Horizon Forbidden West Review - Hollandse glorie

Horizon Forbidden West is na iets minder dan vijf jaar wachten eindelijk hier. Het vervolg op het fantastische, doch imperfecte origineel is hier. Heeft het tweede deel in de reeks geleerd van haar fouten? Dat lees je in onze Horizon Forbidden West review.

Guerrilla wist in 2017 met Horizon Zero Dawn vriend en vijand te verrassen met een compleet nieuwe richting. Een open-world game waar de kleuren van af spatten met een onwijs creatieve wereld waarin heldin Aloy’s verhaal centraal stond. Toch waren er ook genoeg minpuntjes aan te merken, want aan alle kanten viel te zien dat het de eerste open-world game was van de Nederlandse studio.

Horizon Forbidden West is net als het eerste deel een third-person open-world RPG die zich afspeelt in de 31e eeuw. Aloy heeft ontdekt waar ze vandaan komt en HADES verslagen. De game pakt de draad een half jaar later op met Aloy die zoekt naar een manier om de Blight te stoppen, een plaag die de aarde langzaam verwoest.

Voor fans van het eerste deel is het alsof je terugkeert in een warm bad. De wereld van Horizon is ongelofelijk rijk aan mysteries, prachtige locaties en verhalen die je bij blijven, zelfs na het einde dat ondergetekende pas na dik 55 uur speeltijd te zien kreeg. Wees niet bang, je kunt de Main Story in 30 à 35 uur zeker uitspelen, maar dat is eigenlijk zonde.

De verschillende stammen met elk hun eigen rituelen en handelswijzen zijn de kern van wat Horizon Forbidden West zo’n plezier maakt om te spelen. Ieder verhaal, groot of klein, is het waard om te ontdekken, omdat de wereld zo levendig aanvoelt. Een ijzige blik hier en daar in de animaties doet daar dan ook niets aan af.

Toch is het wel begrijpelijk als je eerst door het hoofdverhaal wil rammen, want deze grijpt je vrij snel vast en laat je vervolgens niet meer los. In het eerste deel wist Guerrilla al te verbazen dankzij slimme plotwendingen en diepgaande verhalen voor Aloy en haar vrienden. Deel 2 borduurt daar lekker op verder, maar laat soms de personages uit het origineel wat links liggen.

Het lijkt een misser, maar niets is minder waar. Via de (vele) side quests en errands die Aloy op haar bordje krijgt, worden verhalen van bijvoorbeeld Erend en Talanah verder uitgewerkt. Guerrilla houdt met de main story de focus op Aloy, maar ook vooral The Forbidden West.

De nieuwe locatie is eigenlijk haar compleet eigen personage dankzij de verschillende stammen die er wonen en de slagvelden van vroeger die je her en der tegenkomt. Guerrilla weet een waar spektakel te creëren aan locaties, waarbij elke plek die je bezoekt weer toffer is dan de vorige.

In de eerste uren van het avontuur wordt dan ook duidelijk dat de studio veel geleerd heeft van het eerste deel. Horizon Forbidden West is groter, spectaculairder en meer doordacht op vele vlakken. Dat kun je ook terugzien in de gameplay.

Zo wordt Aloy onder andere voorzien van een Pullcaster (lees: grijphaak) en een glider waarmee je van hoge bergen af kunt springen. Zo kun je ongestoord door de lucht zweven, net als in The Legend of Zelda Breath of the Wild (die vijf dagen na het eerste deel verscheen). Is het erg dat deze feature bij de Zelda-titel is afgekeken? Absoluut niet. Beter goed gejat dan slecht bedacht.

Het zijn deze twee handige voorwerpen die je tijdens het tweede deel vaak genoeg helpen, zowel bij het ontdekken van de Forbidden West als tijdens het vechten. De Pullcaster zorgt er namelijk voor dat Guerrilla de strijdarena’s een stukje verticaler kan inrichten. Hierdoor heeft Aloy veel meer mogelijkheden qua tactieken om de machines van zich af te slaan. Daarbij kun je de parachute gebruiken om vijanden vanaf bovenaf alvast aan te vallen met je speer.

Over Aloy’s speer gesproken, die heeft in het tweede deel de grootste upgrade gekregen. Guerrilla heeft de feedback van Horizon Zero Dawn ten harte genomen en de melee-opties veel verder uitgediept. Zo kan Aloy beter blokken, aanvallen ontwijken en combo’s maken met haar speer.

