Column: Geef ons meer nieuwe games in plaats van remasters

Tegenwoordig krijgt bijna iedere game een remaster ongeacht zijn leeftijd. Het mag nu wel eens klaar zijn met remasters en studio’s mogen daarbij ook eens gestimuleerd worden om iets nieuws te maken.

Remasters zijn niet per definitie slecht. Ik heb er geen problemen mee als een wat verouderde game een nieuw likje verf krijgt om mee te komen met de nieuwe generatie. Sterker nog, in sommige gevallen kan het zelfs alleen maar goed zijn voor het behouden van de game op de lange termijn. Helaas zijn er een paar gevallen van remasters die simpelweg compleet overbodig zijn gebleken en dan begin ik toch te denken dat studio’s beter hun tijd kunnen investeren in iets nieuws.

Er zijn nogal wat schuldigen aan te wijzen in de game-industrie die remasters eruit pompen om maar zoveel mogelijk geld binnen te harken. Vooral PlayStation zal bij veel mensen nu gelijk in het hoofd springen. Dat is niet heel gek, want de Japanse gigant heeft vooral met The Last of Us gekke streken uitgehaald met meerdere remasters en een remake die eigenlijk volledig overbodig was.

Daarbij kan je ook kijken naar de recente remaster van Days Gone. Hoewel ik kan begrijpen dat die game een remaster krijgt als je naar de leeftijd kijkt, lijkt er bijzonder weinig veranderd te zijn ten opzichte van het origineel. Hier mag je vervolgens wel aanzienlijk meer geld voor betalen dan voor het origineel, want het wordt toch op de markt gezet als een remaster. Achteraf gezien had het ook wel met een gratis update gemogen.

PlayStation is niet de enige partij die zich schuldig maakt aan het uitmelken van de remaster-koe. Xbox maakt zich namelijk ook klaar om deze zomer een heuse remaster van een remaster uit te brengen met Gears of War Reloaded. Dat terwijl andere delen van de franchise stof liggen te happen en geen remaster krijgen. Je had Gears of War Ultimate Edition ook gewoon kunnen porten naar de PS5 en een mooie deal kunnen aanbieden met ook nog remasters van het tweede en derde deel van Gears of War.

Dan had je dus eigenlijk Gears of War The Collection gekregen, maar helaas lijken collecties momenteel een beetje uit de mode te zijn. We hebben ze in het verleden vaak genoeg gezien en de collecties zijn vaak ook nog eens heel succesvol gebleken. Denk bijvoorbeeld aan Mass Effect Legendary Edition of de Halo Master Chief Collection die allebei een collectie aan remasters boden voor nieuwkomers in de franchise.

Het fijne van collecties is ook dat je gelijk een trilogie, of zelfs meer, krijgt voor de prijs van een volledige game. Zoiets voelt ook wel redelijk voor wat essentieel een nieuw likje verf is voor games die inmiddels verouderd zijn. Een prijs vragen van 40 euro voor een remaster van een remaster is echter niet heel redelijk en voelt een beetje als het leegmelken van een fanbase die al heel lang geen nieuwe titel in de geliefde franchise heeft gezien.

Natuurlijk wordt Gears of War Reloaded ook gemaakt om PlayStation-spelers kennis te laten maken met Gears of War, maar het had ook anders gekund. Je krijgt nu ook alleen maar het eerste deel van het verhaal, wat eigenlijk totaal niet nuttig is. Zeker met de release van Gears of War E-Day volgend jaar wil je het liefst het complete verhaal van de oorspronkelijke trilogie hebben om ook de band tussen Marcus Fenix en Dominic Santiago goed in beeld te krijgen voordat je begint aan de prequel.

Eerlijk gezegd had ik het niet eens erg gevonden als Gears of War een remake had gekregen. De game is ondertussen dusdanig verouderd dat het eigenlijk beter was geweest als het volledig van de grond af opnieuw opgebouwd was. In het algemeen ben ik eigenlijk een grotere fan van remakes omdat er dan daadwerkelijk iets wat oud is een compleet nieuw leven ingeblazen wordt.

