Drive to Survive seizoen 5 Review – Minder nep, maar nog steeds niet écht

Voorafgaand aan het nieuwe Formule 1-seizoen, brengt Netflix de afgelopen jaren een nieuwe reeks afleveringen van Drive to Survive uit over het vorige raceseizoen. De voorgaande editie kreeg terecht uitermate lage ratings vanwege hoe nep het was. In deze Drive to Survive seizoen 5 review lees je of Netflix van die fout heeft geleerd.

Drive to Survive krijgt van Netflix sinds het eerste seizoen de tag ‘documentaire’ mee, waardoor de verwachting wordt gewekt dat de show op feiten is gebaseerd. En hoewel de Formule 1 daadwerkelijk bestaat (met alle personages die aan bod komen), neemt de streamdienst het niet echt nauw met hoe gebeurtenissen in de sport écht plaatsvonden. Geen verrassing dan ook dat Drive to Survive seizoen 4 wereldwijd door F1-fans werd weggezet als het slechtste seizoen van de serie tot nu toe.

In de eerste aflevering van seizoen 5 zet Mercedes-teambaas Toto Wolff dit meteen recht. ‘Drive to Survive lijkt meer op Top Gun dan een documentaire’, bromt de Oostenrijker terecht. En hoewel die vergelijking misschien opging bij de voorgaande seizoenen, lijkt Netflix de kritiek ten harte te hebben genomen om échte F1-liefhebbers niet tegen zich in het harnas te jagen.

Drive to Survive seizoen 5 kent tien afleveringen waarin bepaalde gebeurtenissen uit het voorgaande F1-seizoen worden behandeld. Zo krijgt de kijker onder meer een ontzettend leuk kijkje achter de schermen bij de vriendschap tussen Guenther Steiner (Haas-teambaas) en Mattia Binotto (zijn concullega van Ferrari) en zie je Toto Wolff een lachwekkende acteerprestatie proberen neer te zetten omdat zijn team geen fatsoenlijke auto kan bouwen. De grote jongens worden ook afgewisseld met de kleine, met een volledige aflevering gewijd aan Yuki Tsunoda en zijn positie binnen Alpha Tauri.

Het 2022-seizoen kende de nodige gebeurtenissen, maar toch mist het iets uit de voorgaande jaren. Het werkende recept wordt wederom toegepast, maar de rode draad ontbreekt. 2021 werd bijvoorbeeld gekenmerkt door de felle strijd tussen Mercedes en Red Bull, maar in 2022 ontbrak dit. Netflix brengt dat goed in beeld door de fouten van Ferrari te laten zien, maar doet enkel wanhopige pogingen om het gat op te vullen.

Het is uiteraard niet de schuld van Netflix dat het titelgevecht in 2022 niet van de grond kwam door de dominantie van Red Bull, maar het wordt duidelijk dat de serie wel een dergelijk iets nodig heeft om indruk te maken. De streamdienst moet uitkijken dat het niet, in een poging de tien afleveringen vol te maken, weer terugvalt op het fabriceren van sensatie.

Sensatie is wat Drive to Survive groot heeft gemaakt, maar in steeds grotere mate werd dit gefabriceerd. Zo erg zelfs dat meerdere coureurs en teambazen aangaven dat het onzin was, met Max Verstappen die zover ging te weigeren om mee te werken. Logisch, aangezien de goedlachse Daniel Ricciardo vanaf het eerste seizoen als ‘good guy’ in beeld werd gebracht en de nuchtere Verstappen dus als vijand.

Fernando Alonso weet dit perfect uit te drukken in de aflevering die gaat over zijn keuze om van team te wisselen. ‘De serie heeft helden en anti-helden. Ik zal dan maar de slechterik spelen’, grijnst de Spanjaard. De tweevoudig-wereldkampioen weet als geen ander hoe het is om weggezet te worden als ‘bad guy’, maar dat was vóórdat de Formule 1 een nieuwe fanbase kreeg; de Drive to Survive-fans.

Formule 1 is booming en door Netflix heeft de sport een nieuwe markt aangeboord. Het probleem is alleen dat de verwachting die Netflix schept en de daadwerkelijke Formule 1 geregeld niet matchen. Tel daarbij op dat men klakkeloos alles overneemt als realiteit, en het wordt duidelijk waarom nieuwe massa’s fans ook voor problemen zorgen. Zoals te zien in de aflevering die inzoomt op het vermeende ‘valsspelen’ van Red Bull Racing.

Coureurs worden uitgejoeld en teambaas Christian Horner doet zijn beklaag voor de camera. Netflix geeft zowel Red Bull als de directe concurrentie de mogelijkheid om hun kant van het verhaal te vertellen. Het is aan de kijker om de conclusie te trekken, maar deze wordt wel in een bepaalde richting geduwd.

Afgezien van een iets neutralere en genuanceerde kijk op bepaalde gebeurtenissen, weet Netflix te doen waar het goed in is met Drive to Survive. Een extra kijkje achter de schermen om nét even wat meer te weten te komen over hoe bepaalde dingen zich hebben afgespeeld. Denk aan de situatie rondom Oscar Piastri, Renault en McLaren, of rondom porpoising en Mercedes.

Net als in het verleden zullen kijkers die de races daadwerkelijk hebben gezien (en gehoord) bepaalde onjuistheden herkennen. Boordradio’s, reacties en uitspraken worden zonder schaamte gemonteerd onder compleet andere beelden en de tijdlijn van pre-season tests en races blijkt behoorlijk flexibel. Dergelijke aanpassingen aan de werkelijkheid zijn gelukkig beduidend kleiner én minder duidelijk dan voorheen, maar zullen her en der toch voor een opgetrokken wenkbrauw zorgen.

Netflix heeft geluisterd naar de kritiek over seizoen 4 van Drive to Survive, maar dat moest ook wel. Zonder Max Verstappen was het een nog karigere bedoeling geweest, dus het is mooi voor Netflix dat de Nederlandse tweevoudig wereldkampioen weer aanschuift. Toch zal de streamdienst zich voor de toekomst moeten afvragen of het zich richt tot de nieuwe, sensatie-zoekende fans, of waarheidsgetrouw wil blijven. De huidige spagaat begint zijn effect onderhand wel iets te verliezen.