High School Musical: Sing It! Review

De jongere bezoekers van XGN zullen wellicht bekend zijn met de naam ‘High School Musical’. Dit is namelijk een film, speciaal gemaakt voor televisie, die eind 2006 op het kids-zender; Jetix, werd uitgezonden. Is de game voor jong en oud leuk, of gaan we er een toontje lager door zingen?

High School Musical maakte haar debuut op de televisie in 2006, en werd meteen een succes met meer dan zeven miljoen kijkers in de Verenigde Staten. Vorige maand is het vervolg op de film in Amerika uitgezonden en binnenkort zal dit tweede deel ook wel weer op Jetix verschijnen. In de film ontdekt een groep tieners (Troy, Gabriella, Sharpay, Ryan, Chad en Taylor) tijdens een karaokewedstrijd dat ze talent hebben voor het zingen. Nu gaan wij het echter niet over de film hebben maar over de game, die zich op deze zangcarrière richt; laten we het dus hebben over High School Musical: Sing It!

In de game is het de bedoeling dat jij, eventueel gezamenlijk met een vriend, meezingt met hits uit de twee films zoals “What I've Been Looking For”, "We’re All in This Together" en "Get’cha Head in the Game". Dit komt uiteindelijk simpel gezegd eigenlijk neer op het selecteren van je karakter, het liedje en de locatie waar je het liedje wilt zingen. Belangrijk om te weten is dat je een microfoon bij de game geleverd krijgt, anders kan je stem natuurlijk niet opgenomen worden! Zodra de game start, zal je karakter dansen op het scherm terwijl jij, karaoke style, meezingt met de woorden die oplichten. Het is echter niet de bedoeling dat je maar wat loopt te schreeuwen. Als je punten wilt scoren, zul je goed moeten timen en de juiste toonhoogte moeten aannemen, zoals aangegeven op het scherm. Als je dit goed doet zullen deze toonhoogte- en timingbalken een lichtblauwe kleur aannemen, doe je dit echter slecht dan worden de balken donker van kleur. Als de zangsessie over is, zal er rechtsonder in het scherm, uitslag worden gegeven van je prestaties. Uiteraard is degene die het hoogste scoort de winnaar, en indien deze score hoog genoeg is, zal hij tussen de highscores op het scorebord komen te staan. Dat is simpel maar effectief en duidelijk!

Er zijn drie verschillende modi die je kunt spelen, namelijk; Quick Play, waarbij je snel een liedje kunt kiezen en deze alleen, of samen in een duet met een vriend, kunt zingen. Dan is er de Party Mode, waarin je het op moet nemen tegen zeven andere, computer gestuurde, spelers. En als laatste is er nog de Story Mode, die je al zingend door het verhaal leidt. Als je samen met een vriend speelt die weinig zin heeft om mee te zingen, dan kan deze verschillende instrumenten geluid laten maken door de wii-mote te schudden. Deze instrumenten klinken echter belabberd, en geven de bespeler ook totaal niet de indruk enige controle te hebben.

Het hele gameplay concept dat hierboven al lichtelijk is besproken werkt op zich goed. Je stem en snelheid verhogen of verlagen om de indicatiebalken op de juiste kleur en hoogte te houden, is makkelijk zat. Het is allemaal echter net even te simpel, er had wel feature in gemogen om het spel wat uitdagender en moeilijker te maken. Het is niet het SingStar gevoel, maar meer het Boogie gevoel dat de game met zich meebrengt. Tevens is het zo dat het timen, als je de liedjes niet kent soms wel erg lastig kan zijn. High School Musical: Sing It! is dan ook voornamelijk leuk als je de films hebt gevolgd en er helemaal weg van bent. Mensen die de liedjes nog nooit gehoord hebben zullen er niet zo snel warm voor lopen, wat ook het geval was op de redactie van XGN. Als je echter al bekend bent met de liedjes zul je een solide zang ervaring in High School Musical: Sing It! ervaren.

De speelduur (replay waarde) van de game is zeer laag. Er zit echter wel een hoop content in de game, maar de kans is groot dat je al snel verveeld zult raken. De hoeveelheid aan content uit zich bijvoorbeeld in het feit dat je 21 nieuwe liedjes en kleding, 42 nieuwe styles, acht nieuwe karakters, en zeven nieuwe locaties kunt vrijspelen. Het probleem is echter dat je deze content alleen kunt vrijspelen, door dezelfde dingen steeds opnieuw te spelen. Daarbij kun je de Story Mode ook nog eens in ongeveer anderhalf uur uitspelen. Zelfs als je de game niet voor jezelf koopt maar voor je kleine zoontje, dochter, broertje of zusje, zullen ook zij er waarschijnlijk vrij snel op uitgekeken zijn.

Ook al ben je helemaal fan van de film of van één van de karakters uit de film, heel jong, of gewoon een liefhebber van karaoke games, je kunt het goedkope uiterlijk en de slechte grafische kanten van de game niet ontkennen. De omgevingen en karakters in het spel zien er uiterst simpel en ongedetailleerd uit. De karakters tonen geen enkele vorm van emotie en bewegen zich stijfjes over je beeldscherm. De game is daarentegen wel gevuld met vrolijke en lichte kleuren, daaruit kun je opmaken dat het spel zich duidelijk richt op het jonge publiek. Maar het geheel geeft je niet het echte opgewekte en drukke ‘High School’-gevoel!

Hoewel de game op zich aardig leuk is, zeker voor de jongeren onder ons, mankeert er een hoop aan. Het geheel is een tikkeltje té simpel, en ziet er over het algemeen matig uit. De speelduur is veel te kort, en je kunt slechts met één microfoon aan de slag. Desondanks is het een erg leuke game voor fans van de films, maar zelfs als je de films nooit gezien hebt zul je er, hoe kort het ook duurt, wel heel eventjes plezier mee kunnen beleven. Maar de game is het prijskaartje dat er momenteel aanhangt alleen waard als je zoontje of dochtertje een hardcore fan van de films is.