Kane & Lynch: Dead Men Review

De meningen over IO Interactive’s nieuwste game, Kane & Lynch, zijn erg verdeeld. Hopelijk is na deze recensie duidelijk geworden wat je nou precies van deze game kunt verwachten.

Wederom enkele huurmoordenaars
Ontwikkelaar IO is vooral bekend van de Hitman serie. De kale huurmoordenaar heeft er al heel wat avonturen opzitten, dus wordt er nu een uitstapje gemaakt naar een game die zich wat meer op de actie richt. Maar ook hier spelen huurmoordenaars de hoofdrol. Jij speelt namelijk als Kane, en bent in het begin van het spel op weg naar death row. Gelukkig voor jou word je bevrijd, maar al snel krijg je er heel wat nieuwe problemen bij. Je oude opdrachtgever, The7, heeft namelijk jouw familie ontvoerd, en wil een koffertje terug dat je eerder niet bij hen hebt afgeleverd na een opdracht. Om je in de gaten te houden word je opgezadeld met Lynch, een psychotische huurmoordenaar, die voor flink wat vreemde en ongemakkelijke situaties zorgt.

Het verhaal wordt heel erg goed verteld. Kane en Lynch komen goed tot leven, en dit is voor een groot deel te danken aan de goede voice overs. Ben je echter niet zo gediend van een flink portie gescheld, het woord fuck valt in bijna elke zin, dan kun je het geluid beter wat zachter zetten. De toon wordt hierdoor wel gezet, en het is duidelijk dat het hier om twee harde mannen gaat, die er geen probleem mee hebben om flink wat mensen om te leggen. Het maakt hierbij niet uit of het gaat om soldaten van The7, politieagenten of onschuldige voorbijgangers.

Schieten en knallen maar
Voor al dit geschiet krijg je flink wat wapens in je handen gedrukt. Je kunt er echter maar twee tegelijk dragen, een pistool en een geweer, dus van tijd tot tijd word je gedwongen keuzes hiertussen te maken. Natuurlijk zitten er verschillende soorten machinegeweren in het spel, maar ook de sniper rifle en rocket launcher komen langs. Daarnaast heb je de beschikking over enkele granaten, die later in het spel zeker van pas komen.

Helaas is de actie ook gelijk een minpunt van het spel. De mensen die Hitman hebben gespeeld weten hoe moeilijk het was om daarin te richten, en hoewel ze dit systeem wat verbeterd hebben voor Kany & Lynch, werkt het nog niet zoals het zou moeten. Zeker in het begin is het flink wennen en zul je geregeld de kogel mis plaatsen. Na een leveltje of twee raak je er echter aan gewend en is het goed te doen.

De hele wereld over reizen
De verschillende levels spelen zich over de hele wereld af. Het verhaal stuurt je van een bank in de Verenigde Staten, naar een nachtclub in Tokio, terug naar Amerika om een gevangenis te bezoeken en verder naar de jungle van Cuba. Dit lijken allemaal willekeurig gekozen locaties, en dat zijn ze ook een beetje. De verhaallijn lijmt alles een beetje aan elkaar, maar het lijkt erop dat de makers gewoon flink wat coole omgevingen in het spel wilden stoppen. Dat is in ieder geval goed gelukt, want elke locatie voelt uniek en origineel aan.

Grafisch zien ze er echter niet allemaal even goed uit. Op dit gebied zit er veel verschil tussen de plekken. De nachtclub en Tokio ziet er prachtig uit, met alle lichteffecten en honderden mensen waar je tussen loopt. Maar als je dan in een grauw kantoorgebouw komt, valt het weer wat tegen. Dit is erg jammer, maar over het algemeen is Kane & Lynch geen lelijke game. De hoofdpersonages zien er in ieder geval grafisch goed uit dit in tegenstelling tot de vijanden die er weer een stuk minder uitzien.

Hé, er staat iemand naast me...
Dezelfde wisselvalligheid zien we terug in de AI. In sommige stukken verbaas je je over de domheid van de tegenstanders. Je kunt dan recht op een groep vijandige soldaten aflopen, en ze merken het pas als je een meter van ze af staat. De snipers die in bijna elk level voorkomen hebben dan wel weer de neiging om steeds raak te schieten. Gedurende het spel krijg je naast Lynch ook andere mensen die aan jouw zijde vechten. Je kunt iedereen opdrachten geven, wat een beetje hetzelfde werkt als in Freedom Fighters, die andere game van IO Interactive. Je zult hier eigenlijk weinig gebruik van maken, en dan bijna alleen maar om wat van je teamgenoten weg te sturen, zodat je ze niet de hele tijd een adrenalinestoot hoeft in te spuiten om te weer tot leven te wekken. Dit doen ze trouwens bij jou ook als je halfdood tegen de grond valt.

Kogels ontwijken
Om aan de kogels van je vijanden te ontkomen kun je natuurlijk dekking zoeken achter de vele objecten, muren en dergelijke. Dit gaat heel anders dan in Gears of War of een vergelijkbare game. Je loopt simpelweg op de muur af en dan drukt Kane zich ertegen aan. Vanaf hier kun je dan om een hoekje schieten. Het spel pakt dit echter niet altijd, dus je zult meer dan eens een tweede keer tegen die muur moeten lopen voordat Kane dekking zoekt. Dat is erg frustrerend als de kogels je om de oren vliegen.

Een breekbare alliantie
De game is niet al te lang, maar om je daarna nog bezig te houden zit er een coöp mode in. Dan neemt de tweede speler de rol van Lynch op zich. Dit werkt erg lekker, en is een groot pluspunt. Wat dan weer wel jammer is, is de afwezigheid van een online coöp. Je kunt deze dus alleen in splitscreen spelen. Er is echter wel een andere online modus; de Fragile Alliance. Dit is dan ook de enige online mode, want de standaard deathmatch en capture the flag zitten er niet in. Maar deze hebben we toch al honderden keren voorbij zien komen, en Kane & Lynch leent zich niet zo heel goed voor dat soort gameplay. Daarom heeft IO besloten om het bij één unieke online mode te houden. In het begin horen alle spelen bij hetzelfde team, die op een punt op de map de buit moeten stelen. Je wordt hierbij gehinderd door de politie. Als er dan een speler neergeschoten wordt, respawned deze niet als een teamgenoot, maar als een lid van het SWAT team, die de overvallers moeten stoppen. Om het allemaal nog wat interessanter te maken kan elke speler ervoor kiezen om zich tegen een teamgenoot te keren om zo zijn eigen buit te vergroten. Dit zorgt voor flink wat chaos en je loopt constant op te letten of je niet verraden wordt door je team.

Conslusie
Al met al hebben we dus een spel met een leuk verhaal, geen hele goede gameplay, wisselvallige graphics en AI, geen online coöp, en slechts één online mode, die dan wel weer heel origineel is. Dit klinkt niet al te positief, maar toch weet IO met Kane & Lynch een hele goede game neer te zetten. Hoe komt dat? Omdat het spel gewoon hartstikke leuk is om te spelen. Dit is één van de weinige spelen die je meteen wilt uitspelen, zonder een pauze te nemen. En dat is iets dat niet veel games over zich afroepen.