Call Me By Your Name Review - Een grote ontdekkingstocht van seksuele geaardheid

Wat is dat toch met Italië? Het lijkt alsof het landschap en de cultuur uitstekende ingrediënten bieden voor een romantisch film. In deze Call Me By Your Name review lees je over een jonge jongen die ontdekt dat hij homoseksueel is. Regisseur James Ivory weet een prachtige broeierige film voor te schotelen waarbij de tissues alvast klaar mogen liggen.

De film speelt zich af in 1983 in Italië. In de hoofdrollen zien we twee heren: Oliver (Armie Hammer) en Elio (Timothée Chalamet), laatgenoemde was zelfs genomineerd voor een Oscar voor deze rol. Hammer speelt duidelijk de mooiboy, een goed gespierde Amerikaan die stage komt lopen bij de vader van Elio. De jonge (pas 17 jaar) Elio houdt zich ondertussen bezig met klassieke muziek, teksten én het ontdekken van zijn seksuele geaardheid.

Hoewel hij al snel een vriendinnetje krijgt en met haar flirt, raakt hij compleet van de wereld door de komst van Oliver. Waar hij de zelfverzekerde Amerikaan eerst niet zo goed kan uitstaan, ontstaat er al snel een warme vriendschap tussen de twee. Eentje waarin ze de Italiaanse cultuur en historie samen ontdekken.

Het prachtige Italiaanse landschap biedt daarbij een mooi zomers decor. Zodra de heren fietsen en in de zon liggen en praten, voel je als kijker meteen dat er meer opbloeit dan enkel het weer.

Wat is er gaande tussen de twee? Niets, of toch wel? Eén ding als kijker heb je al snel door en dat is dat Elio’s interesse in vriendinnetje Marzia al gauw plaats moet maken voor de interesse in Oliver. Hij worstelt duidelijk met homoseksuele gevoelens.

Wat Call Me By Your Name ontzettend goed doet is dat er nauwelijks iets uitgesproken wordt. De kijker ziet Elio worstelen, maar hoort hem zelden praten over zijn gevoelens. Doordat het acteerwerk van Chalament van ongekend hoog niveau is leef je al binnen 15 minuten ontzettend met hem mee en ben je getriggerd tot het eind.

Maar voordat dat einde komt, is het één grote spannende ontdekkingstocht. Nu denk je misschien: is het dan net zoiets als Moonlight of Brokeback Mountain? Nee, Call me by your name heeft een geheel eigen smoel. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van André Amican en James Ivory heeft op geheel eigen wijze hier een screenplay van gemaakt, waar hij overigens een Oscar voor gewonnen heeft!

Het grote verschil met Moonlight is dat Call Me By Your Name totaal niet rauw van aard is, maar eigenlijk hartverwarmend. Het is bovenal een liefdesverhaal tussen twee jongemannen. Misschien met hier en daar een iets te laag tempo, maar dit draagt wel bij aan de geloofwaardigheid van het verhaal.

Bovendien is er genoeg plek voor drama, wat de film sowieso meer diepgang biedt. Allereerst is er het vriendinnetje van Elio dat op een gegeven moment doorkrijgt dat ze toch niet zo belangrijk is voor Elio als ze gedacht had. En dan is er de toekomst van Elio en Oliver, want waar gaat het heen met de twee heren? Ondertussen is er ook nog een prachtige rol weggelegd voor Elio’s vader (gespeeld door Michael Stuhlbarg) die ergens nog wat belangrijke minuten op het scherm krijgt. Een erg prachtig gesprek vormt een van de hoogtepunten uit de film.

Hoewel je bij de film misschien denkt aan een doorsnee liefdesverhaal is niets minder waar, want Call me by your name zit vol diepere lagen en betekenissen. Zo is er bijvoorbeeld een sensuele scene met Elio en een abrikoos. Vunzig misschien voor de één, maar feit is dat er over nagedacht is, want een abrikoos staat ook symbool voor wat anders. De film kent meer van dit soort dingen, waardoor seksscènes meer bieden dan enkel platheid.

Sterker nog diverse scenes zijn erg zwoel en mooi om naar te kijken. De begeerte en verlangens door de twee hoofdrolspelers worden bizar goed en vol overtuiging naar het doek gebracht. De chemie spat van het scherm en als je niet beter zou weten zou je haast denken dat de twee écht interesse in elkaar hadden.

Dit is pas wat je acteren noemt! Als kijker ben je continu verbonden wat ervoor zorgt dat je maar beter de tissues bij de hand kunt hebben. Want één ding staat vast: traantjes zullen er vallen. Dat uit de kast komen zo mooi en dramatisch op hetzelfde moment kan zijn toont Call me by your name in volle glorie. Een absolute aanrader!

Ben je benieuwd naar een andere review van ons? Dan hebben we hier ook nog een Ocean's Eight Review. Als je liever een review ziet van iets anders, hebben we ook nog een Incredibles 2 Review voor je!