Fire Emblem: Awakening Review

Het voordeel van een digitale knokpartij is dat er vrijwel nooit ernstige consequenties aan verbonden zijn. Als Ryu je in elkaar beukt in Street Fighter doe je een rematch, en als de Master Chief sneuvelt, respawnt hij een paar tellen later weer met een nieuw harnas. Fire Emblem: Awakening pakt dit anders aan: ieder gevecht van een van je trouwe soldaten kan namelijk zomaar zijn of haar laatste zijn.

Nog voordat je avontuur begint krijg je meteen twee belangrijke keuzes op je afgevuurd. Eerst kies je één van de drie moeilijkheidsgraden, en daarna bepaal je of je de game Classic of Casual wilt spelen. Vooral die tweede beslissing heeft een enorme invloed op de manier waarop je Fire Emblem: Awakening zult spelen. Op de Classic modus blijft een gesneuvelde soldaat (samen met zijn ervaringspunten en levels) namelijk voorgoed dood, terwijl hij op Casual gewoon na afloop van het gevecht weer herstelt. Hoewel het misschien pittig klinkt, raden wij je toch enorm aan om voor de Classic optie te kiezen, deze strenge regel zorgt er namelijk niet alleen voor dat je veel intensiever nadenkt over je volgende zet, je manschappen worden je ook een stuk dierbaarder.

Meer dan pixels
In veel strategiegames (Age of Empires en Command & Conquer bijvoorbeeld) zijn je units niet meer dan een stel pixels die jou naar de overwinning helpen. Hoeveel van je troepen er het loodje leggen om die winst te behalen zal jou een worst wezen, je hebt immers voor een handvol resources weer een stel nieuwe, en aan het begin van de volgende match begin je toch weer van voor af aan. Hierdoor maakt het niet uit dat je zojuist dertig soldatenlevens hebt verspeeld om die basis te bemachtigen. In de Fire Emblem, en bijvoorbeeld ook de XCOM games, denk je wel twee keer na voordat je op een vijand afrent. Deze twee games hanteren een soortgelijk systeem. Bij XCOM: Enemy Unknown blijft een gestorven soldaat ook dood, en dit zorgt ervoor dat je vanzelf een band krijgt met de personages. Wat best bijzonder is, aangezien je totaal geen interactie met deze stoere spacemarines hebt. Awakening gaat hier een stuk verder in, je units praten met elkaar, kunnen zelfs relaties met elkaar krijgen, en spelen allemaal hun eigen rol in het verhaal.

Puntige mangakapsels
Aan het begin van de game maak je een personage aan, je geeft hem of haar een naam, en je kiest een van de stereotype puntige mangakapsels. Direct daarna word je getrakteerd op een van de prachtige animatiefilmpjes die Awakening rijk is. We zullen niet verklappen wat daar allemaal in gebeurt, maar na die video word je wakker met geheugenverlies. Gelukkig komen Chrom, Lissa en hun schildwacht Frederick je overeind helpen. Al snel leer je dat je middenin Ylisse bent beland, een land dat wel eens betere tijden gekend heeft. Bandieten plunderen weerloze dorpjes, het land staat op het punt om een oorlog met een buurland te beginnen, en tot overmaat van ramp opent er ook nog een portaal waar de Risen uit komen vallen, een soort zombies met rode ogen. Jij besluit je bij Chrom en zijn vrienden aan te sluiten om je geheugen terug te krijgen, en Ylisse te redden van een zekere ondergang.

Praten praten praten
Toegegeven, het 'hoofdpersonage met geheugenverlies' trucje is ondertussen behoorlijk uitgekauwd als hoofdverhaallijn voor een game, maar in Fire Emblem is Chrom net zo goed de hoofdpersoon als jouw eigen karakter, waardoor het niet zo storend is. Bovendien spelen de vele tientallen units die je gedurende je barre tocht rekruteert ook een belangrijke rol in het verhaal, met al hun gesprekken die daarbij horen. Met zoveel personages, die allemaal wat te zeggen hebben, wordt er heel wat afgekletst in Awakening. Daar moet je van houden.

Niet alle gesprekken zijn namelijk erg belangrijk voor de voortgang van het verhaal, en dat je te weten komt dat Chrom dol is op de taarten die Sumia voor hem maakt, is ook niet van belang voor het lot van Ylisse. Toch heeft ontwikkelaar Intelligent Systems deze gesprekjes er heel bewust ingestopt. Ze geven de personages karakter, een persoonlijkheid en menselijkheid. En dat zorgt er weer voor dat die Classic modus zo uitdagend is. Wel is het jammer dat alleen de filmpjes volledige voice-acting hebben, de rest van de game moet je het doen met gekke kreetjes die de personages uitslaan aan het begin van een zin. Gelukkig is er de optie om deze rare geluidjes uit te zetten, want deze worden al snel behoorlijk irritant.

Complex en uitdagend
Grofweg kun je Fire Emblem: Awakening opdelen in tweeën: het managen van je leger, waarbij het kopen van nieuwe uitrusting en vaardigheden erg belangrijk is, en de gevechten. De tactische turn-based gevechten vertolken echter nog steeds de hoofdrol in Awakening, en daar kunnen we alleen maar heel blij van worden. Onder de op het eerste gezicht zo simpele turn-based slagvelden gaat namelijk een enorm diep, en vernieuwend, systeem schuil. Teamwork speelt in Awakening meer dan ooit een rol om een gevecht zonder kleerscheuren te volbrengen. Als je twee van je units naast elkaar zet krijgen ze allerlei bonussen, en hun relatie gaat omhoog. Een hoge relatie betekent een betere samenwerking, wat er zelfs voor kan zorgen dat ze tegelijk aan kunnen vallen, waardoor je twee keer zoveel schade aanricht.

Het is belangrijk om een team samen te stellen met zoveel mogelijk verschillende soorten units, zoals we gewend zijn van Fire Emblem is hier namelijk ook weer de 'wapen driehoek' aanwezig. Een zwaard is beter tegen een bijl, een bijl doet meer schade tegen een lans en een lans heeft weer een voordeel over het zwaard. Naast deze slagwapens zijn er ook nog tovenaars en boogschutters die van veraf kunnen aanvallen, maar die van dichtbij juist weer erg kwetsbaar zijn. Al deze elementen samen zorgen voor een complex en uitdagend vechtsysteem dat voor de spannendste turn-based gevechten zorgt die wij in lange tijd gespeeld hebben.

Beste strategiegame van het moment
Fire Emblem: Awakening is niet alleen de beste strategiegame van dit moment, het is ook nog eens een van de meest uitdagende en verslavende games die tot nu toe op de 3DS verschenen zijn. Omdat je zoveel tegelijk in de gaten moet houden tijdens je veldslagen kost het misschien wat tijd om de game echt te waarderen, maar als je er even voor gaat zitten laat je jouw 3DS niet meer los totdat je Ylisse gered hebt.