Dead Rising 2: Off the Record Review

In 2006 veroverde journalist Frank West onze harten met zijn brute slachtfestijn in Dead Rising. Vier jaar later mochten we genieten van een vervolg, waarin de agressieve fotograaf schitterde door afwezigheid. Nu doet Capcom dat tweede deel nog eens dunnetjes over, maar dan mét Frank.

In Dead Rising 2: Off the Record beleef je vrijwel hetzelfde verhaal als in deel twee, maar dan vanuit de ogen van Frank West. We hebben dus niet te maken met een volledig nieuwe game, maar een herinterpretatie die een enorm gevoel van déjà vu met zich meebrengt en dus heel erg veel van hetzelfde biedt. Daardoor is het spel voor mensen die het tweede deel hebben gespeeld vrijwel compleet irrelevant, want het verhaal kent slechts enkele aanpassingen en het gros van de omgevingen hebben zij al eens doorlopen. Voor nieuwkomers in de serie zullen we het verhaal toch even samenvatten, te beginnen bij het begin: de originele Dead Rising.

Frank is back, baby!
Het eerste deel in deze serie plaatste journalist Frank West in een door zombies overspoeld winkelcentrum. Daar moest hij drie dagen zien te overleven en ondertussen het mysterie van de zombie-uitbraak onderzoeken. Na deze gebeurtenissen lijkt het Frank voor de wind te gaan; zijn beroemdheid brengt hem alles wat hij maar kan wensen. Zijn ‘fifteen minutes of fame’ zijn na zo’n vijf jaar echter wel op en in een laatste poging om zijn populariteit weer wat op te krikken, besluit hij aan het zombieslacht-programma ‘Terror is Reality’ mee te doen. Al gauw gaat er van alles fout, want de zombies ontsnappen en overspoelen de gokstad Fortune City. Frank moet wederom drie dagen overleven en ziet zijn kans schoon voor een tweede scoop.

En daarmee hebben we een mooie samenvatting gegeven van zowel Dead Rising als Dead Rising 2 en Dead Rising 2: Off the Record. Doordat de laatste twee delen vrijwel identiek zijn, verliest Off the Record voor veteranen binnen de serie vanaf de start veel van zijn momentum. De omgevingen zijn bekend, het verhaal is bekend, de wapens zijn bekend. Frank West vormt een uitzondering op deze regel; we zijn wél erg blij om hem weer te zien. Hoewel voormalig protagonist Chuck Greene niets verkeerd deed, kan hij niet aan de nonchalante eikel West tippen.

Frank brengt weinig nieuws
Maar kan Frank op zich de aanschaf van een volledige game rechtvaardigen? Absoluut! Althans, als je de vorige game nog niet in de kast hebt staan. Off the Record is namelijk verreweg het beste deel uit de serie. Heb je Dead Rising 2 echter al uitgebreid gespeeld, dan is er bijzonder weinig reden om vrijwel hetzelfde spel nogmaals aan te schaffen. Er zijn weliswaar wat toevoegingen, zoals nieuwe wapens om mee te experimenteren, nieuwe psychopaten om te verslaan en een tof nieuw gebied om te ontdekken, maar dat kan niet tegen het – wel vriendelijk geprijsde – prijskaartje op.

Sandbox-modus
Een aantal zeer welkome toevoegingen rechtvaardigt wel de titel ‘beste game in de serie’. Denk bijvoorbeeld aan de komst van checkpoints, wat veel frustratie wegneemt. Het opslagsysteem van de Dead Rising-franchise is namelijk door veel gamers verguisd, aangezien een sterfgeval je dwong naar de laatste savegame terug te gaan. Dit probleem is nu weggenomen. Een andere, veel meer opvallende toevoeging komt in de vorm van de sandbox-modus. Deze modus stelt de speler in staat om zich volledig te concentreren op het afmaken van zombies; je hoeft geen mensen meer te redden, je hebt geen verplichtingen meer en hoeft met niets rekening te houden. Je moet enkel talloze zombies afslachten.

Dat doe je echter niet voor niets, want je ontvangt in de sandbox-modus gewoon ervaringspunten. Daarmee kun je in level stijgen en die progressie neem je gewoon mee naar het verhaal. Mocht je dus ergens vastzitten omdat je niet sterk genoeg bent, kun je gewoon net zo lang grinden tot je die eindbaas met twee vingers in je neus compleet de grond in kunt boren. De toevoeging van verscheidene uitdagingen, zoals het verslaan van een aantal zombies binnen een tijdslimiet, geven je bovendien een reden om lang in de sandbox-modus rond te hangen. Dit alles maakt de sandbox-modus dé toevoeging van Off the Record, aangezien dat het beste aspect van de serie onderstreept: het afmaken van zombies.

Fotografeer je favoriete zombie
Een laatste toevoeging is de terugkeer van een oude bekende, de camera van Frank West. De eerste Dead Rising bood niet alleen uren aan zombiehakkerij, maar ook de mogelijkheid om foto’s maken om extra ervaringspunten bij elkaar te harken. Zo leverde een plaatje van een ‘sexy’ zombiechick de nodige eroticapunten op en resulteerde het vastleggen van een zombie-schranspartij in een prachtige horrorprent. Deze mechaniek is nu terug en voegt een meer dan welkome laag toe aan de toch ietwat oppervlakkige gameplay. Het is en blijft erg leuk om continu op zoek te zijn naar het ene gouden plaatje dat jou weer een schat aan ervaringspunten op moet leveren.

Toch kan de toevoeging van de camera niet verhullen dat de gameplay van de Dead Rising-serie in essentie redelijk eentonig is. Ja, het is ontzettend gaaf om met de vele beschikbare wapens zombies af te maken en de mogelijkheid tot het combineren van wapens accentueert dit gegeven. Van honkbalknuppels tot handtassen en van dildo’s tot driewielers, alles is een wapen. Maar uiteindelijk doe je steeds hetzelfde: zombies afmaken. Na een aantal uren begint dit gebrek aan variatie de game lichtelijk op te breken en Franks camera kan weinig doen om dit te verhelpen. Het is een probleem dat de serie sinds het eerste deel achtervolgt en Off the Record weet het vooralsnog niet van zich af te schudden.

Ouderdomsverschijnselen
Over problemen gesproken: dit derde deel vertoont her en der wat ouderdomsverschijnselen die problematisch kunnen zijn. Zo gooit Capcom met alle plezier vele honderden zombies op jouw scherm, maar heeft de framerate het daardoor wel eens zwaar te verduren. Vooral het nieuwe gebied, de Uranus Zone, lijdt erg onder inkakkende beelden en verspeelt daarmee grotendeels het vermakelijke potentieel van het pretpark. Verder lijkt er nauwelijks een grafische ontwikkeling te hebben plaatsgevonden, waardoor de graphics verouderd overkomen.

Beste game, laagste cijfer
Dead Rising 2: Off the Record is de beste game uit de serie. Ironisch genoeg krijgt juist dit deel het laagste cijfer uit de reeks, want de toevoegingen zijn zo minimaal dat we nauwelijks van een nieuwe deel kunnen spreken. De terugkeer van Frank West en introductie van de sandbox-modus zijn weliswaar bijzonder welkom, maar verbloemen het feit dat dit vrijwel dezelfde game is als Dead Rising 2, niet. Bovendien is de gameplay nog altijd wat eentonig en zijn er een aantal technische imperfecties aanwezig. Alleen aanschaffen als je het vorige deel hebt laten liggen, dus.