Mario & Sonic at the Olympic Games Review

Na jaren en jaren van rivaliteit tussen fanboys van beide karakters komen Mario en Sonic eindelijk samen in één game. Echter niet om gezellig een theekransje te houden, maar om voor eens en voor altijd te bewijzen wie nou de beste is. Zal het Mario of Sonic worden?

Deze strijd vindt plaats op de Olympische Spelen van Peking in 2008. Nu is het natuurlijk niet zo dat één van beide als winnaar uit het spel naar voren komt, gezien gamers verschillende minigames met alle karakters kunnen spelen, en dus zelf het heft in handen hebben. Maar strijden doen Mario en Sonic in ieder geval wel!

Mogelijkheden
De game is gebaseerd op minigames en kent dus praktisch geen verhaallijn. Deze minigames zijn daarom ook zeer goed uitgedacht en uitgewerkt. Dit is dan ook meteen de kracht van het spel: de hoeveelheid en mogelijkheden tot het spelen van verschillende sporten. Je hebt keuze uit vierentwintig verschillende sporten, waaronder tafeltennis, hink-stap-sprong, 100 meter sprint, hordeloop en zelfs zwemmen. Je kunt met vier spelers tegelijk meedoen aan een evenement of een evenementenreeks, in dit laatste zul je meerdere sporten achter elkaar moeten doen. Zoals bijvoorbeeld 100 meter sprint, vervolgens 400 meter sprint, dan hordenloop enzovoorts. Door evenementenreeksen uit te spelen, alleen of met vrienden, speel je nieuwe sporten en evenementenreeksen vrij.

Naast het feit dat je natuurlijk met Mario en Sonic aan de slag kunt, zijn er ook nog een aantal bekende en wellicht minder bekende karakters. Zo zul je bijvoorbeeld Luigi en Daisy, bekend van de Mario-series, kunnen kiezen of Tales, die jullie allemaal zullen kennen als het maatje van Sonic. Maar er zijn ook karakters waar we nog nooit eerder van gehoord hebben, zoals Vector, een grote krokodil, of Blaze, een soort vrouwelijke versie van Sonic. Tevens kun je, indien je dit leuker vindt, je Mii-karakter gebruiken. Alle karakters, behalve de Mii die gestandaardiseerd is, bevatten verschillen op gebied het van skills, zoals kracht en snelheid. Het is dus belangrijk dat je het juiste karakter voor de juiste sport gebruikt.

Zoals ik al liet doorschemeren is het mogelijk om met vier vrienden verschillende sporten te spelen. Heb je geen vrienden in de buurt dan kun je altijd de missie-mode starten. Hierin kun je met verschillende karakters verschillende opdrachten voltooien, dit loopt uiteen van eerste worden op de 100 meter tot het springen van een bepaalde hoogte. De missie-mode zal echter snel gaan vervelen, dus zorg ervoor dat er altijd mensen in de buurt zijn die mee kunnen doen als je deze game wilt spelen.

Gameplay
Mario & Sonic at the Olympic Games is verkrijgbaar voor de Nintendo Wii, dus je voelt hem al hangen. Alle sporten vragen veel activiteit van de kant van de speler. In plaats van een button-mashende gameplay zoals je dat in voorgaande games, gericht op de olympische spelen, misschien hebt gezien op andere consoles, is het in deze game voornamelijk dezelfde bewegingen maken met de wii-mote en nunchuk. Dit zorgt voor een extra stukje intensiteit, en verhoogt de beleving van de olympische spelen. Zo zul je de controllers hard op en neer moeten schudden om sneller te rennen. In het begin is dit erg grappig, maar na een tijdje kun je er aardig moe van worden, en word je het waarschijnlijk wel zat. Desondanks heb je met Mario & Sonic at the Olympic Games wel een goede titel te pakken als je graag je lichaam wilt trainen en Sonja Bakker je keel uit komt.

Naast het feit dat je er moe van wordt, is de besturing vaak ook nog onnodig lastig gemaakt. Sla je iets te hard met de wii-mote naar beneden, dan kan het zijn dat je hink-stap-sprong mislukt. Ook zijn er vaak lastige controls bedacht, voor sporten die een stuk makkelijker hadden gekund. Om het voorbeeld van de hink-stap-sprong er nogmaals bij te halen, waarom moet de hink met de wii-mote en de stap met de nunchuk? Het voegt namelijk totaal geen extra beleving toe. Daarnaast is het zo dat sommige sporten neerkomen op het draaien en bewegen van de controllers, zonder dat je het gevoel hebt dat het karakter ook daadwerkelijk jouw bewegingen volgt. De leukste sporten in Mario & Sonic at the Olympic Games zijn dan ook degene waarbij de bewegingen die jij met de controllers maakt relateren aan de bewegingen die het karakter maakt, zoals tafeltennis, boogschieten, hink-stap-sprong, hardlopen en hordelopen.

Grafisch
Het algemene beeld dat Mario & Sonic at the Olympic Games uitstraalt komt simpel, goedkoop en afgeraffeld over. Hoewel de karakters er over het algemeen redelijk goed uitzien, kennen ze geen variatie in verschillende sporten. Mario blijft Mario en ziet er tijdens elke sport hetzelfde uit, of hij nou aan het hardlopen of zwemmen is. Dit tast tevens het realiteitsgehalte van de game aan, wie loopt er immers hard met een overall aan en een grote muts op? En wie zwemt er met zijn kleren aan? Daarnaast zien de omgevingen er wat goedkoop en dood uit, en is er, naast het feit dat je karakter het publiek kan opjutten door in zijn handen te klappen, geen interactie met andere deelnemers.

Conclusie
Hoewel het hier en daar een beetje aan de besturing en voornamelijk aan de grafische aspecten en het realiteitsgehalte van de game schort, kun je wel een hoop plezier aan het spel beleven als je het met vrienden speelt. Dit geldt zeker voor de fanboys die al tijden wachten om hun grootste rivaal te verslaan, of mensen die zowel van Sonic als van Mario houden, is Mario & Sonic at the Olympic Games een leuke uitkomst.