Accel World vs Sword Art Online Review - Klikt niet helemaal

Anime crossovers zijn niet geheel ongebruikelijk. Dragon Ball, One Piece, Digimon en zelfs Fairy Tail hebben eraan moeten geloven. Studio Artdink en Bandai Namco hebben de handen ineengeslagen om nog zo'n verrassende smeltkroes klaar te stomen. Of dit een gouden combinatie is geworden, lees je in de Accel World vs Sword Art Online review.

Accel World vs Sword Art Online: Millenium Twilight is de volledige titel van het spel dat twee populaire animes tot een enkel brouwsel vormt. De naam verraadt al over welke werelden het gaat en welke personages je kan verwachten. Daarmee is eigenlijk al gelijk de toon gezet. Het is puur een game die bestemd is voor animeliefhebbers en niet voor de doorsnee gamer die al duizelt bij het onthouden van meer dan vier namen.

De game speelt zich oorspronkelijk af in het sprookjesachtige Svart Alfheim van SAO. De welbekende crew bestaande uit Kirito, Leafa, Asuna en aanhang, farmen met hun avatars er lustig op los in deze verzonnen “Virtual Reality Massively Multiplayer Online Role-Playing Game” wereld. Alles gaat zo z’n gangetje totdat het virtuele petekind van Kirito en Asuna, Yui, gekidnapt wordt.

Tot overmaat van ramp blijkt de duivelse heks Persona Vabel erachter te zitten, die de niet zo vredelievende verblijfplaats van Yui laat bewaken door een gigantisch monster. Deze onvoorziene verschijnselen zijn mogelijk geworden door het samensmelten van Svart Alfheim met de Accelerated World, een VRMMORPG die 40 jaar in de toekomst bestaat. Alleen als de personages van beide werelden hun krachten bundelen, kan het kolossale monster verslagen worden.

Dit nogal bizarre verhaal sleept je met een enkele playthrough minimaal 20 uur door wat een achtbaanrit van verschillende emoties behoort te zijn. Om het gedrocht te verslaan moet de kliek van SAO en Accel World bondgenoten worden, hun vrienden terugvinden en een grote hoeveelheid obstakels overleven. Ware het niet dat het nogal oppervlakkig aanvoelt.

Games die gebaseerd zijn op animeseries hebben nogal eens de neiging om een flinke dosis complicaties en plottwists er tussen te gooien, en dit spel is hier geen uitzondering op. Het uiteindelijke doel is namelijk om Yui te bevrijden, maar om zover te komen moeten zeven koningen van de Accelerated World in de pan gehakt worden. Wat volgt is een verhaal dat onnodig langdradig aanvoelt.

Gesprekken worden net als vorige Sword Art Online games weergeven door stilstaande afbeeldingen van personages die om de beurt praten. Ook de sporadische ingame cutscenes kunnen dit concept niet meer redden, want hiervan deed de audio het dan weer niet. Toegegeven: de plotwending aan het eind weet enige verbazing op te wekken, maar dat overleeft niet lang door weer een lap tekst aan zoetsappig gezwets. De vertelling van de game weet zelden het niveau van beide series te bereiken.

Het verhaal is gelukkig maar één aspect van de game, want er zijn heus wel prima uitgewerkte elementen terug te vinden. Het RPG-aspect zit er wederom stevig ingestampt, waardoor spelers flink aan de bak kunnen. Voorwerpen sparen, gear aanpassen, wapens verbeteren, quests onder handen nemen, personages verzamelen en valuta spenderen bij de winkeltjes. Allemaal handelingen die ook in vorige SAO-games te vinden zijn en waar in essentie weinig op aan te merken is.

Naast de bekende acties, zijn er ook vele aanpassingen gedaan om de Burst Linkers, oftewel spelers van Accel World, uniek te maken. De uitrusting van deze personages werkt met aparte modificaties die SAO-figuren niet kunnen gebruiken. Voorbeelden hiervan zijn stenen die het elementtype van het wapen aanpassen. Het primaire wapen van Burst Linkers is niet te veranderen, maar wel te verbeteren.

Een ander baanbrekend verschil tussen de Burst Linkers van Accelerated World en de elven van SAO, is de manier van vechten en voortbewegen. Waar de puntoortjes de wereld kunnen verkennen door te vliegen, hebben de gepantserde strijders die mogelijkheid op een uitzondering na niet. Hun manier om grote hoogtes te bereiken is door te springen. En dat werkt niet altijd even plezierig.

