Fear the Walking Dead Seizoen 3 (en 2!) nader besproken

Zombies, zombies en nog eens zombies. Stel dat je bestormd wordt door deze ondoden, wat doe je dan? In Fear The Walking Dead seizoen 3 komen we erachter dat het nog erger kan: waar niet de ondoden je leven zuur kunnen maken, maar vooral andere mensen!

Fear The Walking Dead is een spin-off van het populaire The Walking Dead. Welliswaar door iets minder miljoenen mensen bekeken, maar nogal altijd door genoeg liefhebbers. En dus is er een derde seizoen. Laten we eerst nog even terugblikken op seizoen 2: wat gebeurde daar?

In seizoen 2 stond vooral Nick Clark (Frank Dillane) centraal. Hij voelt zich best op zijn gemak tussen de ondoden, mits hij zelf besmeurd is met genoeg bloed. En hij lijkt het leven niet zo serieus te nemen. Hij gelooft vooral dat hij zelf geen slachtoffer kan worden. Voor de rest volgen we de groep die gevormd is die moet overleven en terechtkomt in een omgeving waarbij een gemeenschap er wel hele vreemde gewoontes en rituelen op nahoudt. Seizoen 2 kent in ieder geval een paar ijzersterke momenten die we in seizoen 1 nog niet hadden gezien!

Maar ook in seizoen 2 gaat er van alles mis en dus mogen de hoofdrolspeler van Fear the Walking Dead weer op pad. De serie draagt niet voor niets de titel ‘fear’. Vluchten dus! De groep heeft besloten de Mexicaanse grens op te zoeken, wat zorgt voor een interessante setting voor een nieuw seizoen. Waar Nick de aandacht trok in het tweede seizoen is dat in het begin van seizoen 3 vooral Chris (Lorenzo Henrie). Hij viel voorheen nog niet echt op, maar in seizoen 3 blijkt al snel dat hij vreemde trekjes vertoont. Wat doet hij als zijn stiefmoeder wordt aangevallen door een zombie? Kijkt hij toe of lijkt dat alleen maar zo? En waarom staat hij opeens middenin de nacht met een mes in iemands kamer?

review" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201801/t/fear-the-walking-dead-seizoen-3-review-1514998124.jpg" />

De boodschap voor het derde seizoen wordt meteen goed afgegeven: weet wie je kan vertrouwen! In de tv-serie The Walking Dead zien we hetzelfde gebeuren, namelijk mensen tegenover mensen. Niet alleen sta je oog in oog met ondoden, ook moet je weten welke persoon je wel of niet kan vertrouwen. Dat was in seizoen 2 van Fear The Walking Dead al zo, maar in seizoen 3 kan het zomaar zo zijn dat er zelfs rotte appels tussen de cast zit. Waarna het goed is dat seizoen 3 het een en ander uitlegt en aan achtergrond informatie doet wat betreft de hoofdrolspeler, zodat je de draad niet kwijtraakt.

Wat minder goed is, zijn de nieuwe gezichten die we zien in het derde seizoen. Episch is de rol van Jeremiah Otto (Dayton Callie, jawel hij speelt in Sons of Anarchy!). Een man die over zijn ranch waakt, terwijl ondertussen om hem heen de hele oude garde uitgemoord lijkt of zelf de hand legt. Iets minder overtuigend zijn de rollen van diens zoons, Jake (Sam Underwood) en Troy (Daniel Sharman). Er wordt met typische clichés gewerkt waarbij de een natuurlijk een goed hart heeft, de ander niet en uiteraard wordt een van vaste hoofrolspelers ook nog eens verliefd op een van de zonen. En voor je het weet kijk je naar een zombieversie van Goede Tijden, Slechte Tijden.

Toegegeven, dit is een tikkeltje overdreven. Maar seizoen 2 zat beter in elkaar dan seizoen 3 waarin er teveel toevalligheden zijn en het vaak té geforceerd aanvoelt hoe mensen ergens op een bepaald punt weer samenkomen. De kwaliteit van seizoen 3 schommelt sterk met duidelijk een betere eerste helft.

De serie telt 16 afleveringen waarvan de laatste 6 niet heel interessant zijn. Opeens zijn er wéér nieuwe personages en lijken behaalde verhaallijnen uit het begin van de serie opeens compleet verdwenen. Alle lijntjes worden wat dat betreft een stuk duidelijker met elkaar verbonden in de originele The Walking Dead.

Wat overblijft is dat Fear the Walking Dead seizoen 3 af en toe een toffe episode levert waarbij er prachtig gebruikt is gemaakt van de omgeving, maar na 16 afleveringen bekruipt je toch echt de vraag: wat dit alles? Interessant is het gegeven dat eerder mensen met elkaar op de vuist gaan dan mensen versus zombies. Dat laatste gebeurt ook nog zeker, maar heeft iets minder de nadruk. Al is de vraag of je dat wilt. Het maakt de serie een tikkeltje realistischer dan The Walking Dead, maar niet spectaculairder. En als kijker wil je toch vermaakt worden. Fear The Walking Dead slaagt daar, door schommelde kwaliteit, helaas maar ten dele in.