden veel gebruikt, misschien zelfs wel te veel. Na verloop van tijd wordt het wel wat repetitief om voor de zoveelste keer je hoofdlamp op te laden of een bedieningspaneel van stroom voorzien. Daarentegen is het in de gangen van de Russische metro zó donker, dat geen hoofdlamp gebruiken eigenlijk onmogelijk is.

Als we donker zeggen, dan bedoelen we ook écht donker. Veel locaties zijn spaarzaam verlicht met brandende kaarsen of radioactieve paddenstoelen, maar hele stukken zijn geheel onverlicht en dan ook echt gitzwart. Je hoofdlamp is dan eigenlijk onmisbaar, maar er zijn situaties waarin je hem eigenlijk niet kan gebruiken. Serdar wordt immers regelmatig met groepen vijanden (menselijk of anderszins) geconfronteerd en die kunnen eenvoudig getriggerd worden door het licht van je lamp. Dat betekent dus in het donker tasten.

Geconfronteerd met groepen vijanden heb je de mogelijkheid om guns blazing de confrontatie aan te gaan. Wellicht niet zo slim, munitie is immers schaars in de tunnels. Metro biedt ook een alternatieve, betere keuze aan. Wie vijanden stilletjes weet te besluipen kan ze met een flinke stomp op het hoofd uitschakelen. Dat kost geen munitie en als dat lukt voelt dat heel bevredigend aan. Het is wel oppassen geblazen. Als je per ongeluk tegen je doelwit aanbotst, wordt hij gealarmeerd en zijn de poppen alsnog aan het dansen.

Waar het verhaal van Awakening nogal mat begint, schiet de game al snel in een hogere versnelling. Serdar begint vreemde zaken te ervaren, hij hoort stemmen die er niet zijn en heeft regelmatig een déjà vu. Wat gebeurt er toch met hem?

Ook het vijandelijke gespuis neemt gaandeweg groteskere vormen aan te nemen. Wie geen fan is van spinnen (radioactief of anderszins) raden we dan ook aan om de arachnophobia modus aan te zetten. Het is een hele belevenis om in VR zo’n spin op je af te zien springen en vervolgens over je hoofd en handen te zien kruipen.

De wereld van Metro Awakening nodigt uit om te experimenteren. Niet alleen in de latere hoofdstukken in de gevechten met al dan niet menselijk vijanden, maar juist vooral in de rustige episodes.

De ondergrondse nederzettingen die je tegenkomt worden bevolkt door mensen die hun dagelijkse ding doen, poppen die je op kan pakken of muziekinstrumenten die je kan bespelen. Ga rustig bij een vuurtje zitten en luister naar de verhalen van je medebewoners. Het zijn optionele bezigheden die (op een enkele keer na) zeker niet verplicht zijn, maar enorm bijdragen aan de sfeer.

Awakening kent een rijke set aan mogelijkheden om de game aan te passen naar je eigen voorkeur. Wie nog niet zo stabiel op de vr-benen staat, kan de hele game zittend spelen en kiezen tussen regulier rondbewegen of teleporteren. Ook aan de linkshandige mens is gedacht, veel handelingen worden met die setting omgezet zodat je er net even wat handiger bij kan.

Ook het richten met de diverse wapens kan aangepast worden, maar houd er rekening mee dat vrijwel alle wapens een flinke terugslag hebben en daarmee op langere afstand onnauwkeuriger zijn. Dat geldt in mindere mate voor je pistool en je kruisboog is verreweg het meest stabiele maar kent een lange herlaadtijd.

Is Metro Awakening perfect? Zeker niet. De duistere delen zijn soms wel heel erg duister, waardoor je echt niet meer weet wat nu voor of achter is. Dit valt eenvoudig op te lossen door de helderheid flink op te voeren, maar dat kan eigenlijk niet de bedoeling zijn. Mede door de duisternis is het niet altijd duidelijk waar je verwacht wordt heen te gaan. Voor een lineaire game is dat eigenlijk best bijzonder, maar soms loop je echt te dwalen op zoek naar een uitgang waar je het spel kan voortzetten.

Technisch is de game niet perfect. Voorwerpen zweven soms onverklaarbaar in de lucht en de mijnkar die je van locatie naar locatie brengt is breder dan het pad, waardoor voorwerpen door de zijkant van de kar heen vliegen. De game ziet er zeker op een afstandje prima uit, maar kom je te dicht bij, dan zie je dat sommige texturen vrij laag in resolutie zijn. Het zijn relatief kleine dingen, maar ze verstoren de immersie wel.

De puzzels in Metro zijn over het algemeen niet moeilijk, maar we willen wel graag de monteur spreken die de bedacht heeft dat het openen van een deur maar liefst vier bedieningshandels nodig heeft en dat die in een niet logische specifieke volgorde omgezet moeten worden. Gelukkig staat die volgorde dan wel weer met koeienletters op de muur gekalkt.

De wereld van de Metro games zit vol sfeer. Het leven in de gangenstelsels gaat ondanks de verschrikkingen door, maar achter elke bocht loert gevaar. Dit leent zich uitstekend voor een VR versie en het is Vertigo prima gelukt die sfeer over te brengen. De gameplay en het verhaal dringen een beetje om aandacht, waarbij het verhaal de boventoon lijkt te voeren, terwijl de gameplay iets te vaak vervalt in steeds weer dezelfde handelingen. De technische mankementjes kijken we graag door de vingers. Grafisch is het allemaal goed, maar niet uitmuntend.

Metro Awakening doet precies wat er van verwacht wordt. Het brengt de wereld van de Metro serie op een heel immersieve manier tot leven. Het verhaal komt wat langzaam op gang, maar escaleert daarna al snel richting het occulte en obscure waar we Metro van kennen. Metro Awakening laat fans de wereld van Metro van heel dichtbij meemaken, maar ook fans van horror of het occulte komen prima aan hun trekken.

Score: 7,5