De afgelopen jaren hebben we dan ook wat uitstekende remakes gezien die de ziel van de oorspronkelijke games intact houden, maar verder alles vernieuwen. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de Dead Space remake en de Resident Evil 4 remake. In sommige gevallen gaan ontwikkelaars zelfs nog veel verder dan het origineel en krijgen we in het geval van Final Fantasy 7 zelfs een hele trilogie om het verhaal van de oorspronkelijke game nieuw leven in te blazen.

Natuurlijk zijn er ook genoeg slechte of overbodige remakes, maar over het algemeen wordt ik veel enthousiaster van een remake dan een remaster. Zeker voor oudere games die niet heel soepel meer spelen zijn remakes een fantastisch idee. Enkele remakes die er bijvoorbeeld nog aan lijken te komen zijn Prince of Persia, Splinter Cell en The Witcher. Stuk voor stuk games wiens systemen broodnodig aan vernieuwing toe zijn en dus echt een remake nodig hebben.

Het is vooral de vraag of een remaster meer levert dan alleen een nieuw likje verf voor een nieuwe generatie consoles. Als ik kijk naar Gears of War Reloaded dan is het eigenlijk gewoon Gears of War Ultimate Edition met grafische upgrades en betere prestaties. Daar krijg je ook wat nieuwe multiplayer-skins bij, maar het voelt niet echt als een meerwaarde die de prijs kan verantwoorden. 

Een remaster moet simpelweg met extra content komen om echt meerwaarde te bieden, want vaak kan je via backwards compatibility toch wel het origineel spelen. The Last of Us Part 2 had bijvoorbeeld ook absoluut geen remaster nodig en zeker niet een remaster waar je extra centen voor neer mag tellen. Om nog maar te zwijgen over de remake van The Last of Us Part 1, die al helemaal onnodig was.

Op het moment dat je eigenlijk alleen maar een grafische upgrade kan bieden, dan is het gewoon onnodig om een remaster, of zelfs remake, te maken. Sterker nog, het mag gewoon een gratis update zijn. Fans moeten echter uitgemolken worden en dat werkt het beste door extra geld te vragen voor minimale verbeteringen in een populaire game. Iets nieuws bedenken brengt immers risico's met zich mee, dus je kan beter iets wat mensen al leuk vinden een nieuw likje verf geven.

Toch zijn er ook goede remasters te vinden die oude klassiekers in een nieuw jasje steken, maar daarnaast ook nog daadwerkelijk toegevoegde waarde bieden. Onlangs werd ik verrast door Sonic X Shadow Generations, wat eigenlijk een remaster is van een succesvolle Sonic-game uit 2011, maar werd geleverd met een gloednieuwe Shadow-game. Nou was die Shadow-game maar een paar uurtjes aan gameplay, maar het is een toevoeging die een remaster net dat beetje extra waarde geeft.

Een andere goede recente remaster is The Elder Scrolls 4: Oblivion Remastered. Je kan de game makkelijk als een remake zien, maar technisch gezien is het een remaster. De motorkap is namelijk misschien volledig veranderd, maar daaronder is het nog steeds dezelfde game. Toch was dit een uitstekende manier om de uitstekende RPG uit 2006 nieuw leven in te blazen. De keuze voor Oblivion is ook ontzettend goed, want het gaat hier om een game die een heel genre gedefinieerd heeft tot op de dag van vandaag.

Waar het uiteindelijk op neerkomt is dat een remaster daadwerkelijk een meerwaarde moet hebben. Als het dat niet heeft, dan is het niks anders dan een manier om zoveel mogelijk geld uit de portemonnee van fans te persen. Hopelijk is het gauw klaar met de eindeloze stroom aan remasters en zien we eindelijk weer wat creativiteit terugkomen in de game-industrie. En als je als uitgever een game per sé opnieuw uit wil brengen, ga dan alsjeblieft voor een remake en laat de luie route achterwege.