Het duurt niet lang meer voor Mario & Luigi Brothership op de Switch uitkomt. Een game waarin broederschap centraal staat en samenwerken de sleutel is tot succes. Wat je allemaal kunt verwachten lees je in deze review.
Er zijn al meerdere role-playing games uitgekomen waarin Mario & Luigi centraal staan. En dit lijkt het laatste toetje te worden van Nintendo op de huidige spelcomputer, zoals Luuc al aangaf in zijn preview. Op 7 november verschijnt Mario & Luigi Brothership.
Volgens de officiële website hebben we te maken met een (b)roerig avontuur. Een flauw grapje. Waar het wel over gaat is dat de twee heren continu moeten varen om diverse eilanden (lees: spelwerelden) vrij te spelen.
Want er is iets ergs aan de hand. De wereld Concordia bestaat namelijk uit allemaal losse eilanden, waardoor alle inwoners van elkaar zijn gescheiden. Aan de twee heren dus de taak om dit probleem voor eens en altijd op te lossen. In de praktijk komt dat neer op flink veel turn-based gevechten, oftewel gevechten waarbij speler en computer om de beurt een zet doen om te vechten.
Mario & Luigi Brothership is een ware RPG, wat betekent dat je je continu in de game sterker wordt en meer vaardigheden krijgt. Dat is nodig, want ook je vijanden worden sterker en beter. Dus je móét progressie boeken om de aftiteling te halen en dat is dan ook alleen maar leuk.
Je krijgt bij het begin meteen Mario & Luigi onder de knoppen en begint op een eenvoudig eiland. De leercurve is prima en iedereen die de vorige games niet gespeeld heeft van Mario & Luigi kan gewoon hier beginnen. Het is een nieuw verhaal dat makkelijk is om te volgen en waarbij alles in het begin duidelijk uitgelegd wordt. Eigenlijk kun je deze game beschouwen als een RPG voor kids, zonder dat het kinderachtig wordt. En daardoor leent de game zich ook prima voor volwassenen.
De opbouw is ook uitstekend. Tijdens het hoofdverhaal neemt de game je echt bij de hand om dit goed uit te kunnen voeren. Je aanvallen zijn beperkt, de eerste gevechten zijn supermakkelijk en het is duidelijk waar je naartoe moet. Volg het grote uitroepteken.
Ondertussen vaart er een schip op blauwe wateren en kun je op die manier steeds nieuwe eilanden ontdekken om naartoe te reizen. Leuk is dat er via deze kaart ook kleine rotsen te ontdekken zijn. Die hebben geen functie, maar zijn wel een speelse knipoog naar eerdere delen. Echt een stukje voor de fans dus.
Wat de game goed doet is de juiste sfeer creëren. Deze game is voor jong én oud en verwacht dan ook vanaf het begin af aan een hoop humor. Soms zijn de scenes zó gek dat je afvraagt wat er gedronken is tijdens het ontwikkelen van de game. Maar Nintendo heeft dat wel vaker. Herinneren we ons de Kirby game nog waarin je bij een eindbaas de broek moest uitrekken?
Je moet er maar niet te veel achter zoeken, maar er gebeuren gewoon dingen die je niet ziet aankomen. Het leukste is de gameplay zelf. Het enige wat hierbij jammer is dat het tempo in het begin misschien net ietsje te laag ligt.
De eerste vijf uur gebeurt er voor je gevoel net iets te weinig en ben je steeds hetzelfde aan het doen: praten, omgevingen ontdekken, naar eilanden reizen en vijanden bevechten. Los van een enkele eindbaas heb je nog niet meteen het gevoel een superleuke game in handen te hebben.
Dat gebeurt daarna. Later krijgt je namelijk onwijs gave en creatieve aanvallen die de broers samen kunnen uitvoeren, waar we niet te veel over mogen zeggen. Maar geloof ons: je gaat er van smullen! Ook krijg je op een gegeven moment naast de hoofdmissie allerlei zijmissies, waaronder een paar tijdelijke. En op die manier loont het steeds meer om die uit te voeren en extra punten te pakken om in niveau omhoog te gaan.
De broers zelf kun je gaandeweg ook steeds sterker maken namelijk, los van de diverse moves die je erbij krijgt. En dat alles gebeurt in omgevingen die om door een ringetje te halen zijn.
Het enige wat misschien jammer is, is dat er een co-op ondersteuning onderbreekt. Dit is een singleplayer-only avontuur en dat is toch jammer voor een game die draait om twee broers. Ook is het jammer dat diepgaandere puzzels pas veel later in het spel voorbij komen, waardoor Mario & Luigi Brothership qua gameplay-elementen soms ongebalanceerd aanvoelt.
Dat neemt niet weg dat alle gameplay-elementen wel waanzinnig leuk zijn. Het allermooiste zijn de strijdstekkers, waar Luuc al over schreef in zijn preview. Je gaat zulke vette dingen meemaken omdat elke stekker een geheel eigen power heeft. En deze krachten zijn dé unique selling point van dit spel. Het zorgt ervoor dat later gevechten beter te doen zijn. Kortom, je hebt ze nodig, los van dat ze ook nog eens ontzettend leuk zijn.
Dus is Mario & Luigi: Brothership een aanrader? Zeker. Maar alleen als je houdt van turn-based gevechten en over wat engelengeduld beschikt. Als je meteen volop in actie wil, diepe puzzels en dat soort dingen dan is Mario & Luigi: Brothership niet wat voor jou. Maar wij? Tja, wij raden het wel. Teamwork makes the dream work!