Earth Defense Force 2017 Review

Misschien is Earth Defense Force 2017 een titel die totaal langs je heen is gegaan en de review komt enigszins laat. Toch wil ik graag jullie aandacht even vragen voor dit spel. Een dergelijke game is er nog niet voor de Xbox 360 en als het je aanspreekt, zou ik het vooral nog even in huis halen.

De aarde wordt aangevallen door allerlei aliens, de enige kans waarop de mensheid deze invasie kan overleven is door te vertrouwen op Earth Defence Force. Honderden aliens moet je afslachten en dat is eigenlijk ook waar de hele game om draait. De vraag is nu gaat dat niet vervelen?

Gedurende 53 levels, voordat je bij de eindbaas belandt, ben je bezig met het uitroeien van aliens. Denk hierbij aan mega (maar dan ook echt mega) grote mieren, spinnen robots etc. Voor allen geldt: ze zijn groot en het zijn er veel! Het verhaal verdient geen aandacht, de diepgang van het spel ook niet, en vraag me dan ook niet waarom, maar dit spel boeit wel. Het is niet vervelend om steeds maar hersenloos en zo snel mogelijk aliens af te knallen. Het is vermakelijk en samen in de co-op, nog meer dan dat.

Het spel heeft nogal wat missies, toch zul je na ongeveer 10 uur er wel klaar mee zijn want de missies duren niet lang. Daarom kan dit spel ook ideaal gebruikt worden om even tussendoor te doen als je niet veel tijd hebt. Je start je missie door aan te geven welke missie je wilt spelen, een die je nog niet gehad hebt, of een die je al wel eerder gespeeld hebt. Het spel kent 5 moeilijkheidsgraden, en er zijn dan ook genoeg mogelijkheden om jezelf te verbeteren. Je kiest dan ook je moeilijkheidsgraad en daarnaast kies je nog 2 teamleden en je 2 wapens die mee wilt nemen in de strijd. Wat betreft je 2 teamleden, meer dan dit uitzoeken stelt het niet voor, want in de game zelf is er geen interactie en wordt er niets van je verwacht om te doen met deze mannen. Het enige waar je voor moet zorgen, is dat je je eigen mannetjes niet neerknalt tijdens een missie want dan ben je ze kwijt en gezien het aantal aliens kun je ze wel goed gebruiken. En wat klinkt het dan heerlijk als je grote mieren hebt vermoord en je met z’n allen roept ‘Yeahhhhhhh!’. Drang om mee te brullen krijg je dan wel!

Het is jammer dat je bij elke missie maar 2 wapens kunt kiezen, terwijl er zo’n 150 mogelijkheden zijn. Het spel is nu al zeer vermakelijk, maar het zou nog stoerder geweest zijn als je meer variaties in het spel kon uitproberen. Want welk geweer moet je nou kiezen? Of ga je toch liever voor de granaten of raketlanceerders? Hoewel sommige wapens beter bij een bepaalde missie zullen aansluiten, maakt het op zich niet heel veel uit welke keuze je nou precies maakt, want wat je ook beslist in de hele game, het is hersenloos en bij die eindbaas kom je wel. Verder bevinden zich in sommige missies voertuigen die je moet gebruiken in de strijd. In totaal heb je 4 verschillende voertuigen: de E551 Gigantus, de SDL2 Airbike, de Battle Machine Vegalta en de EF24 Bazelato. Dit zijn er dus 2 voor op de grond en 2 voor in de lucht. De bediening van de voertuigen is niet al te best, dus het is maar goed dat je het grootste gedeelte gebruik moet maken van je andere wapens. Dit alles doe je vanuit een third person view.

Maar hoe ziet de game er nou uit? De game oogt aan de ene kant goedkoop. Alle aliens zijn hetzelfde, als je tegen mieren strijdt, is elke mier hetzelfde, als je tegen een robot vecht ook. Er is geen onderscheid gemaakt. Dit geldt ook voor jouw eigen mannetje en zijn teamleden. Het is net of je met een grote familie tegen de andere grote familie vecht, want alles is hetzelfde. Daar moet direct bij vermeld worden dat dit niet storend is, je moet zoveel aliens afknallen dat je het er druk genoeg mee zult hebben en daardoor niet eens toe komt om op het grafische deel te letten. Ja, je moet steeds 2D icoontjes oppakken, zoals wapens en gezondheid. Maar eigenlijk heeft het wel zijn charme; 2D icoontjes in een futuristische shooter, ach waarom ook niet? Waneer je je wel met het grafische deel bezig houdt, is tijdens het vele knalwerk. De groene smurrie druipt van je scherm als je mieren afknalt en dat zet de sfeer! Of wat dacht je ervan dat je alles van de hele omgeving gewoon kapot kunt knallen? Het ziet er leuk uit als je een gebouw kapot knalt die in een klap met de grond gelijk wordt gemaakt. Het geluid is niet geweldig, verwacht geen afzonderlijke rare geluiden van de beesten, die hoor je eigenlijk niet. Je moet luisteren naar de instructie die zo nu en dan krijgt, maar waar je het liefste naar zult luisteren en wat blijft hangen is de adrenaline waarmee je mannetjes vechten en vervolgens roepen: ‘Let’s do this. Yeahhhhhh!’

Earth Defence Force 2017 is een beetje een rare eend in de bijt. De meeste spellen hebben wel veel achievements die je moet unlocken, dit spel pakt dat geheel anders aan. In totaal zijn er 6 achievements: de 5 verschillende niveaus waar je het spel op kunt uitspelen en de laatste is het halen van alle wapens. Ofwel, punten krijg je niet zomaar en of je ze allemaal wel haalt, is een groot vraagteken. Het is ieder geval wel een uitdaging om ze allemaal proberen te halen en het is zeker niet erg om in de co-op met een vriend nog eens op een andere moeilijkheidsgraad de missies nog een keer te voltooien. En omdat dit zo leuk is om te doen, is het grootste minput aan de game toch wel dat er geen online mogelijkheid is. Echt te zonde voor woorden dat de makers daar niet aan gedacht hebben. Andere opties dan de hoofdmodus kent het spel ook niet, behalve de battle mode maar dat is niet echt noemenswaardig.

Het mag duidelijk zijn dat we te maken hebben met een spel die aan de ene kant erg simpel is en goedkoop oogt, maar aan de andere kant kent het spel vele missies die lang blijven boeien. Geef de makers een hoger budget en de volgende keer worden de kleine minpuntjes vast tot in details uitgewerkt. Voor nu wil ik de shooter liefhebbers dit spel aanraden. Geniet van de horde aliens die op je afkomen, enjoy de groene smurrie in het begin, grijp je kamerraad bij de oren en roei die aliens uit in de co-op mode. Ik zal het nog één keer zeggen: ‘Yeahhhhh!’