Dragon Ball Z Kakarot Review - Kamehame-nah?

Altijd al gedroomd om de avonturen van Goku zelf te beleven en om als anime-Superman de wereld te verkennen? Dan heeft Bandai Namco met Dragon Ball Z Kakarot een poging gedaan om je droom waar te maken. In onze Dragon Ball Z Kakarot review ontdek je of de game je dromen waarmaakt!

In Dragon Ball Z Kakarot beleef je de avonturen van Goku en zijn vrienden uit de legendarische anime Dragon Ball Z. Het belooft een avontuur vol actie en geschreeuw te worden dat allemaal aftrapt zodra Goku’s buitenaardse broer Raditz hem een bezoekje komt brengen. Al snel ontdekt Goku dat hij niet de normale vechtkoning van aarde is en dat zijn toekomst samenhangt met verschillende buitenaardse wezens.

Fans van de anime hoeven niet meer te weten over het verhaal van Dragon Ball Z Kakarot en nieuwelingen kunnen dit het beste zelf via de game ervaren. Het verhaal is namelijk onwijs leuk om te volgen als je nieuw bent. Spectaculaire momenten volgen elkaar in hoog tempo op doordat de verschillende saga’s in elkaar gedrukt worden om het verhaal gestroomlijnd te vertellen.

Fans vanaf de eerste aflevering zullen hier misschien wat moeite mee hebben, maar het is een vrij goede beslissing gezien het verhaal goed te volgen is gedurende het veertig uur durende avontuur. Eerder uitspelen kan natuurlijk ook, maar dan laat je wel een groot deel van de game links liggen.

Dit nieuwe avontuur van Goku draait namelijk ook in grote delen om de open wereld en alle opties die deze met zich meebrengt. Zo zijn er verschillende zijmissies te vinden met bekende personages uit de verschillende anime en zijn er een aantal verschillende soorten verzamelobjecten te vinden. Denk hierbij aan oude foto’s uit de anime en natuurlijk de Dragon Balls zelf.

Helaas is de structuur van dit soort missies precies hetzelfde als dat van het verhaal. Je hebt missies die eindigen in gevechten en missies waarbij je wat moet ophalen. Veel meer variatie is er dan ook niet.

Al deze extra’s in de open wereld voelen dan ook daadwerkelijk aan als extra’s die uiteindelijk niet zoveel bijdragen aan je ervaring, waardoor de open wereld wat nutteloos voelt. Via de sidequests probeert de game een extra laag toe te voegen via een Community Board. Hierin koppel je allerlei personages die je gedurende je avontuur tegenkomt met elkaar waarmee de statistieken van je personages door het dak laat schieten.

Dit merk je alleen niet tijdens de ontelbare gevechten die je in de game voor je kiezen krijgt. In de veertig uur die we in de game hebben gestoken zijn we vrijwel niet gestorven en hebben we na elk gevecht onze beoordeling niet een keer onder een “A” zien zakken, de op éé na hoogste beoordeling. De game is simpelweg niet zo uitdagend en dat terwijl het vechten best leuk is.

Vijanden als Vegeta, Frieza en Cell kun je hersenloos klappen verkopen, maar dat zorgt niet voor veel plezier. Een robbertje vechten is juist leuk wanneer je goed leert blokken, counteren en vervolgens combo’s maakt om je vijanden met de grond gelijk te maken. Dit goed doen zorgt dan ook voor een goddelijk gevoel, waardoor je al snel denkt dat je de hele wereld aankunt.

Als je dan ook nog eens alle sidequests, extra trainingen en verzamelobjecten aanpakt voordat je verder in het verhaal duikt, is het een peulenschil is om de vijanden te verslaan. Dat de balans de plank zo misslaat is dan ook een groot probleem, want het vechten wordt al snel eentonig. In het verhaal krijg je daarnaast vaak genoeg een gevecht voorgeschoteld waarbij je (nadat je de vijand verslagen hebt) overschakelt naar een cutscene waarin de hoofdpersoon ineens bont en blauw is geslagen.

De gevechten zelf zien er dan wel weer piekfijn uit. De grafische kwaliteit van Kakarot is indrukwekkend en nostalgisch dankzij de artstyle van de oorspronkelijke anime. Het is goed te zien dat deze flink is opgepoetst naar de 4K-kwaliteiten die vandaag de dag mogelijk zijn en dat zorgt voor spectaculaire momenten waar je al snel erg blij van wordt.

Tevens word je vrolijk van de toffe voice-acting van de bekende acteurs die hun rol ook in Dragon Ball Z Kakarot vervullen. Hetzelfde kan gezegd worden van de heerlijke muziek. Deze is tevens uit de verschillende anime-series gehaald, opgepoetst en hergebruikt. Een gouden zet van de makers, aangezien de oude tonen nog steeds heerlijk zijn om van te genieten en er simpelweg niets passender is als je toch al het oude verhaal krijgt voorgeschoteld.

Al met al is Dragon Ball Z Kakarot dan ook een prima titel voor wie op zoek is naar een nostalgisch gevoel van een iconische anime. Het bekende verhaal is op toffe wijze uitgevoerd, de muziek en grafische stijl is prachtig opgepoetst en met de voice-acting is ook niets mis. Ook nieuwkomers kunnen hiervan genieten, al zullen die wat moeilijker door de problemen van de game kunnen kijken.

Zo is de game veel te simpel en voegen de talloze extra’s niet veel toe aan de uiteindelijke ervaring. Het lijkt dat ook alsof de makers teveel bekende RPG-elementen in de game hebben geforceerd om Kakarot een open wereld game te maken. Misschien hadden de makers dit niet moeten doen, want de titel zou als lineair verhaal veel beter tot zijn recht komen.