Jurassic World Fallen Kingdom Review - Ouderwets genieten!

Jurassic World blies in 2015 de oude trilogie over losgeslagen dinosauriërs nieuw leven in. Een park waar duizenden bezoekers rondliepen en de genetisch gemanipuleerde Indominus Rex, dat moest een keer fout gaan. Met Fallen Kingdom staat er nog meer op het spel: het lot van al die prehistorische wezens. Tijd voor een Jurassic World Fallen Kingdom review!

Wie de originele Jurassic Park van Steven Spielberg heeft gezien zal zich meteen thuis voelen in de openingsscène van Fallen Kingdom, de spanning is vanaf de eerste seconden om te snijden. Terwijl regen met bakken uit de nachtelijke hemel omlaag komt, heeft een groep mensen een missie op touw gezet. Hier gaat iets gebeuren, dat voel je gewoon! Verrassend genoeg draait het nu juist om een zoektocht onderwater, waarvan al gauw de vondst de link met de vorige film legt.

Tussen de eerste Jurassic World en Fallen Kingdom zit een tijdsverschil van drie jaar. Na de gebeurtenissen die de ondergang van het park op Isla Nublar betekenden staan de vrij rondlopende dino’s voor een groot gevaar. Wat blijkt: er is een actieve vulkaan op het eiland die op het punt van uitbarsten staat. Aan de mensheid om de gigantische beesten te vangen en te evacueren.

Als je er langer over nadenkt is het een bizar gegeven: een vulkaan waar we nooit eerder van hebben gehoord dreigt ineens alle prehistorische dieren (opnieuw) van de kaart te vegen. Het is bijna te ironisch voor woorden en ook een beetje gek dat niemand in de film daar eerder over nadacht. Toch levert het uiteindelijk een spectaculaire eerste helft op en daar gaat het natuurlijk vooral om.

De terugkerende personages Owen en Claire spelen in de reddingsmissie een belangrijke rol. Het duo is wederom uit elkaar, maar moet noodgedwongen samenwerken. Geen Zach en Gray deze keer, maar genoeg nieuwe personages en daarnaast keert Jeff Goldblums personage Ian Malcolm terug. Het is alleen jammer dat laatstgenoemde maar weinig speeltijd krijgt en zijn comeback daardoor weinig voorstelt.

Eigenlijk stelt Goldblum alleen maar de vraag of de mens de dinosauriërs wel moet redden, aangezien het ruimschoots heeft bewezen niet overweg te kunnen met elkaar. Daarmee lijkt hij min of meer de boodschap van de hele film over te brengen: in hoeverre zijn we bereid dieren uit te laten sterven?

Fallen Kingdom is een stuk spannender dan de vorige film. Regisseur Juan Antonio Bayona weet meer horrorelementen te gebruiken dan Colin Trevorrow en dat zorgt ervoor dat je meermaals op het puntje van je stoel zit. Vooral de nieuwe ‘superdino’ is angstaanjagend en ondanks dat hij kleiner is dan de Indominus Rex komt hij toch veel gevaarlijker over.

Wat bijdraagt aan de spanning is dat er in de film veel gebruik is gemaakt van rekwisieten en robots. Zo zien we in een bepaalde scène een klauw naar iemand uitreiken vanuit een donkere kooi. Het ziet er levensecht uit en je zou niet doorhebben dat het eigenlijk een robotarm is. Toch blijft er een groot deel voorbehouden aan special effects in CGI en die zijn van ontzettend hoog niveau.

Vooral de vulkaanuitbarsting en evacuatie van de dinosauriërs op Isla Nublar is prachtig in beeld gebracht en het hoogtepunt van de film. Het is alleen jammer dat Fallen Kingdom daarna wat inkakt en we eigenlijk verrassend weinig kolossale dieren in actie zien. De film speelt met onverwachte momenten, maar kopieert daarbij wel af en toe inspiratieloos ideeën uit onder andere The Lost World. Aan het einde herpakt de film zich weer en schakelt het meer over naar een horrorsfeer.

Helaas staat daar tegenover dat bepaalde serieuzere verhaallijnen wat afgeraffeld lijken en net iets te vergezocht zijn. Dit heeft - zonder spoilers te willen geven - vooral betrekking op de voortzetting van de genetische manipulaties waarmee het sinistere InGen in Jurassic World experimenteerde. Misschien dat er in het slotstuk van de trilogie meer antwoorden op komen, maar in dit geval voegt het niet veel toe.

Maar wie nu denkt dat Fallen Kingdom te serieus is, zal blij zijn om te lezen dat er ook genoeg ruimte voor humor overblijft. Wat de filmserie zo sterk maakt is dat het geschikt is voor jong en oud en ook het nieuwste deel gaat daarin mee. Zo zorgt de nerd Franklin voor de meeste comic relief met zijn gegil en nét verkeerd getimede opmerkingen en werkt ook Owens humor op je lachspieren.

Neem het verhaal van Fallen Kingdom dan ook niet te serieus, want laten we eerlijk zijn: het gaat hier wel om dinosauriërs en genetische manipulatie. Het achterliggende idee draait vooral om het samengaan van het moderne en prehistorische tijdperk, wat de basis is voor een aantal leuke taferelen zoals de huidige en oude koning der dieren brullend tegenover elkaar. Voor de rest is het vooral een vermakelijke popcornfilm die hier en daar iets nieuws probeert en spannender is dan diens voorganger.

De film al gezien en lijkt het je wel wat om zelf een park vol dinosauriërs te bouwen? Lees dan onze Jurassic World Evolution Review om erachter te komen of het de moeite waard is! De onlangs verschenen game is te spelen op PS4, Xbox One en PC.