Jimi All is by my Side review - Houdt aandacht niet vast

Jimi: All is by my Side komt op 23 april naar de bioscopen van Nederland. De film is van Oscarwinnaar John Ridley en Jimi wordt gespeeld door Andre Benjamin, zanger van OutKast. Of de film het kijken waard is, lees je in deze Jimi All is by my Side review.

Iedereen kent hem wel: Jimi Hendrix. Deze film gaat over hoe Jimi wordt ontdekt, terwijl hij met de Cheeta club speelt in New York. Hij reist al snel af naar Engeland om daar een carrière te beginnen. In Engeland is de muziekindustrie toegankelijker voor muzikanten zoals Jimi, die zich niet aan een specifieke genre willen vasthouden. Jimi gaat het avontuur aan met maar één doel: muziek maken, dat is alles waar hij om geeft.

In Londen ontmoet hij veel nieuwe mensen en begint een nieuw leven waarin alles mogelijk lijkt . Hij vindt een minnares en bouwt met haar een leven op. Hij start zijn zoektocht naar bandleden voor de Jimi Hendrix Experience bouwt binnen no time een enorme bekenheid op. De film gaat over het jaar in Londen dat Jimi beroemd werd.

Het is knap hoe de filmmakers alle gegevens over Jimi’s leven bij elkaar hebben gepakt en dit naar de film hebben weten te vertalen. De film klopt dan ook precies met wat er bekend is over zijn leven. Ergens aan het einde van de film geeft hij een groot concert, van het originele concert zijn ook beelden te zien, al blijkt hieruit dat het in de film al snel overdreven wordt.

Muziek speelt uiteraard een grote rol in Jimi: All is by my Side. Jimi ontmoet veel grote artiesten uit zijn tijd en je krijgt een kijkje in de wereld van de muziekindustrie. Door de gehele film kun je de muziek van deze muzikanten horen en gaat goed samen met de setting.

Soms zitten er stukken in de film die erg verwarrend zijn. In deze stukken zie je veel beelden achter elkaar en er is vaak geen link te leggen. Dit gebeurt voornamelijk bij de overgang tussen scènes, waardoor je verward raakt en soms compleet de draad kwijt bent. Het vergt je energie om het weer op een rijtje te krijgen en dat kijkt niet lekker.

De film heeft erg veel elementen die op een documentaire zouden wijzen, maar is dit niet. Zo wordt er bijvoorbeeld echt beeldmateriaal gebruikt. Er komt een foto van Jimi met zijn vader voorbij, clips van Rolling Stones en andere artiesten en interviews die ooit echt zijn uitgezonden op televisie. Daarnaast is het leven van jimi Hendrix erg waarheidsgetrouw nagebootst in de film en is het voornamelijk informatief.

De grote vraag is eigenlijk of deze film niet beter een documentaire had kunnen zijn. Als film lijkt Jimi: All is by my Side iets te missen. Nu valt het onder de film, maar eigenlijk zit deze Jimi film een tussen beide soorten.

Jimi: All is by my side boeit niet genoeg om te blijven kijken. Het is een leuke film om te zien als je van Jimi Hendrix of van vergelijkbare muziek houdt, maar je mist niets als je het niet kijkt. Ook als je de film aan het kijken bent, mis je de drive om verder te blijven kijken.Wanneer de verwarrende overgangen dan komen, zou het bijna te veel energie kosten om weer verder te kijken. Je kijkt de film wel uit, maar je zou niet balen als je dat niet kon.

Jimi: All is by my side is een aardige film om te kijken, maar is verder niet erg speciaal. Dit is een leuke film voor iedereen met interesse in muziek van de jaren 60, omdat je hier veel over terugziet in de film. Verder is de film niet boeiend genoeg om je aandacht erbij te houden. Dit wordt nog moeilijker doordat de film erg verwarrende momenten heeft.