Hexodius Review

Als we een game zouden beschrijven waarin je het opneemt tegen een kwaardaardige computer, terwijl je door laboratoriaruimten wandelt dankzij de hulp van een goedaardige robot, denk je misschien al snel aan Portal. Hexodius heeft misschien een soortgelijk verhaal, maar mag in geen honderd jaar vergelijken worden met de klassieker van Valve.

In Hexodius keer je terug naar de simpele dagen van videogames. Het arenashooter genre is anno 2013 veel minder goed vertegenwoordigd, maar liefhebbers van games als Geometry Wars kunnen zeker hun hart ophalen met deze titel van ontwikkelaar Brain Slap Studios. Het rondvliegen met een vliegtuigje waarmee je alle kanten opschiet door middel van je rechter analoge stick behoort in deze game namelijk tot je standaard vaardigheid.

Verhaal is bijzaak
Zoals we in de intro al even zeiden is er een verhaal aanwezig in Hexodius, maar verwacht er niet teveel van. Het vriendelijke robotje dat jou vergezelt tijdens je vlucht uit een laboratorium heeft misschien een handjevol leuke opmerkingen, maar het verhaal is op geen enkel moment interessant. Niet dat je je hier een moment druk om zult maken. Alles in Hexodius draait namelijk om het behalen van de hoogste score, wat je doet door het naar de schroothoop helpen van vijandige robots en turrets. Daarom zullen we het verhaal ook laten voor wat het is. Het is leuk dat het je door de levels heen praat, maar niets meer dan dat.

Snel uitgekeken
Hoewel je het overgrote deel van de game rond zult vliegen in je ruimteschip in arena's, beweeg je je tussen de levels door over een groot speelveld dat bestaat uit honingraatvormige objecten. Steeds maak je zelf de keuze welke honingraat je als volgende opent, zodat je soms kunt kiezen welk level je liever doet. Ga ik een traditioneel knalfestijn in waarin ik alles kapot moet schieten, of ga ik voor een verdedigingsmissie waarin ik een klein robotje moet beschermen tegen golven aan vijanden? Een leuke toevoeging, maar het voorkomt niet dat je relatief snel uitgekeken bent op deze game.

Geen karakter
Dat begint al met het feit dat de omgevingen waar je doorheen vliegt totaal geen karakter hebben. Of het nu een vloer van een lab is, of een tropische tuin: de gebieden zijn saai en ademen niets van sfeer of leven uit. Gelukkig heb je zelf wel wat inbreng wat de inhoud van je schip betreft. Na iedere knalpartij verdien je een bepaald aantal credits (de hoeveelheid hangt af van de score die je haalt), die je uit kunt geven in de Shop.

Upgraden!
In die winkel koop je upgrades en nieuwe wapens, die je vervolgens zelf in je schip zet voordat de game begint. Je kunt slechts vier verschillende bonuswapens meenemen en ook het aantal upgrades dat je tegelijkertijd op het strijdtoneel kunt inzetten zit een limiet. Wij werden al snel verliefd op de turret, maar er zijn genoeg opties aanwezig om je schip naar je eigen speelstijl aan te passen. Denk hierbij aan boosts, schilden en extra grote kogels.

Ondersneeuwgevaar
Aan dit upgradesysteem is duidelijk veel aandacht besteed, maar het is jammer dat ons het gevoel bekruipt dat dit bij de rest van Hexodius niet het geval is. De muziek is goed, maar herhaalt zich veel te vaak. Als je ons een screenshot of filmpje zou laten zien zonder de controller erbij, zouden we zeggen dat het hier om een mobiele game ging. Op dat platform zou Hexodios het waarschijnlijk goed doen, maar wij zijn bang dat dit charmante spelletje, dat best leuk is voor een half uurtje per dag, al snel ondergesneeuwd raakt door de oneindige stroom aan andere - en betere - games die wekelijks online verschijnen.