Life is Strange Before the Storm Review - Episode 2 Brave New World

Na het de ijzersterke eerste episode van Life is Strange Before the Storm is het tijd om het verhaal te vervolgen. In episode 2, getiteld Brave New World, zien we wat de consequenties zijn van haar spijbelgedrag. Dat en hoe het verder gaat tussen haar en Rachel lees je in deze Life is Strange Before the Storm review.

Episode 2 borduurt verder op het eerste deel, dat afliep met de twee dames Chloe en Rachel die een dagje school skipten, wat indirect het begin vormde voor een warme band tussen de twee. Ondanks veel dramatische, alsook mooie gebeurtenissen, is het meteen bij episode 2 tijd om de feiten onder ogen te komen. Want een dagje spijbelen verloopt logischerwijs niet zonder kleerscheuren.

De dames krijgen allebei straf onder toeziend oog van hun ouders en hoewel dat begin veel lijkt te beloven en je hoopt dat het niveau net zo goed zal zijn als de eerste episode, kom je al snel van een koude kermis thuis. Want het uur dat daarna volgt is vrij saai en haalt zelden het niveau van episode één en de eerste game van deze franchise. En dat is zonde.

Chloe moet een woordje spreken met haar moeder en stiefvader, waarbij je via gesprekskeuzes kiest voor de rebelse Chloe of een iets vriendelijkere versie en vanaf daar valt Chloe weg. Net als in de eerste game kom je op een schroothoop terecht en moet je wat items vinden om een auto van op te knappen. Hoewel dit niet super vervelend is om te zien, is het helaas wel zo dat dit puzzelelement veel en veel te makkelijk is. En het hergebruik van locaties die je in de eerste game ook al gezien hebt, is ook niet altijd even boeiend. Helaas.

Wat vooral daarna vervelend is, is dat de episode wat van de hak op de tak lijkt te springen. Chloe heeft overduidelijk issues, ze is niet voor niets zo rebels én een ding waar ze mee dealt is haar overleden vader. In episode 1 keerde hij al terug en ook nu is dat weer het geval. De uitwerking in episode 1 is alleen beter dan nu. Het lijkt er een beetje tussen te zijn gepropt onder het mom van ‘deze verhaallijn moest ook nog ergens belicht worden’.

En als Chloe kort daarna met drugsdealer Frank op weg is, krab jij jezelf helemaal tussen de oren. Want waar gaat deze episode nu eigenlijk over? De rode draad van het verhaal lijkt een beetje kwijt, terwijl het verhaal met bijbehorende dialogen juist het sterkste element is van de franchise. En het nieuwe gedeelte, backtalk, is met Frank ook niet altijd even interessant.

Het probleem van episode 2 lijkt vooral te zijn dat dit het middenstuk vormt, want Before the Storm zal in totaal drie episodes bevatten. En deze episode zit precies tussen het ijzersterke begin en een hopelijk ook net zo krachtig einde. Een beetje vergelijkbaar met als je soms de tv-serie Game of Thrones kijkt. De ene keer vliegen de actiescènes je om de oren en een andere week kijk je naar een vrij saaie aflevering waarin opeens aanzienlijk minder veel (boeiends) gebeurt. Wat dan weer niets zegt over het geheel. Precies dat gevoel geeft episode 2 nu van Life is Strange Before the Storm.

Het hele middenstuk is matig. En de typische elementen uit de eerste episode, waarbij Chloe plaatsen onder kan kalken met graffiti, voegen daar weinig aan toe. Het meest interessant zijn de stukken waarop Chloe samen is met Rachel. Want de twee willen er samen vandoor. Als Chloe thuiskomt bij Rachel is het interessant, omdat dit voortborduurt op episode 1 en je wel meteen afvraagt of iemand de confrontatie aan zal gaan met wat je toen gezien hebt. Dus dat is spannend. Maar daarna een tafel dekken en allemaal elementen in het huis ‘zoeken’ (appeltje-eitje), is dan weer heel saai.

Het beste element van de episode is het einde, waarin Rachel en Chloe weer samen zijn en hun band naar een hoger niveau wordt getild en jij als speler voor het eerst écht het gevoel krijgt dat de keuzes die jij maakt invloed hebben op het verhaal. Want dat is wat je doet in Life is Strange: gesprekken voeren en keuzes maken. Maar die lijken in deze episode tot het einde weinig boeiends voor te schotelen.

Dus gelukkig is dat einde er, want dat laat zien dat we toch wellicht nog wat mooie dingen kunnen beleven in episode 3. En het is ook dan dat de muziek een mooie sfeer geeft aan de situatie die ontstaat. Want waar in episode 1 de muziek ontzettend meeslepend was, merk je dat in episode 2 gedurende de game te weinig. Pas op het einde leeft het op en dat is dus veel te laat.

Het moge duidelijk zijn. Episode 2 stelt teleur. Het lijkt een ratjetoe te zijn geworden van allerlei situaties waarvan de helft te braaf of saai is. Wel leuk is dat er herkenning is in locaties en mensen, wat tof is voor de speler die de eerste game ook gespeeld heeft. Maar de rode draad lijkt zoek.

Pas op het einde als Rachel en Chloe weer samenzijn wordt de episode pas echt interessant, maar dan volgt alweer de aftiteling. Het is zonde om te zien dat na zo’n sterke eerste episode de ontwikkelaars moeite hebben gehad er een logisch en boeiend geheel van te maken in de tweede episode. Maar door een krachtig einde hebben we wel degelijk zin en vertrouwen in het slotstuk. Mocht je het spel aan willen schaffen, dan kan dat hier.