5 perfecte films met één grote fout

Gezien we door het coronavirus collectief al flinke tijd thuis moeten blijven en films vrijwel niet meer uitkomen is menig liefhebber door zijn of haar bibliotheek geklommen in zoektocht naar vermaak. Zo worden ook films waarvan we zouden willen zeggen dat ze perfect zijn opnieuw bezocht. Dit zijn de vijf perfecte films die toch één grote, opvallende fout hebben!

Iedereen kent films waar ze met liefde iedere keer weer naar kunnen kijken. Het zijn films die in de gedachte vrijwel perfect zijn. Toch zitten zelfs in de grootste meesterwerken wel eens schoonheidsfoutjes. Met pijn in ons hart zijn dit de vijf films die daar het meeste last van hebben.

In Christopher Nolans The Dark Knight is de Joker onherroepelijk het meest interessante aspect van de film. Dankzij zijn chaotische filosofie om anarchie op de vrije loop te laten, troeft Joker Batman meerdere keren af. Joker heeft geen plan, waardoor hij ondoorgrondelijk is en je nooit kunt voorspellen wat hij doet.

Toch klopt de filosofie die de film verkoopt niet helemaal. Joker heeft namelijk wel degelijk een plan en wel een dat tot in het kleinste detail is uitgedacht. De kers op de taart van Jokers plan is namelijk het ervoor zorgen dat Harvey Dent een onbezonnen factor wordt. Harvey omtoveren tot Two-Face is dé crux van Jokers plan om Gotham ten gronde te leggen. Om dit te bewerkstelligen loopt Joker de volgende stappen door.

Joker laat zichzelf bewust oppakken (én in de cel gooien met de gast die een bom heeft ingeslikt), geeft de locatie van Dent en Rachel precies op het goede moment om ervoor te zorgen dat Batman succesvol is in zijn reddingsactie. Cruciaal hierin is dat de politie te laat is om Rachel te redden, waardoor Harvey zijn goede kant verliest. Het plan is misschien ingewikkeld en chaotisch, maar zeker niet gebaseerd op toeval. Al met al is Joker toch meer dan die hond die doelloos achter politiewagens aan rent zoals hij zichzelf eerder noemde.

Dat The Shawshank Redemption een klassieker is staat buiten kijf. Toch is de film niet zonder fouten, ook al is het een kleintje. Het betreft een klein onderdeel van Andy’s plan om uit Shawshank te ontsnappen. Hij steelt namelijk op de schoenen van de gevangenisdirecteur, waardoor hij, zodra Andy ontsnapt is, niet direct opvalt als crimineel op sloffen.

Probleem is alleen dat Andy de schoenen steelt door ze te dragen wanneer hij naar zijn cel loopt. Iedere gevangenisbewaker kan en hoort eigenlijk direct door te hebben dat Andy andere schoenen draagt. Hoewel de film het probleem makkelijk oplost met één regel -hoe vaak let je daadwerkelijk op iemands schoenen?- werkt dit uitleg niet. Bewakers die iedere dag dezelfde criminelen zien zou het juist op moeten vallen dat Andy peperdure, glimmende schoenen draagt.

Volgens velen is Stanley Kubricks The Shining één van de meest gedetailleerde horrorfilms aller tijden. De regisseur zou ieder aspect van de film zover in de puntjes uitgewerkt hebben dat ieder aspect bijdraagt aan het creëren van spanning. Transities, knipjes, patronen in het decor; alles zou onderdeel zijn van het perfectionisme van Kubrick.

Toch klopt dit niet helemaal, want er zit namelijk een foutje in de openingsscène van de film. Terwijl de camera langzaam maar zeker van bovenaf inzoomt op de gele volkswagen bouwt de spanning al op, maar wie goed kijkt in een van de hoeken ziet namelijk de schaduw van de helikopter waarmee het shot gefilmd is. Een simpel foutje dat achteraf niet meer gecorrigeerd kon worden in de montage weerlegt in één klap de theorie dat Kubrick alles tot in de puntjes heeft uitgedacht, want anders had de grootmeester dit probleem wel verholpen.

Een van de belangrijkste elementen van de eerste Toy Story is het feit dat Buzz Lightyear ervan overtuigd is dat hij geen pop is. De jaloerse Woody probeert het keer op keer duidelijk te maken, maar bij Buzz wil het maar niet doordringen. Althans, tot Andy de kamer binnenkomt en Buzz ineens versteend alsof hij een pop is.

De logica van de wereld breekt als het ware door de manier waarop Buzz zich gedraagt wanneer Andy (of zijn familie de kamer binnenkomt). Als Buzz zeker weet dat hij geen speelgoed is, waarom blijft hij vrijwillig verstijft doen alsof hij een pop is. Aan het einde van de film blijkt immers dat het speelgoed dit niet hoeft te doen, zoals Woody demonstreert en daarmee Sid een trauma bezorgd.

Op de eerste plek gaan we terug naar een sterrenstelsel hier ver, ver vandaan om de leugens van Obi-Wan Kenobi onder de loep te nemen. In de eerste Star Wars film, A New Hope, Doodleuk vertelt hij hoe Luke’s vader Anakin verraden en vermoord is door Darth Vader.

Een film later blijkt dat niemand minder dan Anakin zelf de grote boze schurk Darth Vader is. Lucas probeert de fout nog op te lossen door te stellen dat Obi-Wans woorden heel abstract genomen moeten worden. Kijkers moeten het zien als een leugentje om bestwil via een woordkeuze die technisch gezien kan kloppen. Feit blijft dat Obi-Wan loog én wist dat Anakin Darth Vader was.

Natuurlijk is deze fout ook te danken aan het feit dat de plannen voor de Star Wars films gedurende productie op de schop ging. Dit maakte het lastig om de fout goed op te lossen, ondanks dat het een foutje is waar de originele Star Wars niets aan kon doen. Toch neemt het niet weg dat het een pijnlijk stukje is in de dialogen als je de film nu terugkijkt.