CastleStorm Review

Wat krijg je als je Angry Birds met een Tower Defense game mengt in de middeleeuwen? Juist, CastleStorm. In deze game mengt Zen Studios elementen van deze games tot een heel nieuw brouwsel. Is dat recept een succesvol mengsel geworden of eerder een gruwelijk misvormd kuiken?

Zoals al te lezen was, speelt deze kruising tussen Angry Birds en een Tower Defense game zich dus in de middeleeuwen af. Er heeft jarenlang een oorlog gewoed tussen ridders en Vikingen. Dit was tot groot verdriet van een godin die daarom hoog in de hemel een tweetal tranen liet. De tranen veranderden in een rode en een blauwe edelsteen, die respectievelijk naar de ridders en de Vikingen gingen. Het gevolg was een jarenlange vrede tussen de beide kampen.

Helaas is deze vrede niet voor eeuwig en aan de kant van de ridders begint het weer te rommelen. Het kasteel wordt namelijk aangevallen en de koning ziet dit als een teken om weer op oorlogspad te gaan. Hierbij kom jij als held natuurlijk mooi van pas.

Kasteel bouwen en beschermen
In de game gaat het er eigenlijk om dat je jouw kasteel beschermt. Gedurende de verschillende hoofdstukken – in totaal 12 stuks, met daarin diverse levels – moet je er ofwel voor zorgen dat alle vijanden de pijp uit zijn of proberen om het vijandelijke kasteel te mollen of de vlag van de vijand te jatten. Daarbij moet je ervoor zorgen dat jouw kasteel overeind blijft. Natuurlijk moet je dan wel eerst een kasteel bouwen.

Hiervoor krijg je in een van de eerste missies een goede uitleg, maar je zult al snel merken dat je om de twee of drie levels alweer in de editor te vinden bent en daar al snel een half uur zoet bent. Je moet namelijk je kasteel steeds aan blijven passen om onderdak aan de diverse eenheden uit de game te bieden, want als ze niet in je kasteel zitten, kun je ze ook niet inzetten. Omdat het kasteel een gelimiteerde ruimte heeft, kom je uiteindelijk in de problemen en moet je keuzes gaan maken. Op zich is het aanpassen van je kasteel geen slecht idee. Alleen het wordt wel frustrerend dat de game steeds weer onderbroken wordt. Gelukkig is dat in het begin van de game niet zo en kun je eigenlijk non-stop oorlogje voeren.

In het begin is het spel namelijk vrij simpel. De game start erg rustig en alles wordt je prima uitgelegd. Je leert hoe de ballista en zijn projectielen werken. Je schiet namelijk met diverse projectielen zoals gewone pijlen, morgensterren, rotsblokken en schapen. Daarnaast wordt uitgelegd hoe je de eenheden bedient die je op kunt roepen om richting de vijandelijke poort te marcheren en hoe je je held en speciale krachten gebruikt. De held in de game moet je zelf besturen. Hij beschikt over een zwaard, een schild en pijl en boog en is zoals het een goede held betaamt, net wat sterker dan de rest. Aan diversiteit is geen gebrek dus.

Jij wordt sterker, maar de vijand ook
Hoewel het begin van de game erg makkelijk is, zul je gaandeweg wel wat flinke uitdagingen krijgen. De vijanden die op jouw kasteel afkomen worden steeds sterker en daarmee lastiger uit te schakelen. In het begin komen er wat wolven en mieterige ventjes op je af, maar uiteindelijke krijg je met flinke Vikingen op beren, trollen, reuzen en meer van dit soort gespuis te maken. Gelukkig heb jij ook een soortgelijk arsenaal aan eenheden, tenminste, als je de ruimte voor de hebt in je kasteel.

Gelukkig is er een upgradesysteem in de game terug te vinden, waarmee je je eenheden en je kasteel sterker kunt maken. Tijdens de levels verdien je geld door vijanden uit te schakelen. Iedere kill staat gelijk aan een bedrag, maar een headshot doet daar nog een duit bij. Met dat geld kun je eenheden versterken zodat ze meer schade doen, sneller reageren of meer kunnen hebben, maar ook de muren van je kasteel verstevigen, zodat de vijand niet zomaar alles in puin schiet.

Zit goed in elkaar
Het leuke aan deze game is dat het simpelweg niet gaat vervelen. Dat komt grotendeels door de variëteit die geboden wordt in de gameplay – het spelen met de held en daarnaast het knallen met de ballista – en de verschillende eenheden, maar ook door de enorm sterke soundtrack die van Waterflame, bekend van de soundtrack van Castle Crashers, af komt. Grafisch is de game ook goed in elkaar gezet. Het is een titel die zichzelf niet al te serieus neemt en dat is goed te zien. De karakters zien er grappig uit en maken leuke geluiden. Er zal tijdens de filmpjes dan ook regelmatig een glimlach op je gezicht verschijnen.

Helaas wordt er niet gepraat in de filmpjes en dat is wel een gemis. De dialogen zijn in plaats daarvan alleen voorzien van grappige teksten, maar dat was veel beter over gekomen als er ook een stem achter zat. Gelukkig zijn de grappen niet allemaal op de gesprekken gericht, maar meestal ook op de handelingen zelf. Zo kom je een filmpje tegen waarin het probleem van één toilet voor een heel kasteel naar voren komt; een flinke wachtrij van volle blazen.

Genot om samen te spelen
Als je dan klaar bent met de campagnemodus van de game, kun je ook volop genieten van de multiplayer modi die de game biedt. Er kan zowel offline als online gespeeld worden. Offline betreft het in de versus modus een split screen stand, waarbij de tv in een bovenste en onderste helft verdeeld wordt. Hierin is het simpelweg de bedoeling om elkaar uit te schakelen zoals dat ook in de singleplayer modus kan: door het kasteel van de vijand te mollen of de vlag te jatten. Online heb je in deze modus natuurlijk wel een volledig scherm.

Naast de versus modus is er ook een co-op modus te vinden in de game. Hierin speelt de eerste speler als zijnde de ballista en de andere speler regelt het gevecht op de grond. Al met al zijn deze modi een erg leuke toevoeging op de game en e zorgen voor een flink stuk extra speeltijd in de game.

Leuk brouwsel
Van een studio die zich bekendgemaakt heeft met een flipperspel, zou je niet snel een geniale game verwachten in een compleet ander genre. Toch heeft Zen Studios het met deze game geflikt. De game ziet er leuk uit en speelt lekker weg. Je bent dan ook uren zoet met de game, omdat er genoeg variëteit geboden wordt van vijanden. Eigenlijk zit de game gewoon erg goed in elkaar. De game heeft echter een klein nadeel en een grote irritatie. Het nadeel is het gemis van daadwerkelijke dialogen en de irritatie is het feit dat je steeds weer terug moet naar je kasteel om alles weer op de schop te gooien in een redelijke beperkte bouwruimte. Al met al is dit een prima game om tijdens deze veel te koude lente te spelen als je toch binnen zit.