King Arthur II: The Role-playing Wargame Review

King Arthur: The Role-playing Wargame was een erg populaire en sterke strategiegame die ervoor zorgde dat Paradox Interactive bekend werd bij een meer casual publiek. Maar zal dit vervolg het net zo goed doen?

De legende van Koning Arthur spreekt al zeer lang tot de verbeelding. Merlijn de tovenaar, het machtige zwaard in de steen, de ridders van de ronde tafel, alles straalt dat avontuurlijke gevoel uit en biedt ruimte voor grootse verhalen. De eerste game uit de franchise, King Arthur: The Role-playing Wargame, maakte hier mooi gebruik van en ontwikkelaar NeoCore Games probeert verder te bouwen op de succesvolle formule met King Arthur II: The Role-playing Wargame. In de impressie vroegen we ons af of de game wel genoeg vernieuwing kent. In deze recensie krijg je het antwoord op die vraag en meer.

Een mythische invasie
In King Arthur II: The Role-playing Wargame ontmoet je de Witch Queen, een duivelse vrouw die Brittannië aanvalt met een legertje draken en andere mythische figuren. Ze slaagt erin om de heilige graal te vernietigen en Koning Arthur een vreselijke wond toe te dienen die maar niet lijkt te genezen. Als dan ook nog eens Merlijn de tovenaar verdwijnt is de paniek compleet. Toch mag je de hoop niet opgeven en ga je aan de slag met Koning Arthur om een groot leger samen te stellen die de Witch Queen en haar troepen kan verslaan.

Troepen kiezen op de map
Net zoals in de Total War franchise, bestaat deze game uit twee fases. Eerst zul je in de turn-based fase troepen kunnen bewegen op de grote map. Wanneer twee legers elkaar ontmoeten, schakelt de game over naar realtime actie. In de turn-based fase heb je zelf geen controle over steden en gebouwen. Het is mogelijk om verdedigingen te versterken, maar je zult zelf geen boerderijen of kazernes kunnen plaatsen. De opties die je hebt op de grote map, zijn veel te beperkt en gaan vaak niet verder dan het kopen van bepaalde eenheden of het versterken van troepen. Een gemiste kans, hier was een stuk meer diepgang mogelijk geweest die de tactische elementen van de game kon verbeteren.

Op de map zul eigenlijk vooral kiezen welke missies je eerst wil doen. Elke missie kent een donker en sfeervol verhaal dat erg goed is ingesproken. Bovendien heb je zelf nog eens invloed op het verhaal. Zo kun je bijvoorbeeld de Christelijke kerk volgen of je aansluiten bij de ‘Oude Wegen’ van de heidenen. Je kunt een held of een tiran worden voor je volk en dit alles wordt bepaald door de conversatiemogelijkheden die je krijgt. In totaal kun je vier verschillende paden bewandelen, wat de herspeelbaarheid heel wat groter maakt.

Tactische mogelijkheden
De stukjes op de grote map vormen het rustgevende deel van King Arthur II. De echte pret beleef je op het slagveld wanneer je een duizendtal troepen kunt bevelen. De bekende driehoeksrelatie tussen infanterie, cavalerie en boogschutters wordt nog eens uitgebreid door de toevoeging van mythische figuren en helden. Deze troepen hebben speciale aanvallen en kunnen bliksemschichten vuren, met troepen gooien alsof het poppen zijn en nog veel meer. Ook de nieuwe luchttroepen, bestaande uit onder andere draken en demonen, zorgen voor heel wat afwisseling. Je hebt ook nog tactische mogelijkheden door bijvoorbeeld je troepen te laten schuilen in de bossen.

Legers met flink wat ervaring zullen een hoger level krijgen en zijn steevast sterker dan minder ervaren troepen. En ervaring is iets dat je zeker nodig hebt, vooral wanneer je het moet opnemen tegen machtige eindbazen. Sommigen hiervan zijn zo sterk dat je de haren uit je hoofd zult rukken. Niet dat King Arthur II een erg moeilijke game is, de tutorial is erg uitgebreid en is zeer toegankelijk. En dat is een fenomeen dat we niet vaak terugzien bij strategiegames van Paradox Interactive. Met name de nieuwe magische functies zul je eerst goed moeten begrijpen. Het komt er op neer dat de aanvallende kracht van je spreuken groter moet zijn dan de verdedigende kracht van je tegenstanders. Een leger met heel wat magische aanvalskrachten zal een zwakkere verdediging hebben en visa versa. De juiste keuze maken tussen aanval en verdediging is dus van groot belang.

Ondermaatse AI
Eindbazen kunnen dus erg pittig zijn, maar de AI laat maar al te vaak te wensen over. In het begin van de game zijn je tegenstanders erg sterk. Je kunt ze moeilijk flanken en verrassen met allerlei posities. Je tegenstanders focussen zich op de juiste troepen en weten hun mannetje goed te staan. Maar wanneer je helden heel wat ervaring hebben en hogere levels bereiken, heeft de AI geen antwoord meer op je macht. Helden geven geweldige bonussen aan je troepen en kunnen in hun eentje na ongeveer 40 seconden een krachtige aanval uitvoeren die een volledige eenheid kan uitroeien. Ook op de hogere moeilijkheidsgraden zul je niet erg veel tegenstand ondervinden. Ondanks de vaak eenvoudige gevechten, blijft het wel leuk om al je magische troepen te besturen. Het geeft een machtig gevoel zoveel eenheden te besturen en het ziet er bovendien ook nog goed uit.

Sfeervol tijdperk
De animaties op het strijdveld en op de grote map zijn zeer goed en de gevechten zijn erg levendig. Overal op het veld zie je magische effecten, pijlen die door de lucht vliegen en monsters. Het geeft een chaotisch beeld, maar het ziet er geweldig uit. De gevechten doen denken aan het klassieke Age of Mythology aangezien je een grote mix aan troepen hebt. Ook het geluid is erg goed en de achtergrondmuziek past bij de middeleeuwse periode die hier wordt neergezet. Naast de graphics en het geluid, wordt de sfeer nog eens extra krachtig door de prima verhaallijnen.

Gebrekkige AI staat in de weg van grootsheid
Uiteindelijk biedt King Arthur II: The Role-playing Wargame vooral meer van hetzelfde. Je hebt meer troepen om uit te kiezen en je hebt meer mogelijkheden op het strijdveld, maar erg vernieuwend is het allemaal niet. De herspeelbaarheid is erg hoog vanwege de verschillende eindes, de interactieve verhaallijnen en de mooie graphics. Een echte uitdaging zul je dan weer enkel krijgen bij de eindbazen, want hiernaast is de AI gewoon te zwak om voor pittige gevechten te zorgen. Dat had beter gemoeten en ook de diepgang op de map is ondermaats. King Arthur II is een goede game, maar we schudden ons hoofd bij de gedachte dat het zoveel beter had kunnen zijn.