Mario Party 8 Review

Wijs niet altijd de ander als de schuldige aan
Om heel eerlijk te zijn, begrijp ik de hele heisa rondom de Mario Party games niet. Veel mensen noemen het uitmelking en als je de vele reviews op internet leest, zul je naast deze term, woorden tegenkomen als ‘saai’ en ‘te makkelijk’. Tegen al deze critici wil ik direct met de deur in huis vallen: wake up! Op de voorkant van het spel staat de aanduiding ‘3+’, wat inhoudt dat dit spel toegankelijk moet zijn voor de kleintjes onder ons. Waarschijnlijk zijn jullie en degene die dit leest ook opgegroeid met Mario games. Dus wat is nu het probleem? Sta er eens bij stil dat je misschien zelf ouder wordt, en behoefte hebt aan andere games en richt niet je vinger naar het spel alsof Nintendo de schuldige is. Daarom ga ik daar nu niet verder op in maar zal ik nu bespreken wat je van het spel kunt verwachten.

Uitleg bij de gesneden koek
Als je de eerdere Mario Party games hebt gespeeld, weet je wat je verwachten kunt, zo niet, zal ik uitleggen wat Mario Party te bieden heeft en waar het om gaat. In principe ben je virtueel op de kermis beland. Je game modussen zitten ‘verstopt’ in feesttenten en dus zul je van de ene naar de andere feesttent gaan. Bij de hoofdmodus word je op één van de zes speelborden gezet waar je mag gaan dobbelen, wat je met maximaal vier spelers kunt doen. Aan het einde van elke speelronde neem je het tegen de andere drie spelers op in een minigame waarin je munten kunt winnen. Deze munten heb je nodig om sterren te kunnen kopen want degene met de meeste sterren wint het spel. De winnaar zal tot superster gekroond worden en wat inhoudt dat je een jaarvoorraad aan snoep zal ontvangen. Wat moet dat een heerlijke fantasie zijn voor de kids!

Nieuwe speelborden en mogelijkheden
Hoewel er dus wordt voort geborduurd op de al eerder verschenen Mario Party games en dus alles draait om speelborden, minigames, snoep en sterren, is niet alles hetzelfde gebleven en zijn er wel degelijk veranderingen en vernieuwen terug te vinden. Allereerst zijn de speelborden vernieuwd. Om je een voorbeeld te geven: er is het speelbord Koopa’s Tycoon Town, dit is een variant op het bordspel Monopoly. Het is hier de bedoeling dat je munten steekt in hotels en die stijgen weer in waarde als je er meer geld insteekt. Net zoals het echte Monopoly geldt dat er van eigenaar gewisseld gaat worden, wat mogelijk is als je over het geld beschikt. Ook dit is een verandering dat je zomaar een ster kunt verliezen. Een ander leuk bord is Koopa Express waar je te maken zult hebben met wisselende locomotieven en stationnetjes.

Betere cameraposities en gewoon een frisse look
Een absoluut voordeel is dat de speelborden in Mario Part 8 in 3D zijn weergegeven waardoor je een beter overzicht hebt. In de vorige delen wilden de camera posities je nog wel eens irriteren, gelukkig behoort dat nu helemaal tot de verleden tijd. Daarbij is een ander groot verschil de gehele look van het spel. Details zijn beter zichtbaar en introfilmpjes zijn mooi uitgewerkt. Hoewel je de grafische look nooit zal kunnen vergelijken met de PS3 of Xbox 360, oogt het allemaal fris, fruitig en vrolijk en daar is zeker niets mis mee. Dit vrolijk spelletje speel je met de bekende 14 Mario-personages, echter hebben we nu te maken met twee nieuwkomers: Blooper en Hammer Bro.

De Wii-afstandsbediening brengt de minigames tot…
helaas niet geheel tot leven. Het gebruik moeten maken van de Wii-mote en de Nunchuck is natuurlijk de grootste vernieuwing van dit spel. Toch zijn er een paar puntjes van kritiek. Gedurende de game zul je veel minigames moeten spelen, waarbij je enkel de Nunchuck hoeft te gebruiken bij Flagging Rights. Voor de rest gebruik je die totaal niet, mijn vraag is: waarom niet? Hier wordt niet het maximale uit de Wii gehaald. Daarbij geldt sowieso dat zo’n 70% van de minigames net zo goed gespeeld hadden kunnen worden op de Gamecube controller (wat niet mogelijk is) omdat je niet gebruik maakt van de bewegingssensor maar gewoon de pijltjestoetsen en de 1 en 2 knoppen. Dit is erg jammer en kan zeker verbeterd worden in een opvolger. Wat betreft de minigames zelf, sluit ik me geheel aan bij het vele wat er al over gepubliceerd is: ze zijn makkelijk en kort. Maar is dit slecht aan de game? Nee, absoluut niet, want nogmaals: let op de doelgroep! Als jij op zoek bent naar een moeilijkere uitdaging, raad ik je aan gewoon een ander spel te kopen. Trouwens, ook als volwassene kun je lol hebben met dit spel wat pas echt tot leven komt als je het met vier man speelt en niet enkel jijzelf tegen de computer.

Paar kritieke puntjes
Zijn er nog andere punten van kritiek te noemen behalve de minimale inzet van de bewegingssensoren? Ja, er zijn er een paar. Een spelletje spelen duurt te lang, op zijn kortst, ben je al ruim een uur bezig. Vreemd is dan ook dat er een online modus ontbreekt, want dit was ideaal geweest. Jammer is ook dat het spel geen breedbeeld biedt en de muziek en geluiden bijna gelijk zijn aan de vorige delen. Verder zijn er zes speelborden maar hadden dat er niet meer mogen zijn? Beter zou zijn: korte potjes, meer speelborden. Het grafische vlak kun je als iets negatiefs beschouwen omdat het er niet supermooi uitziet, enkel opgepoetst is, maar hé, waarom zou ik daar moeilijk over gaan doen?

Mario als held of jeugdsentiment: geen probleem!
En dat geldt voor deze hele game: waarom zou ik moeilijk doen en zeuren al die critici over het uitmelkgehalte? Het is toch heerlijk om een spel te hebben met een lage instapdrempel? Mario Party 8 is gewoon een waardige Wii titel geworden. Iedereen die dit nog nooit gedaan heeft, kan dit spel spelen, inclusief je opa of oma. Diepgang zul je niet vinden in deze game, maar veel lol kun je er wel mee hebben. En dat is dan ook precies de reden waarom elk deeltje uit de reeks voor een gegarandeerd verkoopsucces zorgt. Mario is gewoon een held voor de kleintjes, daar is niks mis mee en ook op latere leeftijd mag jij rustig je jeugdsentiment ophalen.