Carmageddon Max Damage Review - Grappig maar niets bijzonders

Voor de Carmageddon preview waren we al eens in Londen. Het was Carmageddon, maar we waren nog niet helemaal overtuigd van Max Damage. Er gingen enkele maanden overheen tot de release van 8 juli en wellicht is er een hoop verbeterd. Of dat zo is, lees je in deze Carmageddon Max Damage Review.

Carmageddon is terug. Tenminste, dat was het al een soort van met Reincarnation, maar deze PC-game flopte gigantisch. Dat is dan ook de reden dat Stainless Games alle zeilen bij heeft gezet om een goede Carmageddon te ontwikkelen. Een game die PC-gamers gratis aan hun collectie toe kunnen voegen als ze Reincarnation hadden gekocht. Of de game de moeite waard is, lees je in deze Carmageddon Max Damage Review.

Voor de PlayStation 4 is de hoofdrolspeler Max Damage, waar naar de game vernoemd is, terug. De game die in de jaren negentig voor nogal wat opschudding deed zorgen, is vandaag de dag een game geworden waar iedereen gewoon hard om moet lachen. En dan vooral om alle onbenullige actie die in de game voor komt.

Auto's zijn veranderd van handige vervoersmiddelen tot bloeddorstige apparaten. De één heeft een nog grotere zeis voor op de motorkap gemonteerd dan de ander. Allemaal met het doel om zoveel mogelijk slachtoffers te maken, want dat is in al die jaren nog altijd het idee van Carmageddon.

Tuurlijk kan je braafjes je rondjes uitrijden, en zul je dat soms ook moeten doen, maar je tegenstanders of alle voetgangers de dood in jagen, is natuurlijk veel interessanter.

De mogelijkheden hierin zijn dan ook eindeloos. Zeker omdat Stainless Games weet dat hier de kracht ligt. Met een heel arsenaal aan power-ups kan je precies je strategie bepalen. Er zijn power-ups om alle mogelijke overwinning te boosten.

Zo heb je bommen om op je tegenstanders te schieten om ze op te blazen. Is er een power-up waardoor je harder gaat rijden, om eerder je rondjes te voltooien. Maar ook heb je een heleboel power-ups om alle mensen te vermoorden, met behulp van bijvoorbeeld dodelijke scheten of een stofzuiger onder je auto die de koppen van voetgangers eraf zuigt. Deze laatste heet 'Give me Head'. Alle power-ups hebben dit soort over-the-top vunzige benamingen.

De kracht van het spel zit hem in de vele (negentig) power-ups, die ook merkbaar aan je auto zitten. Deze physics zorgen dat het racen met je auto en een sloopkogel erachter wel een stukje realistischer wordt. Maar verder houdt de positiviteit hier eigenlijk wel op.

Je begint je carriere als moordlustige autokoerier in de carriere modus. Deze bestaat uit zestien maps die allemaal drie a vier races hebben, waarin jij een doel moet behalen. Dit kunnen de standaard drie regels zijn, maar dit kan per map verschillen. Het is ook mogelijk dat je drie rondes uit móet rijden, maar waarbij de regels verdraaid zijn zodat je voor het kapot rijden van een tegenstander een gratis lap krijgt.

De carriere begint vrij eenvoudig waarin je een beetje kennis kan maken met de vele mogelijkheden van de game. En zodat je kunt wennen aan het rijden met zo'n moordwagen, want dat valt niet mee. De auto stuurde tijdens de preview in april al beroerd, maar daar lijkt weinig aan veranderd te zijn.

De auto lijkt vaak wel een baksteen waardoor een snelle bocht maken gewoon onmogelijk is. Snel bijsturen om een power-up te pakken, of een voetganger te scheppen? Vergeet het maar. En daar kunnen de 'upgrades' die je kunt verzamelen ook weinig aan veranderen.

Er zijn tal van auto's, variërend van tanks tot racewagens, maar voor alle auto's geldt dat ze uit drie onderdelen bestaan, die allen vijf keer te verbeteren zijn. In theorie betekent dat dat je vijftien punten kunt uitgeven, maar in de praktijk zijn dit er twaalf zodat je wat kan spelen met je eigen voorkeuren. Kies je voor snelheid, wendbaarheid of bescherming? Dat is aan jou.

De carriere begint, zoals gezegd, vrij eenvoudig, maar al snel komt daar verandering in. Al in het derde 'level' wordt er wel meer van je gevraagd als coureur. Tegenstanders lijken slimmer en maken je het leven zuur. En zeker op een lastige route door de tribunes van een stadion kan het met de besturing en een auto die tegen je aan loopt te hannesen erg lastig worden.

Gelukkig zijn je kansen ontoereikend, want iedere keer dat je kapot gereden wordt, kan je de auto laten repareren. De manier waarop dit gebeurt, is overigens wel een leuke toevoeging, maar niet meer dan dat. Wanneer je besluit je auto te repareren, komen de onderdelen van alle plekken over de map, daar waar je ze verloren bent, teruggevlogen naar je auto.

Heb je het eindelijk voor elkaar dat je de eerste races gewonnen hebt, dan speel je de freestyle - en multiplayer modus vrij. Dit zal overigens wel even duren, want de laadtijden voor een carriere potje zijn irritant lang. Zeker voor een game die visueel niet het beste van het beste is en waarin je gewoon een beetje wil knallen, is 30 tot 45 seconden wel erg tijdrovend.

De freestyle modus mag voorzich spreken. Hierin kan je zelf bepalen wat de regels zijn, als je die al wil, en kan je ongegeneerd moorden, beuken en dingen opblazen.

Bij de multiplayer wordt het allemaal wat interessanter. In deze spel modus kan met vijf vrienden op één map LOS gaan. En dat is precies wat je wilt! Ware het niet dat Carmageddon Max Damage schijnbaar bij vele gamers niet hoog op het lijstje stond.

Meerdere malen gaf het menu van de multiplayer maar enkele lobbies, lees twee/drie, aan die speeltijden van dertig minuten hadden ingesteld. En waar ook maar twee of drie deelnemers waren. Een sessie halverwege instappen, is niet mogelijk, dus je raadt het al; de multiplayer, daar waar alles om draait, was een regelrechte deceptie.

Nu zal Carmageddon Max Damage gratis te verkrijgen zijn voor spelers die Reincarnation hadden gekocht, dus wellicht dat er voor de PC meer enthousiastelingen zijn voor de Carmageddon multiplayer. Anders is de kans groot dat de game opnieuw een flater slaat.

Al met al is Carmageddon een vermakelijke game met vele power-ups, grof taalgebruik en onbenullig rijden, maar laat het op de meeste plaatsen wel te wensen over. De carriere is (even) vermakelijk, maar is niet de game mode waar spelers die deze game kopen op zitten te wachten. De multiplayer daarentegen wel, maar op de PlayStation 4 lijkt een potje online spelen helaas onmogelijk, simpelweg omdat er niemand online is.

Met een verkoopprijs van 40 euro is het eigenlijk niet verwonderlijk dat een game als Carmageddon Max Damage op de PlayStation zo weinig teweegbrengt. Daarvoor biedt het als game zijnde gewoon te weinig. Wellicht dat de PC-versie, wanneer die uitkomt, wat verandering in het succes van de game kan brengen, want anders zien we de Carmageddon Max Damage ongetwijfeld snel terug in de sale. Wat misschien ook wel weer een goed ding is.