Hoewel je enorm ver kan springen, mis je de precisie van het vliegen. Je moet het juiste momentum vinden om het juiste eilandje in de lucht te bereiken of een zwevende vijand te verslaan. Tel daarbij op dat als je te snel door de spelwereld heen stuitert, de minimap opnieuw moet berekenen waar je bent. Nee, Burst Linkers zijn niet de meest efficiënte manier om van punt A naar B te komen.

De wereld an sich bestaat uit een aantal verschillende gebieden die je wellicht nog bekend voorkomen uit andere SAO games, zoals het stadje Ryne. Ondanks deze overeenkomsten zijn er nieuwe omgevingen toegevoegd afkomstig uit de Accelerated World en bevatten de vertrouwde gebieden ook opeens allemaal nieuwe gebouwen door de samensmelting. Zo vind je in de regio's van Woglinde en Flosshilde een enorme hoeveelheid industriële bouwwerken uit een andere dimensie.

Binnen regio's zijn allemaal quests en unieke dungeons te vinden met vaak een aantrekkelijke beloning aan het einde. Jammer genoeg worden directies van missies bijna nooit gegeven. Dit heeft als resultaat dat een onnodig lange zoektocht door het landschap met verwaarloosde graphics wordt gestart, uitmondend in oplopende frustratie. Tegen de verwachtingen in zijn de personages wel gedetailleerd vormgegeven en zien de gevechtsanimaties er vlot uit.

Wat de Accelerated World en Svart Alfheim delen, is de passie voor een stevige knokpartij. Opnieuw wordt de welbekende formule toegepast waarbij elk personage een eigen set aanvallen voor een specifiek wapen heeft. Nieuwe vaardigheden zijn vrij te spelen door het personage te levelen en vervolgens kan de skill aan één van de sneltoetsen gehangen worden. Voor de elven is hier niks nieuws te bespeuren, maar vecht het door strakke animaties wel lekker door.

Daarentegen zijn de Burst Linkers weer een verhaal apart. SAO-personages maken gebruik van de SP-meter die bepaalt of er nog genoeg uithoudingsvermogen is om een skill te activeren, maar bij Burst Linkers werkt het precies andersom. Met het inhakken op vijanden vullen zij juist de brandstof aan om speciale aanvallen eruit te gooien. Dit brengt meestal een handicap met zich mee in lastige gevechten.

Accel World vs Sword Art Online is over het algemeen geen lastige game. Het overgrote deel van de vijanden is met een paar slagen uit de virtuele wereld verdwenen. Toch kent het spel z'n lastige momenten, waarbij je goed je party in de gaten moet houden. De bazen vereisen namelijk dikwijls een uitrusting die up-to-date is en een goed stel reflexen.

Regelmatig staan er aan het eind van dungeons en belangrijke missies ontzagwekkende monsters op je te wachten die door gaan als bazen. Deze creaties ronselen je binnen een paar seconden af als je niet aan de voorbereiding hebt gedacht. Doordat bijna alle Burst Linkers vleugellam zijn en pas optimaal benut kunnen worden na een flink aantal slagen, ontstaat de neiging om alleen met de elven te blijven spelen. Geen enkele speler zit te wachten op een handicap.

Naast normale vijanden en bazen met een tof design is er nog een optie om je bezig te houden met vechten. Accel World vs Sword Art Online kent zowel een versus als een co-op multiplayer. De competitieve modus is niet bepaald boeiend door een gebrek aan balans, maar de coöperatieve stelt je in staat samen op monsterjacht te gaan. Handig voor als je een new game plus begint.

Wat het spel ook een tijdje gaande houdt, is het verzamelen en bespelen van de verscheidene personages. Zowel de elven als Burst Linkers hebben een bont gezelschap waarbij elk figuurtje duidelijk uniek is. Mocht je de relaties tussen personages verbeteren door hen geruime tijd samen te laten werken, is er kans op unieke conversaties en bonussen.

Als de Burst Linkers niet aanwezig zouden zijn, was Accel World vs Sword Art Online in principe een tweede Lost Song. Helaas is dit geen goed teken, aangezien de personages van de Accelerated World qua gameplay niet eens in de buurt van de elven komen. Afgezien van de Burst Linkers, weet het spel toch nog een soort van solide JRPG tevoorschijn te toveren. Voor de grote hoeveelheid personages is er genoeg te verzamelen en in te stellen.

Bovendien werkt de combat, zowel alleen als multiplayer co-op, naar behoren. Met elegant vormgegeven personages enorme bazen verslaan is één van de elementen waar Sword Art Online op weet te scoren. Daar tegenover staat dat er niet hetzelfde te stellen is over het verhaal en de wereld eromheen. Al met al is het een overwegend leuk spel dat puur voor de doorgewinterde fans is gemaakt en zelfs dan zo z’n steken laat vallen.