Voor het tweede deel heeft de Nederlandse studio een complete skill tree uitgetrokken voor melee-combat. Wel zijn er nog vijf andere pilaren en zijn er uiteindelijk meer dan 100 skills te vergaren, al zijn die niet allemaal zo substantieel. Vechten met de speer voelt nu wel stukken beter en om melee helemaal heer en meester te worden, kun je in de verschillende Combat Pits de mogelijkheden uittesten. Hierin vecht je specifiek tegen andere stamleden uit de Forbidden West.

Verder heb je ook nog een grote Arena, waar tal van uitdagingen op je te wachten staan. Hierin kun je tal van uren spenderen om specifieke uitdagingen te voltooien waarbij je tal van bekende en nieuwe, fantastisch ontworpen machines uit moet schakelen en dat binnen een bepaalde tijd. Liefhebbers van de tactische en uitdagende gevechten kunnen hier hun geluk niet op en keren zeker na het uitspelen van het verhaal nog lekker terug.

Strijdlustige spelers zijn niet de enige die worden getrakteerd op extra’s buiten het verhaal om. Naast extra’s waarbij je je vuisten, speer en boog moet gebruiken, zijn extra’s ook te vinden in de vorm van een bordspel genaamd Machine Strike. Zie het als Horizon’s versie van Gwent uit The Witcher 3 Wild Hunt of Oolong uit Assassin’s Creed Valhalla.

Het is een makkelijk op te pakken minigame die vrij complex en uitdagend wordt, maar in vrijwel iedere stam van de Forbidden West gespeeld wordt. Niet alleen is de minigame zelf enorm leuk, maar spreekt natuurlijk ook voor de wereld waarin Horizon zich afspeelt. De karakters die Aloy bijstaan, maar ook dorpsbewoners wiens naam je niet eens kent, hebben allemaal hun eigen leven.

Uiteraard zijn er ook nog tal van geheimen te ontdekken die we herkennen uit het eerste deel. Cauldrons keren terug en werken nog steeds als toffe kerkers waar je je doorheen moet puzzelen, terwijl de manieren waarop je Tallnecks beklimt nog creatiever zijn dan in het origineel. Tel daar nog een scala aan contracten, Metal Flowers en andere collectibles bij op en het moge duidelijk zijn dat er meer dan genoeg te doen is nadat de credits over het beeldscherm dansen.

Dat je meer dan 50, 60 of misschien wel 80 uur plezier kunt hebben met Horizon Forbidden West heeft overigens ook te maken met de verbeteringen op de PlayStation 5. Dankzij de uitstekende Performance Mode speel je de game met een heerlijke 60 fps waardoor iedere beweging onwijs vloeiend voelt.

Natuurlijk kun je ook kiezen voor 30 fps met een native 4K resolutie. Laatstgenoemde oogt spectaculair en maakt de game oogverblindend mooi, maar zodra je de game in 60 fps gespeeld hebt, wil je eigenlijk niets anders meer. Toch is dat een keuze die voor iedereen anders is én een keuze die je alleen op de PlayStation 5 hebt.

Ook de DualSense-features zijn exclusief voor de PS5 en die dragen absoluut bij aan de ervaring. De spanning van de boog voel je bij iedere pijl die je aanspant door de adaptive triggers, terwijl ook aanvallen met je speer voelbaar zijn door lichte weerstand van de triggers. Wanneer je door het gras sluipt, voel je dat daarbij tegen je handen schuren via de haptische feedback.

Deze features maken de beleving net een stapje diepgaander, al draagt het geluid hier ook enorm aan bij. Guerrilla gebruikt de speaker van de controller namelijk om te doen lijken alsof je daadwerkelijk de pijl en boog in handen hebt. Het geluid is iets waar de PlayStation 4 ook van geniet via de controller, al kan hetzelfde niet gezegd worden over de supersnelle, bijna niet bestaande laadtijden.

Onderaan de streep heeft Guerrilla een parel aangeleverd dat schouder aan schouder staat met de beste open-world games die we ooit hebben gezien. Een meesterlijk verhaal vol toffe wendingen dat gedreven wordt door de fantastisch uitgewerkte cast staat sleept je mee door een weergaloze wereld van ongekende schoonheid. De Forbidden West leeft en nodigt je uit om tientallen uren te genieten van actie, avontuur en fenomenale omgevingen.

Plezier vind je met gemak buiten het verhaal om via toffe side quests, errands, vechtarena’s en tal van collectibles en geheimen om te ontdekken. De nieuwe toevoegingen die je helpen om deze dodelijke wereld te overleven maken het verkennen des te leuker, net als de nieuwe opties voor de talloze gevechten met reusachtige machines en menselijke bedreigingen. Dat de game ook nog eens van Nederlandse bodem komt (en toffe Hollandse easter eggs bevat) is de Nederlandse vlag op de spreekwoordelijke haring.