Company of Heroes 2: The Western Front Armies Review

De vrij succesvolle Company of Heroes 2 heeft een standalone multiplayer uitbreiding gekregen. Wat betekent dat? Dat je het hele spel niet nodig hebt om The Western Front Armies te spelen. Kijk, dat is handig!

Het spel is onlangs uitgebracht en we zijn dan ook gelijk aan de slag gegaan met het spel. Het was al redelijk druk, wat betekent dat het jaar oude spel nog altijd zijn vaste fans heeft, ondanks dat ze er twintig euro voor moesten betalen.

Ja. Company of Heroes 2 heeft al een multiplayer. Maar deze was, zoals we al zeiden vorig jaar in onze recensie, niet zo heel erg best. Daarom wil ontwikkelaar Relic Entertainment het goedmaken met ons. Twee nieuwe legers, nieuwe voertuigen, mogelijkheden en soldaten. En daarnaast ook nog eens acht nieuwe maps.

Wat wel tof is, is dat deze maps zich afspelen in het westelijke front. Dus niet meer het Oostfront uit deel twee, maar juist terug naar het gebied van de allereerste Company of Heroes. Het blijkt dat fans toch liever naar dit gebied willen gaan, dus zo’n uitbreiding is eigenlijk meer dan welkom.

Je gaat dit keer aan de slag met Amerikaanse strijdkrachten en de Duitse Oberkommando. Laatstgenoemde is mobiel en is vrij sterk, terwijl eerstgenoemde het vooral van de tactische inzichten moet hebben. En ja, dat is ook Company of Heroes 2: onwaarschijnlijke overwinning behalen door middel van tactiek en inzicht.

Ook dat geldt hier in de multiplayer. Hoewel het aanbod een beetje karig lijkt, zul je toch urenlang plezier hebben met de acht nieuwe maps, en daarbij heb je ook toegang tot de 23 reeds bestaande multiplayer maps. De nieuwe maps zijn groot, overzichtelijk en ook wat spannender dan de maps uit het origineel. Hoe dat komt? Meer mogelijkheden, meer onvoorspelbaarheid.

Dat zie je ook gelijk bij de gameplay. Om even dieper te gaan; het is niet zo dat we enkel wat toevoegingen hebben gekregen en het daarmee moeten doen. De Oberkommando heeft aan het begin geen hoofdkwartier, maar een vrachtwagen die ze ergens neer kunnen zetten. Vervolgens kun je het voertuig ombouwen tot een commandocenter.

Het maakt het spel toch ietsjes losser. Je krijgt hierdoor meer mogelijkheden en zo kun je de tegenstander nog flink verrassen. En dat is juist leuk aan een RTS-game als deze. Ook het feit dat je vervolgens je voertuig naar een andere plek kunt vervoeren, mag met open armen ontvangen worden.

Je zou denken dat de aanwezigheid van de Amerikaanse troepen oneerlijk zou zijn tegenover de Oberkommando (sinds de komst van de Amerikanen ging het bergafwaarts voor de Duitsers, aangezien ze opeens tegen twee fronten moesten gaan vechten). Het klopt enigszins wel en niet. Voornamelijk de kwaliteiten van de troepen zijn hoog, net als de mogelijkheid om ook vanuit de lucht aan te vallen.

Toch hebben wij in de multiplayer ervaren dat er een balans is. Zo kunnen defensief ingestelde spelers heel blij zijn met de Oberkommando, want de defensie van de Duitsers kan heel erg sterk zijn. Denk maar aan het Nederland van nu tijdens het WK van 2014. Counteren, dat moet je doen. Zo kun je de tegenstander toch nog verrassen.

Dat hebben we gemerkt in de multiplayer. Het is een stuk uitdagender en onvoorspelbaarder geworden dan het origineel. Iets wat wij heel fijn vinden.

Het is echter jammer dat deze standalone multiplayer uitbreiding ons ‘maar’ acht nieuwe maps brengt. Het mochten er zeker veel meer zijn. Wellicht komen die nog. Hopelijk, zelfs. Company of Heroes 2: The Western Front Armies brengt ons veel meer onvoorspelbare multiplayer, iets wat we in het origineel misten. Dat is goed nieuws!