Archenemy Review - Een gekke superheldentrip

Naast de gevestigde orde van Marvel en DC-helden, komen er de afgelopen jaren wat alternatieve perspectieven op het superheldengenre voorbij. Denk aan The Boys en Hancock die wat verder kijken dan het pak zelf. Archenemy probeert een vers perspectief en zet een geschifte 'superheld' neer. Jammer genoeg laat de film daarbij veel kansen onbenut.

In Archenemy wordt Max Fist door een ongeluk ineens uit zijn eigen universum Chromium geslingerd. Hij komt terecht in onze wereld, waar hij ineens geen krachten meer heeft en waar niemand hem kent. De eerste minuten van de anderhalf uur durende film van Adam Egypt Mortimer vertellen dit verhaal in tekenfilmvorm die meteen de interesse wekt. Het doet even denken aan cultklassiekers als Natural Born Killers en Kill Bill, waarin ook verschillende stijlen de revue passeerden.

Vervolgens gaat het verhaal over op de echte wereld waarin Max Fist (Joe Manganiello – True Blood, Magic Mike, Rampage) een zwerversbestaan leidt. Omdat hij blijft volhouden dat hij een superheld is, verandert hij in een soort lachertje voor de bevolking, totdat hij op een dag opgemerkt wordt door de tiener Hamster. Hij wil van Max en zijn verhalen een item te maken op het sociale media platform Trendible om zo zelf goed voor de dag te komen.

Max, die aangewezen is op een zwerversbestaan, vertelt zijn verhalen in ruil voor bier en whisky. Al snel weet iedereen over Max Fist, de held uit een andere wereld, ontdaan van zijn superkrachten. Het verhaal houdt door de twee verschillende stijlen in het midden of Max wel een held of is gewoon een gedesillusioneerde zwerver die iedereen met drank een sterk verhaal vertelt?

Intussen speelt er meer in Archenemy dan dit redelijk onduidelijke, maar platte verhaal. In de stad is namelijk en drugskartel actief onder leiding van The Manager. Indigo (Zolee Griggs), de zus van Hamster, probeert door voor het kartel te werken wat geld in het laatje te brengen. Op een dag gaat dit alleen gruwelijk mis, waardoor er ineens een doelwit op de rug van zowel Indigo als Hamster geschilderd wordt. Max Fist ziet zijn kans en redt de twee van een zekere dood door de hand van geschifte drugsdealers.

Als een echte superheld zweert Fist dat hij alle kartelleden uitschakelt omdat hij ervan overtuigd is dat zijn aartsvijand Cleo Ventrix (Amy Seimetz) de operatie leidt. Het lijkt er even op dat Fist compleet geschift is geworden als hij daarbij ook nog heroïne snuift en zegt dat de bron van zijn kracht daarin verwerkt is. Archenemy volgt dit bizarre tafereel op met een aantal vreemde gebeurtenissen en wendingen, die het verhaal voortstuwen als een foute paddotrip, waarbij je op een gegeven moment niet meer weet wat nou waar is en wat niet.

Waar de eerste 50 minuten van de film nog behoorlijk vermakelijk zijn, gooit deze verwarring behoorlijk wat roet in het eten. Het lijkt erop dat Mortimer ook niet meer zo scherp had waar het nou heen moest met het verhaal en uiteindelijk een beetje twijfelde over de afloop hiervan. Het gevolg is dat de film in de laatste 40 minuten steeds vreemder wordt. Het mooie is dat Archenemy hierdoor wel constant het antwoord op die ene vraag in het midden houdt: Is Max Fist nou een superheld of gewoon een dronken zwerver die ooit te diep in het glaasje keek en zo cruciale hersencellen verzoop?

Jammer genoeg zorgt die onnodige complexiteit in een redelijk plat verhaal ook voor een gebrek aan diepgang. Nu is dit niet een type film waar je naar gaat kijken voor een diepgaand verhaal, maar hoe alles nu neergezet wordt is wel heel plat. Zowel Chromium als onze wereld krijgen nauwelijks aandacht en datzelfde geldt voor de versies van de karakters in het verhaal. Zo wordt Cleo Ventrix niet echt van een achtergrond voorzien, behalve dan de strijd die ze met Fist heeft.

De locaties waarop de film zich afspeelt zijn van tijd tot tijd overigens wel perfect gevonden. De film speelt zich voor een deel af in verlaten en donkere steegjes en krijgt zelfs even een ontzettend tof vervallen winkelcentrum als setting. Jammer genoeg wordt daar vervolgens weer weinig mee gedaan.

De vertolking van Max Fist die Manganiello neerzet is wel een geloofwaardige. Deze man heeft al vaker laten zien dat hij meer is dan een gemiddelde acteur en hoewel dit misschien niet zijn beste performance is, zie je wel dat hij kan acteren. Dat kan helaas niet voor alle acteurs in Archenemy gezegd worden. Zij laten hun karakters soms niet lekker uit de verf komen, al wordt dit nooit storend. Archenemy voelt zelfs ergens een beetje als Polar, waarin Mads Mikkelsen een prima rol neerzet, maar het geheel simpelweg niet verder komt dan een vermakelijke B-film.

Archenemy weet op veel van zijn onderdelen niet het onderste uit de kan weet te halen. Waar het verhaal in de film begint met een sterke opbouw, wordt het op een gegeven moment steeds vreemder en vreemder. Hoewel de performance van Manganiello als aan lager wal geraakte superheld daarbij consistent blijft, schommelt de rest van de film tussen een B-film en een onafgemaakt idee in.

Als je Archenemy gaat kijken moet je ook niet met al te hoge verwachtingen instappen. Alleen dan is het een film om van te smullen. Zoek je een film met diepgang dan moet je deze overslaan, maar als je een film zoekt puur en alleen voor anderhalf uur hersenloos vermaak zit je hiermee gebakken.